مشاعره با حروف انتخابی

جوانی گفت پیری را چه تدبیر

که یار از من گریزد چون شوم پیر

با((ذ))((93))

ذکر لبم همیشه وهرجا شدی عزیز

ای نام تو همه پاکی وغم گریز

با (ژ)((71))

ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد

وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد

با((ر))((71))

روزی تو خواهی آمد با کوله بار باران

امید دارم اینکه آیی امید یاران

با ط((79))

طمع را نباید که چندان کنی

که صاحب کرم را پشیمان کنی

((گ))((2))

گفتم غم تو دارم گفتا غمت سرآید

گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید

حافظ

با«و»

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد

گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

با((ه))((4))

هر نفس آواز عشق می رسد از چپ و راست

ما به فلک می رویم عزم تماشا که راست

مولوی

با«ز»

زتاب آتش سودای عشقش

بسان دیگ دایم میزنم جوش

با((ت))((42))

«حافظ»

با«ک»

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت

یارب از مادر گیتی به چه طالع زادم

با((ن))((223))