گوگوریو

پادشاه میچئون (۳۳۱-۳۰۰ میلادی)، پانزدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی*ترین در میان سه امپراطوری کره، بود.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

او نوه سیزدهمین پادشاه گوگوریو، پادشاه سئوچئو، و پسر "gochuga Go Dol-go" بود، که توسط برادرش چهاردهمین فرمانروا، پادشاه بنگسانگ، کشته شد.

میچئون درخفا مدتی، به عنوان یک خدمتکار و بازرگان نمک زندگی کرد، اما بعد از بنگسانگ که توسط صاحب منصبان دربار برکنار شد، به پادشاهی رسید. داستان زندگی میچئون در دورانی که مخفی شده بود و قبل از اینکه به پادشاهی برسد در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده است. گفته شده است که او به عنوان خدمتکار یک فرماندار محلی مجبور بوده است که در طول شب به تالابی سنگ پرتاب کند تا قورباغه*ها ساکت بمانند، سپس او فرار کرد و با یک بازرگان نمک ملاقات کرد، و در هنگام سفر برای فروش نمک با سختیهای بسیار بیشتری روبرو شد.

در این بین، نفرت از پادشاه بنگسانگ افزایش پیدا کرد، و صاحب منصبان دربار با هدایت وزیر اعظم "Chang Jo-Ri"، کودتا کردند و پادشاه بنگسانگ را از قدرت برکنار کرده و پادشاه میچئون، را به سلطنت رساندند.

حکومت

میچئون به تدریج ارتش گوگوریو را گسترش داد و به یک نیروی قدرتمند تبدیل کرد. در طی تجزیه سلسله jin چین، او مرزهای گوگوریو را تا شبه جزیره "Liaodong" و فرمانداریهای چین، گسترش داد.

اولین لشکرکشی او در سال ۳۰۲ میلادی، بر ضد فرمانداری "Xuantu" صورت گرفت. او فرمانداری " Lelang" را در سال ۳۱۳ و فرمانداری "Daifang" را در سال ۳۱۴ میلادی بعد از حمله به Seoanpyeong در Liaodong ضمیمه خاک گوگوریو کرد.

در دوران حکومت او، گوگوریو با افزایش نفوذ Xianbei در غرب، علی الخصوص حملات Murong Bu به Liaodong، مواجه شد. میچئون با سایر قبایل Xianbei در برابر Murong Bu متحد شد، اما موفقیت آمیز نبود. در سال ۳۱۹ میلادی، یکی از ژنرالهای گوگوریو به نام Yeo Noja توسط نیروهای Murong Bu دستگیر شد. در تمام این مدت، گوگوریو و Murong Bu به مواضع یکدیگر حمله کردند، اما هیچکدام پیروزی با دوام و پایایی بدست نیاوردند.

مرگ و عواقب آن

پادشاه میچئون در سال ۳۳۱ میلادی درگذشت و در میچئون وون دفن گردید. ۱۲ سال بعد در دوران حکومت پادشاه پادشاه گگوگوون، بقایای جسد او توسط مهاجمان "Former Yan" از قبر بیرون آورده و به عنوان خون بها نزد آنها نگه داشته شد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه گگوگوون (۳۷۱-۳۳۱ میلادی)، شانزدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی*ترین در میان سه امپراطوری کره، بود. او پسر پادشاه میچئون و بانو Ju بود. گگوگوون در سال ۳۱۴ میلادی ولیعهد شد و پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید. در متون تاریخی چینی Suishu از او با نام امپراطور (Soyeol (Soyeol-je, 소열제, 昭烈帝 یاد شده است. اما مشخص شد که این یک اشتباه نسخه برداری از کتاب قدیمی Weishu بوده، برای اینکه در همان زمان، Tuoba Yihuai، امپراطور lie از Dai State بود.

او در زمانی به سلطنت رسید که امپراطوری بسیار ضعیف شده بود، و حکومت سستی داشت. او به یکی از ایالتهای Xianbei به نام Former Yan باج داد، بعد از اینکه آنها در سال ۳۴۲ میلادی به پایتخت حمله کردند و ملکه وصیغه*های سلطنتی را به اسارت بردند، و برای اینکه جسد پادشاه میچئون را بازگرداند.

پایتخت به طور موقت به پیونگ یانگ، که در حال حاضر پایتخت کره شمالی است، منتقل گردید. در واکنش به گسترش امپراطوری جنوبی کره، باکجی، گگوگوون یک حمله ناموفق را در سال ۳۶۹ میلادی رهبری کرد. پادشاه باکجه،Geunchogo ، در سال ۳۷۱ میلادی به گوگوریو حمله کرد و پسرGeungusu ،Geunchogo گگوگوون را در میدان جنگ و در قلعه پیونگ یانگ کشت. او در گگوگوون دفن شده است.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه سوسوریم (۳۸۴-۳۷۱میلادی)، هفدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی*ترین در میان سه امپراطوری کره، بود. او پسر پادشاه گگوگوون بود.

سوسوریم در سال ۳۵۵ میلادی ولیعهد شد و پس از مرگ پدرش، پادشاه گگوگوون، که در حمله پادشاه باکجی،Geunchogo، به قلعه پیونگ یانگ کشته شد، به سلطنت رسید.

او با فکر باز و صحیح توانست تا قدرت مرکزی در گوگوریو را، بوسیله تاسیس نهادهای مذهبی جهت برتری یافتن بر فرقه بازی طوایف، تقویت کند. دز سال ۳۷۲ میلادی، او تمام راهبان بودای که از "former Qin" امده بودن را پذیرفت و معابدی را برای اقامت انها ساخت.

همچنین در سال ۳۷۲ میلادی، او موسسات کنفیوسیوسی (Taehak(태학 ,太學 را برای اموزش فرزندان اشراف تاسیس نمود.

در سال ۳۷۳ میلادی او، مجموعه*ای از قوانین که (율령, 律令) نامیده می*شد را منتشر کرد، و به طور مرکزی قوانینی جهت ادارات گمرک منطقه*ای وضع کرد و آنها را به عنوان قانون اساسی ملی، اجرا نمود.

پادشاه سوسوریم در سالهای ۳۷۴، ۳۷۵ و ۳۷۶ میلادی به امپراطوری باکجی در جنوب حمله کرد، و در سال ۳۷۸ میلادی از طرف شمال توسط " Khitan " مورد حمله قرار گرفت.

او در سوسوریم دفن شده است.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه گگوگ یانگ (۳۹۱-۳۸۴ میلادی)، هجدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی*ترین در میان سه امپراطوری کره، بود.در دوران حکومت او موازنه قدرت در بین ۳ امپراطوری کره در نتیجه حمله گوگوریو به باکجه و اتحاد با سیلا شروع یه تغییر کرد.

سابقه و بدست آوردن تخت پادشاهی

پادشاه گگوگ یانگ، پسر شانزدهمین فرمانروا، پادشاه گگوگوون، بود که توسط فرمانروای باکجه، پادشاه Geunchogo، کشته شد. او، همچنین برادر هفدهمین فرمانروا، پادشاه سوسوریم، و پدر نوزدهمین فرمانروا، پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ، بود.

گگوگ یانگ، بعد از مرگ پادشاه سوسوریم که پسری نداشت به سلطنت رسید.

حکومت

در دومین سال حکومت پادشاه گگوگ یانگ، او ۴۰٫۰۰۰ سرباز برای حمله به ایالت یوان چین در شبه جزیره Liaodon اعزام کرد. ارتش گوگوریو، Liaodon و Xuantu را تصرف کرد و ۱۰٫۰۰۰ زندانی گرفت. در همان زمستان، یوان در یک ضد حمله هر دو ایالتش را باز پس گرفت.

در سال ۳۸۶ میلادی پرنس Go Dam-deok، فرمانروای بعدی پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ، به عنوان وارث تاج و تخت تعیین شد.

گوگوریو در سال ۳۸۶ میلادی به امپراطوری جنوبی کره، باکجه، حمله کرد. در سال*های ۳۸۹ و ۳۹۰ میلادی این حمله*ها رو تکرار کرد. در بهار سال ۳۹۱ میلادی، گوگوریو یک معاهده دوستی با فرمانروای سیلا، یکی دیگر از سه امپراطوری کره، پادشاه Naemul، امضاء کرد، و پسر خواهر پادشاه Naemul ٫ Kim Sil-seong را به عنوان گروگان پذیرفت.

مرگ و جانشین

او به پذیرش تفکرات کنفسیوسمی و مذهب بودا کمک کرد، یک معبد ملی ساخت و معبد اجدادی را بازسازی نمود.

پادشاه گگوگ یانگ در هشتمین سال سلطنتش در پنجمین ماه قمری از سال ۳۹۱ میلادی در گذشت. پس از مرگ، به او نام گگوگ یانگ داده شد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ (۴۱۳-۳۹۱ میلادی)، نوزدهمین امپراطور گوگوریو، شمالی*ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.

نام کامل بعد از مرگ او بطور کلی به معنی "پادشاه بزرگ، گسترش دهنده خاک کشور، دفن شده در Gukgangsang" می*باشد. و در بعضی از مواقع نیز به صورت اختصار Hotaewang یا Taewang (پادشاه بزرگ) نامیده می*شد. او Yeongnak رو به عنوان نام era خود انتخاب کرد و در طول دوران حکومتش به عنوان پادشاه بزرگ Yeongnak نامیده می*شد.

در دوران حکومت گائتو بزرگ، گوگوریو بار دیگر قدرت اصلی شرق آسیا شد، و از وضعیتی همانند، وضعیت قرن دوم میلادی برخوردار شد. در هنگام مرگ پادشاه گائتو بزرگ در سن ۳۹ سالگی و در سال ۴۱۳ میلادی، گوگوریو کنترل تمام سرزمینهای بین رودخانه*های هان و آمور را در دست داشت(دو سوم کره*ای مدرن، منچوری، قسمت*هایی از استان ساحلی روسیه و مغولستان داخلی)

همینطور، سیلا به گوگوریو در سال ۳۹۹ میلادی، به خاطر حمله باکجه به گوگوریو تسلیم شد.

گائتو بزرگ پایتخت باکجه رو که در حال حاضر سئول می*باشد تصرف کرد و باکجه را خراجگزار گوگوریو کرد.

تحت حکومت گوگوریو، سه امپراطوری کره به صورت واقعی یک پارچه شد.

فضایل پادشاه گوآنگ گائتو بزرگ، در Gwanggaeto Stele ثبت شده*است. مقبره او در سال ۴۱۴ میلادی در Ji'an که در حال حاضر در مرز کره شمالی و چین واقع شده، بزرگترین مقبره حکاکی شده در جهان است.

منبع: http://fa.wikipedia.org

بیستمین امپراتور گوگوریو در سال ۳۹۴ متولد شد و فرزند ارشد امپراتور گوآنگ گائتو بزرگ بود. او در ۴۰۸ میلادی ولیعهد شد، و بعد از مرگ پدرش در سال ۴۱۳، در سن ۱۹ سالگی به تخت نشست. نام او به معنی "زندگی طولانی است." در ابتدا، یانگ سو خیلی از تلاش*های خود را نسبت به ثبات در یک پادشاهی بزرگ اختصاص داد که، در نتیجه مستقیم فتوحات پدرش را تجربه کرده بود. یانگ سو یک مقبره با شکوه را برای پدر، ساخته بود. در سال ۴۲۷، او پایتخت را از جی آن به پیونگ یانگ انتقال داد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه مونجامیونگ (۴۹۱ م تا ۵۱۹ م) بیست و یکمین پادشاه گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری بود.

به قدرت رسیدن

پادشاه یانگ سو بیستمین پادشاه گوگوریو تک پسرش گوچودائه گاجودا را به عنوان ولیعهد معرفی کرد اما طولی نگذشت که او مرد در حالیکه یانگسو دیگر پسری نداشت در این زمان بود که مونجامیئونگ نوهٔ یانگسو به عنوان ولیعهد انتخاب شد اما مونجامیئونگ فقط ۴ سال داشت که این عنوان را به دست آورد و همین باعث هرج و مرج در قصر گوگوریو می شد که اگر پادشاه یانگسو بمیرد یک بچه امپراتور خواهد شد به همین دلیل پادشاه یانگ سو هیچ وقت به مناطق جنگی نمی رفت و از نبرد خودداری می کرد تا این که او در سال ۴۹۱ میلادی مرد و مونجامیئونگ به تخت نشست.

مرگ

در سال ۵۱۹ میلادی او به دلایل نامعلومی مرد اما در کتابچه سنگی سامگوک ساگی آمده است او در جنگ با باکجه کشته شده است.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه آنجانگ (۵۱۹ میلادی تا ۵۳۱ میلادی) بیست و دومین پادشاه گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از سه امپراتوری کره بود.

پادشاه آنجانگ

آنجانگ پسر بزرگ بیست و یکمین امپراتور گوگوریو پادشاه مونجامیونگ بود. او در سال ۵۱۹ میلادی پس از مرگ پدرش به تخت رسید و مراسمی برای او در کوهستان بونگی برگزار کرد و خاکستر او را به محل دفن جومونگ موسس امپراتوری گوگوریو برد و خاکستر او را با نام مونجامیونگ اهدا نمود.

مرگ

پادشاه آنجانگ در سال ۵۳۱ میلادی در حالیکه هیچ پسری نداشت فوت کرد و تاج و تخت به برادر کوچکترش آن وون داده شد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه آن وون (۵۳۱ م-۵۴۵م) بیست و سومین پادشاه گوگوریو بود. گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود. او برادر کوچک پادشاه آن جانگ بیست و دومین پادشاه گوگوریو بود. او در سال ۵۳۱ پس از مرگ برادرش به قدرت رسید و بعد از ۱۵ سال حکومت در سال ۵۴۵م مرد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه یانگ وون (۵۴۵ میلادی تا ۵۵۹ میلادی) بیست و چهارمین پادشاه گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود.

او پسر بزرگ بیست و سومین امپراتور گوگوریو پادشاه آن وون بود.

در مورد او اطلاعات زیادی موجود نیست فقط از مهمترین اتفاقات در زمان او می توان به این اشاره کرد که او با نیروهایش قسمتی از باکجه را تصرف کرد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه پیونگ وون (پادشاهی:۵۵۹ میلادی تا ۵۹۰ میلادی) بیست و پنجمین امپراتور گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از میان سه امپراتوری کره بود.

زمان تولد او دقیقا مشخص نیست او بزگترین پسر پادشاه یانگ وون بیست و پنجمین امپراتور گوگوریو بود.

او در سال ۵۵۹ میلادی به قدرت رسید و در سال ۵۹۰ میلادی در گذشت.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه یئونگ یانگ (۵۹۰م - ۶۱۸م) بیست و ششمین فرمانروای گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از سه امپراتوری کره بود

یئونگ یانگ پسر بیست و پنجمین پادشاه گوگوریو پیونگ وون بود.

او در سال ۶۱۸ میلادی بعد از این که تخت را به برادرش یئونگ نیو سپرد فوت کرد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه یئونک نیو(۶۱۸ م تا ۶۴۲)بیست و هفتمین پادشاه گوگوریو شمالی*ترین امپراتوری از سه امپراتوری در کره بود.

او برادر کوچک بیست و ششمین پادشاه گوگوریو یئونگ یانگ و پسر بیست و پنجمین پادشاه گوگوریو پیئونگ ون بود.

او در سال ۶۱۸ میلادی پس از مرگ یئونگ یانگ به قدرت رسید.

و در جنگ با سیلا کشته شد.

منبع: http://fa.wikipedia.org

پادشاه بوجانگ ۲۸مین پادشاه گوگوریو و آخرین و یکی از ضعیف ترین پادشاهان بود.

در دوران او و آخرین دوران گوگوریو طی جنگ*های مکرر ۷ ساله با تانگ چین بالاخره گوگوریو بعد از ۷۰۵ سال حکومت نابود شد.

البته گفتنی است که در بسیاری از جنگ*ها ارتش ۱ میلیونی تانگ با کلک فرماندهان شجاع گوگوریو شکست خورد و حتی لی شیمین پادشاه تانگ به وسیله لرد قلعه لیودانگ یانگ مانچون کشته شد.

اما توطئه*های وزیران کشور و گردن کلفت*های گوگوریو و اتحاد تانگ و شیلا، گوگوریو را نابود کرد.

باید اشاره کردکه با وجود ضعف پیونگ یانگ قلعه لیداگ که آنشی نام داشت تا لحظه آخر مقاومت کرد. همان قلعه*ای که دائه جویونگ در آن بود و خود بعدها بالهی را ساخت.

و بدین ترتیب امپراطوری جومونگ نیز از صفحه روزگار محو شد.

منبع: http://fa.wikipedia.org