جوجن گفت: یک کتاب‌خوان هزاران زندگی را قبل از این که بمیرد از سر می‌گذراند. فردی که هیچگاه کتاب نمی‌خواند فقط یک زندگی را.

هیچ‌وقت نمی‌توانید برای من، فنجان چایی به قدر کافی بزرگ پیدا کنید، یا کتابی به قدر کافی طولانی.  

و بدین سان در قایق نشسته، پارو بر خلاف جریان بر آب می‌کوبیم و بی امان به طرف گذشته رانده می‌شویم.

از گتسبی بزرگ

ما کتاب می‌خوانیم تا بدانیم تنها نیستیم.  

از سرزمین‌های سایه

من تلوزیون را بسیار آموزنده می‌دانم. هروقت کسی روشنش می‌کند، به اتاق دیگری می‌روم و کتاب می‌خوانم.

عذابی عظیم‌تر از این نیست که قصه‌ای ناگفته را درون خودت حمل کنی.

از من می‌دانم چرا پرندگان اسیر در قفس آواز می‌خوانند