«ناصر قزلگو» می‌گه: 1
در سالهاي ۱۳۳۹تا۱۳۴۰قريب دو سوم جمعيت ايران در دهات و مناطق كوهستاني ايران زندگي ميكردند. تخمين زده مي شد كه در سراسر ايران قريب ۶۵هزار ده وجود دارد اما حكومت مركزي به علت فساد دروني اش از وضعيت اين دهات و مردم آن بي خبر بود. بطوريكه گاهگاهي مطالبي درباره «كشف دهات جديد» در روزنامه هاي كشور انتشار مي يافت. نشر اين مطالب در حالي صورت مي گرفتند كه شاه ادعا مي كرد «به دروازه هاي تمدن بزرگ نزديك شده است» طبق آمار رسمي كشور در بيست و يك هزار پارچه از دهات ايران، در هر ده كمتر از پنجاه نفر زندگي مي كردند و اين امر نشان مي داد كه شرايط اقتصادي و اجتماعي عقب مانده اي در اين دهات حاكم بودند و مردم حاضر به ادامه زندگي در اين مناطق نبودند و براي امرار معاش و يافتن كار به نقاط ديگر كشور مهاجرت مي كردند. از طرف ديگر، زندگي متحرك چادر نشيني، مناسبات اقتصادي بسته و ما قبل سرمايه داري در بخش بزرگي از ايران حاكم بود. ملاكين بزرگ، رهبران ايلات و عشاير و همچنين بخشي از روحانيت، با در اختيار داشتن اراضي و موقوفات، هنوز نقش برجسته اي در مناسبات اقتصادي، سياسي و فرهنگي ايران ايفا مي كردند
از از انقلاب سفید تا انقلاب اسلامی
ارسال شده توسط : Esquire/Aiden | تاریخ ارسال: 1399/12/29 | بازدید‌ها: 486برچسب‌ها:
