فانتزی، به ندرت فراری از واقعیت است. راهی است برای درک آن.

اگر فقط کتاب‌هایی را بخوانی که هر کس دیگری می‌خواند، فقط می‌توانی به گونه‌ای فکر کنی که هر کس دیگری فکر می‌کنند.

اتاق بدون کتاب، به سان جسم بی­‌روح است.

هرچه بیشتر بخوانی، بیشتر خواهی دانست. هرچه بیشتر یاد بگیری، به مکان­‌های بیشتری خواهی رفت.

از میتوانم با چشمان بسته بخوانم!

وقتی خانه‌ای برای خودم داشته باشم، رقت‌انگیز است که کتابخانه‌ی معرکه‌ای نداشته باشم.

و بدین سان در قایق نشسته، پارو بر خلاف جریان بر آب می‌کوبیم و بی امان به طرف گذشته رانده می‌شویم.

از گتسبی بزرگ