ماه همچون تیغه یک داس بر فراز دروس دلنوچ آویزان و سکوت سنگینی بر همه جا حاکم بود. پلین در نور مهتاب، به سمت پایین، به اردوگاه نادیرها می نگریست.

فردا هزاران جنگجویی که آنجا جمع شده بودند، فریاد زنان در حال کشیدن نردبان ها و قلاب های آهنی شان به سمت نوار باریک زمین خون آلود خواهند آمد، آنها برای نبرد و مرگ فریاد خواهند کشید و دقیقا مثل امروز، آن صدا او را وحشت زده خواهد کرد و همچون سوزن های یخی پوستش را سوراخ خواهد کرد.

هیکل تنومدي در معرض دید قرار گرفت، در حالیکه محتاطانه از روي بدنهاي مدافعان خوابیده قدم بر میداشت و راهش را به طرف باروها طی میکرد. قلب پلین شروع به تندتر زدن کرد هنگامی که دراس اسطوره را شناخت که داشت از پله ها بالا میآمد. دراس اسطوره، ناجی راه سکین، مردي که در طی مسیرش در سرتاسر دنیا جنگیده بود تا زنش را نجات دهد. دراس تبردار، سلاخ نقرهاي. نادیرها او را مرگ پیما صدا می کردند و پلین حالا می دانست که چرا. پلین جنگیدنِ او را در میدانهاي نبرد دیده بود، تبر وحشتناکش میبرید و قصابی میکرد. او نامیرا بود، خداي تاریک جنگ بود…

قرن هاست قبایل نادیر تحت حکومت ظالمانه اربابان و حاکمان گوتیر و سپاهیان درنده و خون آشام آنها قرار گرفته اند. در طول تمام این دوران تمام قبایل اتحاد خود را از دست داده و هیچ قبیله ای به قبیله دیگر اعتماد ندارد، اما همه انتظار جنگجوی موعود را می کشند. جنگجویی که آنها را متحد کرده و در جنگ با دشمنانشان رهبری کند. سه مرد پا به میان این صحنه آشوب و اغتشاش می گذارند که سرنوشت کل این خطه به دست آنان خواهد بود. “تالیسمان”، جنگجوی مرموز نادیری، در نفرین سایه شوم گذشته خود و در آرزوی یافتن جنگجوی موعود… “سایبن شاعر”، جستجوگر راز عشق و زندگی… و “دراس تبردار”، مصمم برای پیدا کردن دو گوهر مخفی برای درمان زخم های مرگبار دوستش… هر سه با هم در جستجوی هدف خویش، از میان سرزمینی که شمشیر شوم جنگ آن را تکه و پاره کرده است به فراسوی دروازه های جهنم سفر خواهند کرد. جایی که کلید رازی قرار دارد که سرنوشت دنیا را عوض خواهد کرد…