من بخاطر چیزی که دنیا در مورد من می‌اندیشد زندگی نمی‌کنم. بلکه بخاطر چیزی که خودم در مورد خودم می‌اندیشم زندگی می‌کنم.

زندگی‌ات را تبدیل به یک سفر کن، به سمت چیزی که می‌خواهی حرکت کن و هر چیزی را که زیاد از حد سنگین است و نمی‌توانی حمل کنی؛ پشت سر بگذار.

از جنگ ملکه‌ی سرخ

چند ماه پیش وقتی گیتاری به منظور تصنیف و تنظیم سرودهایی که می‌خواستم بخوانم، خریدم، ماری وحشت‌زده این اقدام مرا «کسر شأن» دانست و من به او گفتم پایین‌تر از سطح جویبار فقط فاضلاب قرار دارد. اما ماری متوجه مقصود من از این قیاس نشد و من هم از تشریح و توضیح چنین تصویرهایی نفرت دارم. مردم یا متوجه منظور من می‌شوند یا نمی‌شوند. من یک مفسر نیستم.

از عقاید یک دلقک

آدم‌بزرگ‌ها ارقام را دوست دارند. وقتی با ایشان از دوست تازه‌ای صحبت می‌کنید هیچ‌وقت از شما راجع به آنچه اصل است نمی‌پرسند. هیچ‌وقت به شما نمی‌گویند که مثلا آهنگ صدای او چطور است؟ چه بازی‌هایی را بیشتر دوست دارد؟ آیا پروانه جمع می‌کند؟ بلکه از شما می‌پرسند: «چند سال دارد؟ چند برادر دارد؟ وزنش چقدر است؟ پدرش چقدر درآمد دارد؟» و تنها در آن وقت است که خیال می‌کنند او را می‌شناسند. اگر شما به آدم‌بزرگ‌ها بگویید: «من خانه زیبایی دیدم پشت‌بامش کبوتران…»، نمی‌توانند آن خانه را در نظر مجسم کنند. باید به ایشان گفت: «یک خانه صدهزار فرانکی دیدم!» آن وقت به بانگ بلند خواهند گفت: «به به! چه خانه قشنگی!»

از شازده کوچولو

بیست سال بعد بیشتر به خاطر کارهای نکرده ناراحت می‌شوید تا کارهایی که انجام داده‌اید.

انتخاب‌هایی که در طول زندگی می‌کنیم بیشتر از توانایی‌های ما حقیقت وجودی‌مان را نشان می‌دهند.

ما عاشق چیزی هستیم که به آن عشق می‌ورزیم. استدلال در این مکان نمی‌گنجد. در بسیاری موارد، عشق حقیقی آن است که با عقل درنیامیزد. هرکسی می‌تواند به خاطر «زیرا» عاشق شود. این به سادگی لغزاندن یک پنی به جیب‌تان می‌ماند؛ اما شیدایی‌ای که با وجود عیوب و کاستی باشد، نادر، ناب و خالص است.

از ترس مرد فرزانه(جلد دوم شاهکش)

زندگی عمر کردن نیست بلکه رشد کردن است عمر کردن کاری است که از همه حیوانات بر می‌آید. اما رشد کردن هدف والای انسان است که عده معدودی می‌توانند ادعایش را داشته باشند.

و بدین سان در قایق نشسته، پارو بر خلاف جریان بر آب می‌کوبیم و بی امان به طرف گذشته رانده می‌شویم.

از گتسبی بزرگ

پیش از من هیچ آفریده نشده بود که جاوید نباشد، و من خود عمر جاودان دارم. ای شمایی که داخل می‌شوید، دست از هر امیدی بشویید. (لوحه جهنم)

از برزخ ـ سه گانه کمدی الهی

آدم هیچ‌وقت دوبار شانس نمیاره.

از جلد ۷٫۵ زام-بی: سیرک

هر کسی می‌تونه به هر کسی خیانت کنه.

از ملکه سرخ