خنجربه‌دست نگاهم می‌کند. «می‌تونم بهت آسیب برسونم، بدون اینکه یادت بیاد.» می‌گویم: «ولی خودت که یادت می‌مونه.»

از شاه پلید

آدم‌های جذاب جذابیت دارند، اما فقط در همین حد هستند.

از شاهزاده سنگدل

من پری نبودم، اما جزئی از آن زمین بودم و زمین جزئی از من بود و من راضی بودم باقی عمرم را روی آن برقصم

از قلمرو خار و رز

با چشمانی به سیاهی شب نگاهم می‌کند، چشمانش هم‌زمان هم زیبا و ترسناکند. می‌گوید: «یه لحظه با خودم گفتم نکنه تو به سمتم تیراندازی کردی.» برایش شکلکی در می‌آورم. «چی باعث شد فکر کنی این کار رو نکردم؟» نیشخندی می‌زند. «برای اینکه تیرش به هدف نخورد.»

از شاه پلید

جادو. اصلا همه چیز جادو بود و این قلبم را می‌شکست.

از قلمرو خار و رز

بالاترین اولویت هر کس در وفاداری، وفاداری به خودشه

از واپسین نبرد پادشاهان ( نخستین قانون، جلد سه)

بیشتر زندان‌ها زاییده‌ی ذهن خود ما هستن...انسان خودش آزادی خودشو می‌سازه...

از کار آموز آدمکشی، جلد یکم

مرگ سبک‌تر از یک پر است و وظیفه سنگین‌تر از یک کوه...

از شکار بزرگ

کسی که نتواند از چیز باارزش در مواقع لزوم دست بردارد در غل و زنجیر است.

از جلد ۲ ارباب حلقه‌ها: دو برج

هر احمقی می‌داند که مردان و زنان بعضی اوقات متفاوت فکر می کنند. ولی بزرگترین تفاوتشان این است: مردان فراموش می‌کنند، ولی نمی‌بخشند؛ زنان می‌بخشند، ولی فراموش نمی‌کنند‌.

از تجلی اژدها

شخصی جهنم را برایم اینطور تعریف کرد: در آخرین روز زندگی‌ات روی زمین، آن شخصی که از خودت ساختی، شخصی را که می‌توانستی باشی ملاقات خواهد کرد!

از حکایت آنکه دلسرد نشد

«یک فرمانروا باید مردم خودش را بشناسه، چون یک انسان تنها بر آن چه که می‌شناسد حکومت می کند...»

از کار آموز آدمکشی، جلد یکم