و بدین سان در قایق نشسته، پارو بر خلاف جریان بر آب می‌کوبیم و بی امان به طرف گذشته رانده می‌شویم.

از گتسبی بزرگ

چیزی که واقعاً من را از پا در می‌آورد کتابی است که وقتی خواندنش را تمام کرده‌ای آرزو می‌کنی که ای­کاش نویسنده‌اش یکی از دوستان فوق­العاده‌ات بود و هر زمان که دوست داشتی می‌توانستی به او زنگ بزنی. هرچند که چنین چیزی زیاد اتفاق نمی‌افتد.

کتاب‌ها، ساکت‌ترین و ماندگارترین دوستان هستند؛ دست یافتنی‌ترین و خردمندترین مشاوران و صبورترین معلمان.

هیچ دوستی به وفاداری یک کتاب نیست.

کتاب‌های خوب تمام رازهایشان را یک­جا رو نمی‌کنند.

عذابی عظیم‌تر از این نیست که قصه‌ای ناگفته را درون خودت حمل کنی.

از من می‌دانم چرا پرندگان اسیر در قفس آواز می‌خوانند