آشنایی با سبک های موسیقی

کلاسیک.
چهار بخش داره
باروک. باخ و ویوالدی و پچلبل و...
کلاسیک. بتهوون و موتسارت و هایدن و...
رمانتیک. شوپن و برامس و شوبرت و...
لیت رمانتیک. راخمانینف و پرکفیف و...

ميلاد جان ميتوني در مورد كول راك و راك اند رول توضيح بدي؟

Anobis;12908:
ميلاد جان ميتوني در مورد كول راك و راك اند رول توضيح بدي؟

راک اند رول که یکی از سبک‌های تأثیر گذار و متداول در موسیقی راک است و روندی غیرقابل پیش بینی را طی کرده است. در ابتدا زمانی که موزیسین‌های راک موسیقی کانتری و ریتم اند بلوز را با هم تلفیق کردند، راک دارای مشخصه‌های بارزی مثل آنارشیسم بود ولی بعدها با گذشت زمان، این مشخصه نادیده گرفته شد و این نوع موسیقی به سمت کسب مهارت و ایجاد تحول رفت. الویس پریسلی معروف به پادشاه، جزء مهم‌ترین شخصیت‌های راک اند رول و یکی از موفق‌ترین شخصیت تاریخ سبک راک به شمار می‌رود.

کول راک رو اگه پیدا کردی بگذار آرمان خوش حال میشم :53:

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

پاپ-راک Pop-Rock
پاپ-راک یکی از عمده ترین شاخه‌های موسیقی محسوب می‌شود که به طور کلی به هر نوع موسیقی پاپ ساخته شده پس از دوران جذب راک اند رول به پاپ، Pop rock می‌گویند. از ویژگیهای این سبک ملودیک و گیرا بودن موسیقی آن است. از گروه‌های مشهور فعال در این سبک می‌توان بهEverly Brothers، مدونا و Rowed House اشاره کرد.

راک ملایم (Soft Rock)
گرچه سبک سافت راک در اوائل دهه هفتاد پایه گذاری شد اما زمزمه‌های آن از اواخر دهه شصت آغاز شده بود. سافت راک موسیقی ملایمی‌ست که بیشتر تکیه بر خواننده و ترانه سرا دارد تا نوازنده؛ تجاری نگاه کردن به موسیقی یکی از ویژگیهای این سبک است.
سافت راک تا حدی متمایل به پاپ-راک است اما با فضایی ملایمتر و نرمتر. گروه‌هایی مثل کارپنترز و شیکاگو تکیه بر موسیقی ساده و ملودیک داشتند و در طول حیات خود با تهیه کنندگان مختلفی هم کار کردند. در طول دههٔ هفتاد، سافت راک بازار موسیقی را تحت تأثیر خود قرار داد و به طور جدی موسیقی تلفیقی هم عصر خودش را دچار دگرگونی کرد.

گرانج
سبکی که اوج درخشش آن در دهه ۹۰ اتفاق افتاد و تبدیل به محبوب ترین سبک هارد راک این دهه شد و این درخشش نتیجه خلاقیت Kurt Cobain و بقیه اعضای نیروانا بود. سبکی که از دل Black Sabbath برخاست و حاصل ترکیب موسیقی punk و Heavy metal بود و البته گرایشش بیشتر به سمت پانک بود تا هوی متال، بخصوص در انتخاب اشعار و نوع اعتراض موسیقیایی آن. اما در نحوه نواختن ریف‌ها به Heavy metal شباهت بیشتری داشت. این سبک دارای دو نسل و دورهٔ مشخص است: نسل اول شامل گروه‌های Green River، Mud honey می‌شد که این موج هنوز هم ادامه دارد و ریف‌های آن سنگین تر و خشن تر از ریف‌های دورهٔ دوم است. مشهور ترین گروه از موج دوم نیروانا است که موسیقی آن ملودیک تر از سایر گروه‌های گرانج است و مهم‌ترین ویژگی آن stop-start زیاد آنست.

آلترنیتیو راک Alternative Rock
آلترنیتیو راک یکی از شاخه‌های راک است که تمام گروهای پست پانک (Post Punk) رو از اواسط دهه هشتاد تا اواسط دهه ۹۰ تحت تأثیر خودش قرار داد. آلترنیتیو راک شامل سبکهای گوناگونی می‌شود: از ملودی های زیبای Jangle Pop گرفته تا ملودی های خشن و یکنواخت اینداستریال راک.

راک سخت Hard Rock
از نظرِ اکثریت دست اندر کاران موسیقی، دو سبک هارد راک و هوی متال مشابه هستند. چرا که شباهتهای بسیار زیادی بهم دارند. در هر دو مورد صدای خشن گیتار کاملاً قابل تشخیص است و بطورِ معمول نقش اساسی را در گروه، خواننده اجرا می‌کند که معمولاً وظیفه نواختن سازی را هم به عهده دارد. اگر چه تفاوتهای اساسی نیز دیده می‌شود از جمله لزوم وجود ریتم در پس زمینه موسیقی هارد راک. در صورتی که این ویژگی در موسیقی هوی متال دیده نمی‌شود بلکه این نوع موسیقی بر صدای خشن گیتار و ریتمهای کوبه‌ای تکیه دارد.
هارد راک در اواخر دههٔ ۶۰ رشد خودش رو آغاز کرد و به‌عنوان یک موسیقی روان گردان باب شد و تحولی در زمینه موسیقی راک ایجاد کرد. در هارد راک کمتر از Blues از بداهه نوازی استفاده میشه و در عین حال به خشونت سبک هوی متال نیست. اگرچه همون سولوهای طولانی و همان صداهای خشن در هارد راک نیز هست. در این سبک این ریتمها و ریفها هستند که بیشترین اهمیت را دارن و باید به بلندترین شکل ممکن نواخته بشوند.

Scorpions آهنگهای زیبا و پرطرفدار زیادی از جمله ((Still Loving you))و ((Are You The One)) و ((A Moment In A Million Years)) را اجرا کردند که باعث محبوبیت آنان گشت.
اسکوررپیونز یکی از گروه‌های راک دنیا می‌باشد که کنسرت و تورهای بزرگی اجرا می‌کند.
هرچند اسکورپیونز در دهه ۷۰ میلادی نیز شناخته شده بود (مخصوصآ در ژاپن)، اما بیش از هر چیز با ترانه‌های «Rock You Like a Hurricane» در سال ۱۹۸۴ و «Wind of Change» در سال ۱۹۹۰ به شهرت رسید.

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

Punk Rock
در اواخر دهه ۶۰ و دهه ۷۰، رویدادهای اجتماعی، مانند جنگ ویتنام، تورم، و بیکاری، در موسیقی ان دوران خود را منعکس می‌کرد. در حالی که موسیقی جدی تر می‌شد، اما ارتباطش با مسایل روزمره زندگی کم می‌شد و در بیشتر حالت فرار از واقعیات می‌گرفت. در همین زمان بود که گروه‌های پانک در انگلیس با تأثیر گرفتن از این جو، و همچنین با کمک از موسیقی بعضی ازگروه‌های آمریکایی، رو به گسترش رفتند. از اولین و مشهورترین این گروهها، The S... Pistols بود.

موسیقی هیپ هاپ

موسیقی هیپ‌هاپ (به انگلیسی: Hip hop music) یا موسیقی رپ (Rap music) یکی از سبک‌های موسیقی است که به‌طور موازی با فرهنگ هیپ هاپ رشد کرد.
موسیقی هیپ هاپ از دو بخش اصلی تشکیل شده‌است: رپ (MC) و DJ (ترکیب صدا و اسکرچ). این موارد به همراه رقص برک و گرافیتی (یا دیوارنویسی) چهار بخش هیپ هاپ، یک نهضت فرهنگی که توسط جوانان شهری به خصوص توسط سیاهان آمریکا ایجاد شد را تشکیل می‌دهد. در شهر نیویورک، در اوایل دهه ۱۹۷۰. در سال ۲۰۰۶، موسیقی رپ پس از موسیقی کلاسیک دومین موسیقی محبوب در ایالات متحده آمریکا بود.

موسیقی هیپ هاپ، عموماً از یک یا چند خواننده رپ که داستان‌های شبه خود زندگی نامه تعریف می‌کنند تشکیل شده‌است، این داستان‌ها اغلب مربوط به یک همتای خیالی، و به صورت اشعار بسیار ریتمیک پر از تکنیک‌هایی همچون همگونی مصوت‌ها، تجانس آوایی، و قافیه است. خواننده رپ با یک قطعه سازی که اغلب از آن تحت عنوان «بیت» یاد می‌شود همراهی می‌شود، این ساز توسط یک دی جی نواخته شده، و توسط یک تهیه کننده، یا یک یا چند نوازنده خلق شده‌است. اغلب بیت با استفاده از یک ترکیب از وقفه کوبه‌ای از یک آواز دیگر، که معمولاً یک ترانه فانک یا موسیقی سول است ساخته می‌شود. علاوه بر طبل دیگر صداها نیز اغلب به صورت ترکیبی، الکترونیکی، یا اجرایی هستند. گاهی اوقات یک بخش می‌تواند سازی، نشانه مهارت دی جی یا سازنده باشد.
هیپ هاپ در برانکس، واقع در نیویورک، یعنی زمانی که DJ بریک ضربه‌ای را از آوازهای فانک و دیسکو جدا کردند شکل گرفت. نقش اولیه رئیس تشریفات معرفی DJ و موسیقی و تشجیع حضار بود. روسای تشریفات با صحبت کردن در بین آوازها، به رقص شور و هیجان می‌دادند، با حضار احوالپرسی می‌کردند یا برای آنان لطیفه و حکایت تعریف می‌کردند. سرانجام این رویه شکل بندی بهتری گرفت و «رپ» نام گرفت. تا سال ۱۹۷۹ هیپ هاپ از نظر تجاری تبدیل به یک نوع موسیقی محبوب شد و شروع به وارد شدن به جریان غالب در آمریکا کرد. در دهه ۱۹۹۰، یک نوع از هیپ هاپ به نام رپ گنگستا تبدیل به بخش عمده موسیقی آمریکا شد، و جنجال بسیاری بر سر ترانه‌هایی که گفته می‌شد به تبلیغ خشونت، بی بند و باری، استفاده از مواد مخدر و زن ستیزی می‌پردازد شکل گرفت. با این وجود تا آغاز دهه ۲۰۰۰، موسیقی هیپ هاپ در صدر فهرست موسیقی‌های محبوب قرار گرفت و به سبک‌های مختلف در گوشه و کنار جهان نواخته می‌شد.

مشخصات

هیپ هاپ یک جنبش فرهنگی است که موسیقی بخشی از آن است. موسیقی خود از دو بخش تشکیل شده‌است، رپ، یعنی ارائه آوازهای سریع، بسیار آهنگین و تغزلی و DJ، که یا از طریق پخش کننده صفحه (به انگلیسی: turntable)، ساز یا تولید صدای ساز ضربی با دهان ساخته می‌شود. یکی دیگر از جنبه‌های مهم موسیقی هیپ هاپ مدی است که در کنار موسیقی شکل گرفته‌است.
ساختار آهنگین

بیت (نه ضرورتا از طریق رپ) در هیپ هاپ تقریباً همیشه به صورت کسر ۴/۴ است. هیپ هاپ در کانون آهنگین خود می‌چرخد: به جای شمارش «مستقیم» ۴/۴ (موسیقی پاپ؛ هیپ هاپ بر اساس احساس پیش بینی شده تقریباً شبیه تاکید «چرخش» در کوبه جاز است. همانند تاکید تریوله در چرخش، آهنگ هیپ هاپ ظریف بوده، و به ندرت به صورت موجود نوشته شده‌است (مبنای ۴/۴: نوازنده طبل اجرای هیپ هاپ را بر عهده دارد) و اغلب به صورت «تاخیری» یا معوق نواخته می‌شود.
البته در آهنگسازی هیپ هاپ، از ضرب های 2/4، 3/4، 6/8 و ... نیز استفاده می شود
این روش بیشتر در موسیقی سول، <a h

سبک جاز

جاز یا جَز (به انگلیسی: jazz)، یکی از سبک‌های موسیقی است که نشأت‌گرفته از تشکلات سیاه‌پوستان آمریکایی در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ است. از مشخصات آن نت‌های آبی، مکث و ضدضرب، ضرب‌های تاب‌دار و خرامان (سوینگ)، پرسش‌وپاسخ‌خوانی، چندضربی بودن و بداهه‌نوازی است. و آن‌ را نخستین گونهٔ هنریِ پدیدآمده در ایالات متحدهٔ آمریکا می‌دانند. جاز در قسمت‌های مختلفی از سبک‌های مستقل مشهور موسیقی آمریکا به وسیله‌ی گروه‌های آمریکایی اروپایی‌تبار و سیاه‌پوستان آمریکایی ظاهر شد. جاز تا به حال (بیش از یک قرن) محدودهٔ وسیعی از موزیک رگتایم را در بر گرفته است و همچنین برای تعریف بسیار سخت شناخته شده است. گروه موسیقی ای که جاز بنوازد، گروه جاز نام دارد.
با فراگیری جاز در سراسر دنیا، جاز تأثیر زیادی روی فرهنگ‌های موسیقیایی ملت‌ها، مناطق و محل‌های مختلف، همچنین رشد بسیاری از سبک‌های شاخص دیگر داشت. جز نیو اورلاند که از اوایل دهه ۱۹۱۰ به وجود آمد، ترکیبی از گروه‌های نظامی ساز‌های بادی، رقص کدریل فرانسوی، رگتایم، ریتم بیگویین، موسیقی بلوز با بدیهه‌سازی‌های فراوان می‌باشد.

جاز در فرهنگ و موسیقی غرب آفریقا و نیز در سنت‌های موسیقیایی سیاهان آمریکا مانند بلوز و رگتایم و دسته‌های موسیقی نظامی اروپایی ریشه دارد . در آغاز سده بیستم این گونه موسیقی در میان سیاهان آمریکا رواج یافت و در دهه ۱۹۲۰ در بسیار از کشورها رایج گردید. از آن زمان به‌بعد جاز تأثیر زیادی در عرصه موسیقی داشته و هنوز در تحول و تغییر است.

وینتون مارسالیس ترومپت‌نواز چیره‌دست آمریکایی و برندهٔ جایزه پولیتزر دربارهٔ جاز می‌گوید:
"جاز ابداع سیاه‌هاست. جاز بازگوکنندهٔ خیلی چیزهای عمیق روحی است و نه تنها دربارهٔ ما سیاه‌ها و نحوهٔ نگاه ما به مسائل است بلکه دربارهٔ اصل معنی زندگی مردم‌سالارانهٔ امروزی هم است. جاز همان شرافت نژاد سیاه است که به صورت صدا درآمده‌است. در این سبک از موسیقی همه چیز را می‌شود دید، چه ناگفته‌گذاشتن‌ها، چه نفوذ کردن‌ها، چه پیچیده‌بودن‌ها، و چه مستور ماندن‌ها همه را می‌شود در این سبک دید. تا جاییکه من می‌دانم نواختن جاز از همهٔ سبک‌ها سخت‌تر است. جاز بهترین تفسیر احساسات شخصی در تاریخ موسیقی غربی است."
جاز خود به سبک‌های فرعی زیادی تقسیم می‌شود که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• دیکسی‌لند
  
• بیگ‌بند یا سوینگ
• بی‌باپ
• کول جز
• فری جز
• جاز برزیلی
• سالسا جز
• فیوژن
• سول جز
• اسید جز
• سموث جز
• مدال جز
• آوانگارد جز
  

ایران و «جاز شرقی»

در دهه ۱۹۶۰ میلادی، دوک الینگتون، بزرگنام موسیقی جاز، قطعه‌ای به نام و افتخار اصفهان تنظیم نمود که مورد توجه قرار گرفت.
در ۱۹۶۵، گروهی به رهبری دکتر لوید میلر و پرستون کیز سبک جدیدی از موسیقی جاز بنام «جاز شرقی» ابداع نمودند که در آن موسیقی سنتی ایران با موسیقی جاز آمیخته گردید. دستاوردهای این گروه اهل یوتا که Oriental Jazz Quartet نام گرفت، بسیار در ایران مورد توجه قرار گرفت، و حتی از تلویزیون ملی ایران نیز پخش می‌شد.

پیشینه مهم‌ترین دوره‌های تاریخی هیپ هاپ دوره‌های هیپ هاپ مکتب قدیم دوره (۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵) است، که از آغاز دوره هیپ هاپ تا زمان ورود آن به جریان غالب، و دوره هیپ هاپ عصر طلایی (۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳) است، که صدای ایست کوست و وست کوست را با هم ادغام کرده و با ظهور رپ گنگستا و جی فانک، که ساخته وست کوست است وارد عصر جدید شد. سالهای پس از ۱۹۹۳ شامل هیپ هاپ پورنو، بیلینگ و ژانرهای مخفی، که دوران جدید را تعریف می‌کند است.
هیپ هاپ در طول دهه ۱۹۷۰ در بلاک پارتی در شهر نیویورک شکل گرفت، یعنی زمانی که دی جی‌ها شروع به جدا کردن بریک‌های کوبه‌ای برای مقابله با آوازهای فانک، سول، R&B و دیسکو کردند. خاستگاه این نوع از آواز به اوسط دهه ۱۹۵۰ بر می‌گردد یعنی زمانی که هنرمند راک سول/فانک جیمز براون دسته ریچارد کوچولو را نخستین گروهی دانست که موسیقی فانک را در بیت راک قرار داد. این آوازها بر مبنای &(به انگلیسی: ndash)؛ دی جی «بریک بیت» ساخته شده‌است. با افزایش محبوبیت هیپ هاپ، نوازندگان شروع به صحبت کردن در حین نواخته شدن موسیقی کردند، و از آن پس «رئیس تشریفات» یا «امسی» نام گرفتند. در سال ۱۹۷۹، دو آلبوم هیپ هاپ نخستین بار به صورت تجاری پخش شد: «شاه تیم ۳ (جاک شخصیت)» ساختهدسته فتبک، و «شادی رپها» ساخته دسته شوگرهیل؛ شادی رپها چهلمین آهنگ برتر آمریکا در نمودار آهنگهای پاپ برتر شد. دسته راک بلوندی با آهنگ شعف، در سال ۱۹۸۰، در فهرست صد آهنگ برتر جایگاه اول را به خود اختصاص داد.
در دهه ۱۹۸۰، هیپ هاپ تنوع بیشتری یافت و تبدیل به نوع پیچیده تری از موسیقی شد. هم‌زمان، فنون پیچیده تری ایجاد شد، که از آن جمله می‌توان بهاسکرچ، و ضبط الکترونیکی اشاره کرد. در اواخر دهه ۱۹۸۰، با افزایش محبوبیت این ژانر از موسیقی شماری از سبک‌ها و زیر گونه‌های جدید هیپ هاپ پا به عرصه گذاشت. آهنگسازان هیپ هاپ شروع به همکاری با دسته‌های راک کردند و ژانرهای جدیدی همچون هیپ هاپ خودآگاه، جاز رپ و رپ گنگستا را به وجود آوردند.
در دهه ۱۹۹۰، رویارویی طولانی میان رپهای گنگستا در وست کوست و ایست کوست آغاز شد. این امر منجر به فنای هر دوی توپاک شکور و بی. آی. جی بد نام، به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ شد. در سال ۱۹۹۶، گروه رپ کلیولند بون تاگز-ان-هارمونی با آهنگ «چهار راه تا» رکورد ۳۲ ساله بیتلیها برای سریعترین رشد را پشت سر گذاشت، و در سال ۲۰۰۰، آلبوم مارشال مترز ال پي ساخته اولين خواننده سفيدپوست رپ ‍امينم بیش از نه میلیون نسخه فروش داشت و جایزه گرمی را به خود اختصاص داد.
تأثیر موسیقی هیپ هاپ جدای از محبوبیت بسیار هیپ هاپ، این ژانر از موسیقی تأثیر چشمگیری بر اکثر انواع موسیقی مردمی داشت. برخی هنرمندان بیت یا رپ هیپ هاپ را با راک اند رول، هوی متال، پانک راک، مرنگو، سالسا، کومبیا، فانک، جاز، خانگی، تاراب، رگا، هایلایف، <a href=" https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%85_%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%DA%A9%D8%B3&action=edit&redlink=1&preload=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88%3A%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF%2B%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87%2F%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C&editintro=%D8%A7%D9%84%DA%AF%D9%88%3A%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF%2B%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87%2F%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%D9%86%D9%88%D8%AA%DB%8C%D8%B3&summary=%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF%2B%DB%8C%DA%A9%2B%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87%

سبک پاپ
موسیقی پاپ (به انگلیسی: Pop music، که در اصل به معنی موسیقی عامه‌پسند (popular) می‌باشد) یک سبک از موسیقی عامه‌پسند است و معمولاً در مقابل موسیقی کلاسیک و فولک (محلی) قرار می‌گیرد و از آن‌ها متمایز است. * با این حال هنرمندان این سبک در سبک‌های راک، هیپ‌هاپ، دنس، ریتم اند بلوز (R&B) و کانتری هم می‌توانند فعالیت داشته باشند و این باعث می‌شود که تبدیل به سبکی انعطاف‌پذیر شود. عبارت «موسیقی پاپ» همچنین می‌تواند به یک زیرسبک خاص (درون پاپ) اشاره داشته باشد مانند سافت راک و پاپ/راک.

مشخصات پاپ به عنوان یک زیرسبک
پاپ معمولاً به عنوان موسیقی‌ای تعریف می‌شود که به شکل تجاری تهیه می‌شود یا هدف تولید آن سود مالی است. بنا به تعریف سایمون فریت، منتقد موسیقی و جامعه‌شناس متخصص موسیقی مردم پسند، موسیقی پاپ بیشتر به عنوان یک صنعت شناخته می‌شود نه هنر. البته این موسیقی را می‌توان در حیطه بازار، ایدئولوژی، تولید و زیبایی‌شناسی هم معنا کرد. درواقع، پاپ طوری طراحی شده که «برای همه جالب باشد» و «از هیچ جای خاصی نیامده» و قرار هم نیست «سلیقه خاصی را اعمال کند».

پیشینهٔ موسیقی پاپ
دههٔ ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰این نوع موسیقی از سبک‌های بلوز (شیکاگو)، و کانتری (تنسی) تأثیر گرفت.
دههٔ ۱۹۵۰خوانندگان پاپ آن دوره کسانی چون بینگ کراسبی، فرانک سیناترا، دین مارتین، بابی دارین و پگی لی بودند، اما خوانندگانی چون بیل هالی، فتس دامینو و الویس پریسلی به دلیل اینکه از نسل جوان تری بودند بیشتر معروف شدند.
دههٔ ۱۹۶۰این دهه با گروه‌هایی چون جانی تلوتسان، بابی وی، برایان هایلند، تامی رو، جین پیتنی، فرانکی آوالن شروع شد. در نیمهٔ آن با هنرمندانی چون کارول کینگ، نیل دایموند و برت باکاراک، آرتا فرانکلین، ایسلی برادرز، ری چارلز، استیو واندر، سوپرمز، ماروین گی، باب دیلن و سایمون و گارفانکل متحول شد. می‌توان گفت که گروه بیتلز انقلابی در انگلستان ایجاد کردند. اگرچه آن‌ها پاپ نبودند.
دههٔ ۱۹۷۰در این دوره موسیقی دیسکویبی‌جیز، پیانویبیلی جوئل و التون جان، کانتریایگلز، هنرمندان راک/پاپ مانند خولیو ایگلسیاس راد استوارت، استیلی دان و فلیتوود مک گل کرد. ای‌بی‌بی‌ای گروه سوئدی بودند که با مسابقه ترانه یوروویژن به شهرت رسیدند و انقلابی در موسیقی پاپ کردند.
دههٔ ۱۹۸۰برجسته‌ترین خوانندهٔ این دوره، مایکل جکسون بود که با انتشار آلبوم‌های «تریلر» (پرفروش‌ترین آلبوم موسیقی جهان تا به امروز) و «بد» (یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ) تغییرات بنیادی و ساختار شکنی را در سبک‌های موسیقی و به خصوص سبک پاپ، ایجاد کرد. مایکل جکسون را «سلطان پاپ» و مدونا را «ملکهٔ پاپ» می‌نامند. سایر هنرمندان این دوره عبارت‌اند از مدرن تاکینگ (که با تک آهنگ «You are my heart you are my soul» توانست چندین هفته در صدر جدول‌ها باشد)، مایکل بولتون، پرینس، جانت جکسون، دوران دوران، گروه پلیس، سیندی لاپر، ویتنی هوستون، فیل کالینز، کایلی مینوگ وپائولا عبدل و کالچر کلاب.
دههٔ ۱۹۹۰ و قرن ۲۱دههٔ ۱۹۹۰ و قرن ۲۱ با مد شدن گروه‌های پسر و گروه‌های دختر چهره دیگری گرفت. در انگلستان گروه‌های تیک دت، بلو، اسپایس گرلز وارد شدند. گروه‌های ایرلندی این دوره بوی‌زون و وست‌لایف بودند. آمریکا هم بک‌استریت بویز و هنسون و 'ان سینک</span

دنیای هیپ هاپ با اینکه موسیقی هیپ هاپ برای اولین بار در ایالات متحده خلق شد، اکنون به اکثر نقاط جهان راه پیدا کرده‌است. موسیقی هیپ هاپ تا قبل از دهه ۱۹۸۰ تنها در ایالات متحده رواج داشت. در طول آن دهه بود که این موسیقی راهش را به قاره‌های دیگر جهان باز کرد و تبدیل به موسیقی متن بسیاری از کشورها شد. رواج این موسیقی با رواج فرهنگ هیپ هاپ همگام بود - همانطور که رقص برک محبوبیت کسب می‌کرد، گروه‌های طرفدار رپ و هیپ هاپ هم بیشتر و بیشتر شدند.

خاورمیانه هیپ هاپ اسرائیل در پایان دهه به تدریج شهرت و محبوبیت یافت، ستاره‌های زیادی از دو طرف فلسطینی ها تامر نافر ‍ و زیرزمینی ها یهودی پدیدار شدند؛ اگر چه برخی از آنها، از قبیل موک ای. به تبلیغ صلح و مدارا می‌پرداختند، دیگران احساسات خشونت گرایانه و ملی گرا را سر می‌دادند.
هیپ هاپ در ایران در ده ی 90 میلادی متولد شد وقتی که جوانان ایرانی ابتدا با رقص هیپ هاپ آشنا شدن و سپس با موسیقی آن و بعد کم کم نقاشی گرافیتی نیز در ایران دیده شد اما پر رونق ترین بخش هیپ هاپ در ایران هیپ هاپ سرایی است. و در همان ابتدا سعی کردند این موسیقی را با فرهنگ ایرانی نزدیک کنند(مثلا در اولین آلبوم رپ فارسی که توسط هیچکس منتشر شد موسیقی سنتی ایرانی با رپ ترکیب شد) در ایران از سال های اوج این سبک در آمریکا و به صورت عمده بعد از ترور توپاک شکور (۱۹۹۶) هیپ هاپ به نسل جدید جوانان ایران معرفی شد. حسن شماعی زاده خواننده مرد مشهور ایرانی آهنگی توسط دخترش عقیق یا نیکی در اواسط دهه ۸۰ میلادی اجرا کرد و سندی در اواسط دهه۹۰ میلادی ضبط و وارد بازار کردند که بسیار به سبک هیپ هاپ نزدیک بود بخصوص سبک سندی ( برخی معتقد هستند که اولین رپر ایرانی سندی هست) اماآهنگی که آنها اجرا کردند شاید از نظر سبک و کلام به موسیقی هیپ هاپ نزدیک بود اما از نظر محتوا و موضوع و بیت آهنگ هیچ تناسب و شباهتی با هیپ هاپ نداشتد و حتی نمیتوان گفت که آنها درپیدایش موسیقی رپ فارسی تاثیر زیادی داشتند، در ابتدای هزاره سوم جوانان با استعدادی در ایران به این سبک از موسیقی رو آوردند، که قدیمی ترین و شناخته شده ترین آنها سروش لشکری ملقب به هیچکس یود، سروش در کنار "یاشا" و "شایان" اولین رپر های ایران بودند. اما که بعد از مدت کوتاهی یاشا و شایان به دلایل نامعلومی کنار رفتند و سروش برای پا گرفتن و زنده ماندن موسیقی هیپ هاپ در ایران تلاش های زیادی کرد و شاید همین تلاش ها باعث شد تا او را پدر رپ فارس ایران بنامند.بعد از مدتی کم کم رپ فارس مسیر رو به رشد خود را پیدا کرد، از قدیمی ترین رپر های ایران میتوان به :"یاشا"، "شایان"، "سروش لشکری"(هیچکس)، "بهنام مهرخوان" (دیو سپید)،"حسین رحمتی"(حصین)،"رضا ناصری آزاد"(پیشرو)،حسین موسوی(حسین تهی)، "یاسر بختیاری"(یاس)، سامان کرامتی (سامان ویلسون)و مهراد مستوفی (مهراد هیدن) از گروه زدبازی نام برد.
اروپا هیپ هاپ برای اولین بار در سال ۱۹۷۹ در فرانسه ظاهر شد و هم‌زمان با آن، این ژانر در ایالات متحده نیز به موفقیت‌هایی دست یافت. تا سال ۱۹۸۲، حتی ایستگاه‌های رادیویی هیپ هاپ نیز پا به عرصه وجود گذاشتند که از آن جمله می‌توان به رپر دپر اسنپر اشاره کرد. همچنین دی جی دی نستی، که بعدها تبدیل به ستاره‌ای در این زمینه شد، اولین حضور خود را تجربه کرد. همان سال یک کنسرت بزرگ هیپ هاپ برگزار شد؛ رپ تور نیویورک، که توسط اروپا ۱ حمایت می‌شد و در آن آفریقا بامباتا، گراند میکسر دی اس تی، فب ۵ فریدی، آقای فریز و راک استدی کرو دیده می‌شدند.
هیپ هاپ تا سال ۱۹۸۳ به یکی از بخش‌های برجسته صحنه موسیقی فرانسه تبدیل شده بود. دی نستی «پانام سیتی رپین»، که در سال ۱۰۸۴ عرضه شده بود، اولین هیپ هاپ ثبتی فرانسه محسوب می‌شد. فرانسه شماری از ستاره‌های بومی، از قبیل (گروه) آی ای ام| آی ای ام و سوپریم ان تی ام را پرورش داد. البته مشهورترین هنرمند رپ فرانسوی یحتمل ام سی سولار سنگالی تباراست.
هیپ هاپ در اروپا هم درحوزه مردم قبائل قرار می‌گرفت و هم درحوزه مهاجران.
برای نمونه، در آلمان می‌توان به گروه «چهار شگفت انگیز» Die Fantastischen Vier یا سیدو اشاره کرد.
هیپ هاپ سوئد در اواسط دهه هشتاد قرن ۲۰ ظهور کرد و تااوایل ]دهه نود شمار زیادی از« برنامه‌های نژادی سوئدی» از قبیل لوپ تروپ، «برنامه‌های مهاجران» مانند لاتین کینگز و برنامه‌های میکس شده همچون اینفینیت مس، هنگام ضبط به منظور استفاده در بازار داخلی، از انگلیسی به نوع رپ در « رینکبی سوئدی» که زبان آمیخته انواع مختلفی از زان ها است، تبدیل شد.
مشهورترین هنرمند رپ درایرلنددی جی کولی است و در کنار وی Craz-e، بی- واندر و گروه‌هایی همچون انسان در برابر ماشین قرار دارد. ایرلند همچنین مجله هیپ هاپ خاص خود به نام «رپ ایرلند » را دارد که توسط دی جی احمد اجرا می‌شود.
مشهورترین هنرمندان رپ هلندآزدراپ پوزهآمستردام هستند، پستمن، از کیپ ورد و سورینام است.
ایتالیا نیزهنرمندان رپ خاص خود، از جمله جووانوتی و آرتیکولو۳۱ را یافت و ملت آن به شهرت و سرشناسی دست یافتند؛ در حالی که صحنه لهستان با روی کار آمدن پی ام کول لی در ابتدای دهه شاهد هنرمندان بود.
دررومانی، بی. یو.جی. مافیا از پنتلیمون بخارست ظهور کرد و نشان آنها؛ یعنی رپ گنگ استا، مشابهت‌های زندگی در بلوک‌های آپارتمانی رومانی دوران کمونیستی را با پروژه‌های مسکن سازی در محله‌های آمریکایی نشان می‌دهد. گروه نشان خاص خود را برای تولید به نام کاسا دارد و به امضا و پخش آلبومهای هنرمندان به نام رپ از جمله؛ «مهست»، «گراسو اکس اکس ال»، «ام اند جی» و « ویلی» می‌پردازد. گروه]]پارازیتی
R.A.C.L.A. (که در اصل رپرهای سفید به طور قانونی به هشدار فکر می‌کنند)، اولین گروه رپ بود که یک آلبوم هیپ هاپ رومانیایی عرضه کرد و در آن به موضوعات «اجتماعی» پرداخت. آن گروه هنوز هم وجو دارد و در سال ۲۰۰۵ پانزدهمین آلبوم خود را به نام «مهارت» به عموم عرضه کرد. در سال ۲۰۰۵، گروه رپ انفجاردیگری، زیل، آلبوم اول خود «چی وربال» (با تنها : دپيندي دو نوي«) را منتشر مي سازد كه با واكنش مثبت مردم مواجه مي شود. از آن زمان تاكنون، گروه نشان توليد خود، به نام اسناد چيل برادرز، را داشته‌است و با هنرمند مشهور »راگا- رپ« پاچا من (که به خاطر همکاری موفقیت آمیزش با هنرمندان »رگای آفریقایی« از قبیل مووید و باپی براون و هنرمند هیپ هاپ بریتانیایی »بلک بیشاپ« از »ماب استارز« و »سی-رایم فامیلی کروز«) و شمار دیگری از هنرمندان همچون سابسمناتو (عضو گروه رپ صریح)، مایک پاو (یک هنرمند بسیار برجسته و مستعد موسیقی آر اند بی)و دیگر تولید کنندگان مشهور قرارداد امضا کرده‌است. آنها دومین آلبوم خود را به نام »چیل برادرز" در پاییز ۲۰۰۶ منتشر کردند.
صربیا به لطف وجود گروه رپ سندیکای بلگراد یکی از مشهورترین کشورها در زمینه رپ در اروپا محسوب می‌شود. آنها در وهله اول نماینده منطقه دورکول خود (گورنجی، دونجی دورکول، سیپکا، (uCAzaKInje)، ماج) و بلگراد، به عنوان یکی از بزرگ ترین شهرهای اروپایی هستند. گروه :۹ تا ۹۹ عضو« دارد، اما تنها تعداد اندكي از آنها در صحنه حضور پيدا مي كنند (فدجا، اسكابو، اوگي، داركو، ديجولو، ديجولو...). آخرين آلبوم آنهاًSVI ZAJEDNO» ، يكي از پرفروش ترين آلبومهاي سال ۲۰۰۵ بوده‌است. پوزدراو زا سينديكيلس!!! ديگر رپرها مانند ام سي جرتيك (جرا) و دي جولي (آنها گروه فول تريپ هستند) و گرواجس نیگروتین( بد کپی) مارچلو، (گروه رپ) وی آی پی و دیگر گروه‌ها نیز موثر هستند.
بوسنی خواننده‌های رپ مشهوری همچون ادو ماجکا، فرنکی، اونیور زالنی وجنیکی و... دارد.
ادو ماجکا یکی از مشهورترین خوانندگان رپ بالکان است. او در مورد جنگ بوسنی و نیز وضعیت کنونی بوسنی آهنگهای فراوانی دارد. او مثل خیلی‌های دیگر اصالت بوسنیایی و کرواتیایی دارد. فرنکی یک خواننده رپ میهن‌پرست است. او عاشق بوسنی بوده و یکی از اعضای دوستداران بوسنی و هرزگوین می‌باشد. در اواخر دهه نود، با به عرصه آمدن ترم ۱۱ و بولسنا براکا و سایر خوانندگان رپ که بر مسائل اجتماعی تمرکز کرده بودند، موسیقی رپ به محبوبیت فراوانی رسید. در بلغارستان نیز در اواخر دهه نود، گروه "کله لاستیکی‌هاً (گومنی گلاوی) شکل گرفت که اعضای آنرا میشو شامارا، دربن جی، کونسا و چند تن دیگر تشکیل می‌دادمد. کشور همسایه یعنی یونان نیز در اوایل دهه نود به کاروان هیچ‌هاپ پیوسته بود. در آن روزها، گروه‌هایی همچون پیش می‌رویم جریان رایج را تحت سلطه خود داشتند (که با نشان هیپ‌هاپ افسانه‌ای دف جم شناخته می‌شدند) و در همین حال تسالونین پیشتاز سیفو ورسز در میان اسامی زیرزمینی برتر قرار داشت ( جالب توجه اینکه، او یکی از معدود هنرمندان هیپ‌هاپ یونان بود که گستره کارش فراتر از مرزهای یونان رفته بود).
از سال ۲۰۰۰ خوانندگان رپی همچون دیزی رذل، زنجیر زرنما، گرنی مک و همی در بریتانیا پا به عرصه گذاشتند. از دیگر خوانندگان مشهور رپ در بریتانیا می‌توان به مالیات مخ و جست اشاره کرد.

سبک متال
موسیقی متال , موسیقی است که مردم کمتر میپسندند و حتی به کسانی که این سبک رو گوش میدن به اصطلاح آمیانه میگن " ((اینا چیه گوش میدی بابا , چرتو پرته" )).
اما در دل این موسیقی هنر و ضرافتی نهفته هست که 100% در هیچ نو سبکی موجود نیست.
اکثر کسانی که قدرت درک پایینی از موسیقی دارند, به دنبال چنین سبکی نخواهند رفت. زیرا گوش کردن موسیقی متال نه تنها نیاز به جنبه های همه نگری دارد , بلکه نیاز به روحیه ی لطیف و تجزیه پذیر نیز دارد.
منظور از تجزیه پذیری چیست؟ منظور از تجزیه پذیری قدرت درک و استفهام هنر است.
اگر شما به موسیقی متال به صورت گذرا و غیر مفهومی گوش دهید , قطعاً از آن خوشتان نخواهد آمد. اما اگر به این موسیقی با دید همه نگری نگاه کنید متوجه ضرافت بالای آن خواهید شد.
اگر شما به یک موسیقی هوی متال گوش کنید , منظور نوع درام زدن , گیتار لید زدن , گیتار ریتم زدن و گیتار بیس زدن , متوجه میشوید که هماهنگ کردن این چند ساز , امری بسیاری دشوار و پیچیده است.
مهمترین ساز در این سبک درام میباشد. زیرا زمان بندی و هماهنگ کردن سایر اعضا بر عهده درامر خواهد بود. از معروفترین و سریعترین درامر های موجود میتوان به درامر گروه اسلیپکنات به نام جویی جوردیسون اشاره کرد.
دومین ساز که امری مهم در شکل گیری موسیقی هوی دارد , ساز بیس است. ساز بیس سازی است مانند گیتار که تار های بسیار ضخیمی دارد. معمولا به صورت 4 یا 5 یا در مواقع خاص 6 سیم میباشند.(دسته ی آن از 15 تا 20 سانت بلنتر از گیتار معمولی است: ونچا)
سومین ساز و رو ترین صدای ساز در موسیقی متال گیتار الکتریک(برقی) است. گیتار الکتریک گیتاریست 6 سیم که به خودی خود صدایی ولید نکرده و برای گرفتن صدا از آن به وسیله ای به نام آمپلی فالر نیاز است.
سبک زدن با این ساز در یک گروه به دو دسته لید (سولو یا تک نواز) و یا لیدریتم یا ریتم تقسیم میشود.
وسیله ی ساده ای در نواختن گیتار الکتریک به نام (پیک) وجود دارد که جا دارد به آن نیز اشاره کنیم.
البته لوازم بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد . مانند افکت , اسپ آمپ, ملودیک کیبورد و.........

کریستین متال
این نوع سبک معمولا مختص باور های مذهبی بوده و بیان کننده عقاید مذب و دین میباشد. این سبک نیز از اواخر دهه 1970 میلادی پدید آمد. از جمله گروه های موفق در این زمینه میتوان به : نئون کراس و اویل و بترایال اشاره کرد.

رقص هیپ هاپ از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رقص هیپ هاپ به نوعی رقص گفته می‌شود که همراه با موسیقی هیپ هاپ انجام گرفته و بخشی از فرهنگ هیپ هاپ محسوب می‌گردد. این نوع رقص در دههٔ هفتاد میلادی توسط سیاه‌پوستان امریکایی ابداع گردید. آنچه این نوع رقص را از دیگر رقص‌ها متمایز می‌سازد طبیعت آزاد و خلاقانهٔ آن است. رقاصان این سبک معمولاً در رقابت‌های مختلفی شرکت کرده و حرکات جدید ابداعی خود را به نمایش می‌گذارند.

تاریخچه در حدود سی سال پیش، و پس از پیدایش اولین گروه‌های حرفه‌ای رقص بریک، و در دههٔ هفتاد میلادی، رقص هیپ هاپ در میان جهانیان شناخته شد. اولین گروه‌هایی که بیش از همه بر روی این سبک تاثیر گذاردند شامل Rock Steady Crew، The Lockers و Electric Boogaloos می‌شود. همزمان با رشد و فراگیر شدن موسیقی هیپ هاپ، رقص مختص آن نیز پیشرفت کرده و با الهام از سبک‌هایی همچون funk توانست جایگاه خود را در میان گروه‌های حرفه‌ای بیابد. در آن زمان، استودیوهایی که به کسب و کار رقص اشتغال داشتند این نوع رقص را سبک جدید و یا جاز/فانک می‌نامیدند. کم کم این نوع رقص توسط رقاصان حرفه‌ای و آموزش دیده توسعه پیدا کرد. به همین دلیل امروزه رقص هیپ‌هاپ هم از نوع استودیویی و هم در خیابان و فضای باز اجرا می‌گردد.

سبک‌ها سبک‌های اصلی رقص هیپ‌هاپ شامل هیپ هاپ که هیپ هاپ دنس را بر روی هیپ هاپ موزیک انجام میدهند که در این نوع دنس روی ریتم موزیک رقصیدن خیلی مهم است و از ویژگی های مهم ای دنس محسوب میشود. (بعضی افراد فکر میکنند هیپ هاپ دنس همان بریک دنس است ولی این دو از هم جدا هستند) ، لاک (که همان پاپی دنس هم میگویند یا همان رباتی و عروسکی) و پامپ می‌گردد. بریک جدا از هیپ هاپ دنس است ولی در دنس های تیمی میتوان با هم از این دو دنس استفاده کرد و بریک دنس به قدرت بدنی بیشتری نسبت به سایر دنس ها نیاز دارد. این سبک‌ها از قدیمی‌ترین سبک‌های این رقص محسوب شده، و در مسابقات جهانی این سبک اجرا می‌گردند. و به تمامی دنس های زیر شاخه هیپ هاپ رقص خیابانی هم میگوند.
بریک

یک بی‌بوی در حال اجرای رقص بریک - سال ۲۰۰۶ - مسکو

در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، رقص بریک در نیویورک ابداع گردید. پیش از آنکه اصلاحاتی همچون رقص هیپ‌هاپ و یا رقص بریک پدید آیند، به اجرا کنندهٔ این نوع رقص بی‌بوی (B-Boy) گفته می‌شد. بی‌بوی (یا در صورت مونث بودن اجرا کننده، بی‌گرل B-Girl) شخصی بود که این نوع رقص را در خیابان و معمولاً برای خودنمایی اجرا می‌کرد.بریک دنس به قدرت بدنی بیشتری نسبت به سایر دنس ها نیاز دارد. این سبک رقص شامل حرکات روی زمین می‌شود که شامل حفظ تعادل روی یک دست یا روی سر، و یا حرکات آکروباتیک و غیره روی زمین است.

لاک رقص لاک برای اولین بار در لس آنجلس توسط گروه The Lockers ابداع شده، و به نام آنها نیز نام گذاری گشت. این سبک رقص شامل توقف‌های ناگهانی در میان حرکات سریع می‌شود، و حالتی ربات مانند را به بیننده القا می‌کند.

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

حتما اين رقص رو امتحان كنيد

bahani;12905:
کلاسیک.
چهار بخش داره
باروک. باخ و ویوالدی و پچلبل و...
کلاسیک. بتهوون و موتسارت و هایدن و...
رمانتیک. شوپن و برامس و شوبرت و...
لیت رمانتیک. راخمانینف و پرکفیف و...

موسیقی کلاسیک به موسیقی هنریِ اروپا گفته می‌شود. شروع این موسیقی را از سده‌های میانه در حدود سال ۵۰۰ م می‌دانند.
دوره‌های موسیقی کلاسیک

موسیقی کلاسیک را ازنظر سبک و تحوّل تاریخی آن به چند دورهٔ کوچک‌تر تقسیم کرده‌اند:
موسیقی سده‌های میانه (قرون وُسطی)

این دوره با سقوط امپراتوری روم شروع و تا رنسانس در اروپا ادامه می‌یابد. این دوره، دورهٔ شروع و آغازین گام‌های موسیقی کلاسیک است.
موسیقی رنسانس

در این دوره، که شامل سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۶۰۰ م می‌شود، موسیقی کلاسیک به‌طور عمده در ایتالیا شکل گرفت و بیشتر قطعات آثار آوازی هستند.
موسیقی دورهٔ باروک

نوشتار اصلی: موسیقی دوره باروک
این دوره از سال ۱۶۰۰ م شروع می‌شود و تا حدود ۱۷۶۰ م ادامه می‌یابد. لغتِ باروک در عالم هنر (نه‌فقط موسیقی) معادل استادانه زینت دادن و یا ماهرانه درست کردن به‌کار می‌رود که از مشخصات بارز هنر این سال‌ها بوده‌است.
موسیقی این دوره، همانند سایر هنرهای هم‌عصر خود، بیانگر اشرافیت و قدرت حکومت‌های اروپایی بوده‌است. نیاز کلیسا برای جذاب‌تر کردن نیایش نیز در گسترش این سبک تأثیر بسیاری داشته‌است.
یکپارچگی در حالت موسیقی از ویژگی‌های موسیقی این دوره است.
از معروف‌ترین موسیقی‌دانان این سبک می‌توان باخ و ویوالدی را نام برد.
دورهٔ کلاسیک

نوشتار اصلی: موسیقی دوره کلاسیک
دورهٔ کلاسیک سال‌های ۱۷۳۰ تا ۱۸۲۰ م را شامل می‌شود.
قرن هجدهم مصادف بود با جریان روشن‌فکری یا آزادی اندیشه از بند خرافات، که در آن طغیانی علیه متافیزیک و به نفع احساسات معمولی و روانشناسی تجربی و عملی، علیه آیین و مراسم تشریفاتی اشرافی و به نفع زندگی طبیعی و ساده، علیه خودکامگی و به نفع آزادی فردی، علیه امتیازات و حق ویژه و به نفع حقوق مساوی مردم و تعلیم و تربیت همگانی صورت گرفت. در این دوره، برای اولین بار در موسیقی، این فکر ظهور کرد که موسیقی در حقیقت همانند دیگر هنرها مقصود و هدفی ندارد، بلکه صرفاً به‌خاطر خودش وجود دارد؛ یعنی موسیقی برای خودِ هنر موسیقی موجودیت می‌یابد. پس از دورهٔ کلاسیک با هنر موسیقی برپایهٔ ایدهٔ «هنر به‌خاطر هنر (هنر برای هنر)» برخورده می‌شد.
هنر در این دوران، بیشتر متوجه سادگی است تا تزئینات ماهرانهٔ دوران باروک، ولی درزمینهٔ موسیقی، این رویکرد به‌عکس اتفاق می‌افتد. برخلاف دورهٔ باروک، در دوران کلاسیک، حالت‌های مختلف و متضادی در ارائهٔ احساس در موسیقی وجود دارد. بافت موسیقی کلاسیک نیز بیشتر هموفونیک است تا پلی‌فونیک. از هنرمندان برجستهٔ این دوره می‌توان از هایدن، موتزارت و بتهوون نام برد.
دورهٔ رمانتیک

نوشتار اصلی: موسیقی دوره رمانتیک

سبک رمانتیک سالهای ۱۸۲۰ تا ۱۹۱۰ م را شامل می‌شود. در این دوره، احساسات نقش بسزایی در موسیقی پیدا می‌کند. موسیقی در این دوره به‌صورت ابزاری در دست آهنگساز مطرح کردن احساسات شخصی اوست. معروف‌ترین آهنگ‌سازان و موسیقی‌دانان این سبک شوپن، لیست و مندلسون هستند.
موسیقی قرن بیستم

این دوره را دورهٔ مدرنیسم یا نوگرایی موسیقی کلاسیک می‌دانند. آهنگسازان این دوره هرچه بیشتر سعی کردند تا کارهای خود را از سبک‌های گذشته متمایز و از باورها و قانون‌های گذشته عبور کنند.
موسیقی کلاسیک معاصر

موسیقی کلاسیک معاصر از سال ۱۹۷۰ م آغاز شده‌است و تاکنون ادامه دارد. آهنگ‌سازان معاصرِ کلاسیک بیشتر به ساختن موسیقی مینیمال و آوانگارد روی آورده‌اند.

سبک بلوز
بلوز گونه موسیقی سازی و آوازی است که ریشه در آوازهای هنگام کار و فریادها و همخوانی‌های سیاهان آمریکا دارد و اصل آن به فرهنگ و موسیقی غرب آفریقا می‌رسد. علت اینکه این سبک به بلوز معروف شد این بود که پیشگامان این سبک با غم این موسیقی را اجرا می‌کردند و Blue در زبان انگلیسی به معنای غم نیز می‌باشد، برخی از صاحبان نظر بر این نکته اعتقاد دارند که نحوه شیوع این سبک در آمریکا بر می‌گردد به زمان گسترش سرمایه‌گذاری در مزارع پنبه در جنوب کشور آمریکا که در آن دوره کارگران سیاه در هنگام کار در مزارع با خواندن شعرهایی بعضاً ریتمیک و موزون به همراه پاسخ و تکرار توسط دیگر کارگران اقدام به ایجاد شوق و نظم در کار برداشت می‌نمودند.

منطقه دلتای رود می‌سی‌سی‌پی زادگاه موسیقی بلوز است.

برخی از موسیقی شناسان برای این سبک موسیقی تعریف ساده ای ارائه می کنند: "توالی آکوردهای I، IV و V در یک قالب ۱۲ تایی که معمولا ریتم ۴/۴ دارد و از گام خاصی به نام پیمانه بلوز (Blues Scale) استفاده می کند." باید اضافه کرد که گونه های متفاوتی از این گام وجود دارد و نوع متداول آن معمولاً یک گام پنج مایه ای است که در آن نتهای معروف به Blue notes وجود دارد. برخی نیز بلوز را موسیقی رنج و درد و حرمان سیاهان مهاجر افریقا به امریکا میدانند. ولی حقیقت این است که هیچ یک از اینها تعریف مناسبی برای موسیقی بلوز نیست و برای طرفداران و شنوندگان موسیقی که شناخت آنها نسبت به موسیقی از ادراک شخصی شان حاصل می شود، موسیقی بلوز تعریف دشوار و پیچیده ای دارد.
شیفتگی مارتین اسکورسیزی فیلمساز بزرگ امریکایی که اتفاقآ اخیرآ یک مستند هفتگانه در مورد موسیقی بلوز و تاریخ آن (با کمک کارگردانان بزرگی مثل کلینت ایستوود و ریچارد پیرس) ساخته است، در مورد این موسیقی آنقدر است که می گوید: "واقعا اگر می توانستم گیتار بنوازم، هرگز فیلمساز نمی شدم. وقتی بچه بودم، اطرافم پر بود از صدای موسیقی. آن زمان می شد همه نوع موسیقی راشنید. از ترانه های فولکوریک ایتالیایی گرفته تا ترانه های کانتری و وسترن ... اما وقتی به صدای خوانندگانی چون Lead Belly، John Lee Hooker، Muddy Waters و یا Blind Lemon Jefferson گوش می دهی، با آن به حرکت در می آیی، قلبت به تپش می افتد و تحت تأثیر مایه های عاطفی نیرومند و بی پیرایه آن قرار میگیری که درست اعماق روح و روان تو را نشانه رفته است. بلوز یعنی همین".

تاریخچه بلوز
از دیدگاه تاریخ پیدایش، موسیقی بلوز در آغاز در میانه های سده ۱۹ توسط سیاهان مهاجر از افریقا که عمدتاً به نواحی جنوب و جنوب شرقی امریکا مهاجرت می کردند پدید آمد. گفته می شود که در کشتزارهای جنوب، زمانی که سیاهان برده از طلوع خورشید تا غروب به کارهای سخت و طاقت فرسا مشغول بودند، ناراحتی خود را با سر دادن ملودیهای خود ساخته بصورت فریاد ابراز می کردند که این آوازهای دسته جمعی بصورت پرسش و پاسخ بین دو یا چند گروه از کارگران را فریادهای مزرعه ای (Field Hollers) می گفتند. (اصولا به همین دلیل، یکی از بارزترین شناسه های موسیقی بلوز، پرسش و پاسخی بودن ترانه و ساز و همچنین فی البداهه بودن نوازندگی در آن است.)
بعدها و پس از آزادی برده ها این آوازخوانی در اجتماعات و حتی در کلیسا دنبال شد و به تدریج با آشنا شدن با سازهای اروپایی آنها گیتار، ساز دهنی و پیانو را در موسیقی خود به کار بردند تا به موسیقی خود شکل و فرم بیشتری بدهند.

پیدایش بلوز

در یک شب گرفته در سال ۱۹۰۳، و.سی هندی (W.C.Handy) که رهبر یک ارکستر موسیقی جاز بود در یک ایستگاه قطار کاملاً خلوت در نزدیکی میسی سیپی منتظر قطار نشسته بود. به دلیل تاخیر چند ساعته قطار، هندی روی نیمکت چوبی ایستگاه قطار به خواب رفت. ناگهان با صدایی از خواب بیدار شد و خود را یکه و تنها رودررو با سیاه پوست قوی هیکلی دید که در کنار او نشسته و ترانه ای در مورد رفتنش به جنوب، بصورت فی البداهه می خواند. مرد لبه چاقو را روی سیمهای گیتارش می لغزاند و گیتار می نواخت. او یک خط از شعرش را سه مرتبه و با آکوردهای مختلف میخواند و با گیتار به آن جواب می داد.
هَندی بعدها اذعان کرد:" این عجیب ترین و مرموزترین چیزی بود که تا به آن روز شنیده بودم" و آنچه مرد سیاه پوست می خواند چیزی نبود جز Blues.
در ۱۹۱۲، هندی که شیفته موسیقی بلوز شده بود، آغاز به جمع آوری، تدوین و انتشار نتهای موسیقی بلوز کرد. انتشار دو اثر "Memphis Blues" در این سال و در پی آن "St.Louis Blues" (در سال ۱۹۱۴) با پذیرش همگانی مردم روبرو شد و موجب محبوبیت بیشتر آن در چرخه موسیقی امریکا شد.به این ترتیب موسیقی بلوز رسماً زاده شد و به جرئت می توان گفت که تولد رسمی خویش را مدیون هندی بود.
طی سالهای اولیه سده بیستم، موسیقی بلوز به تدریج به تگزاس، لویزیانا، میسی سیپی و حتی سواحل غربی گسترش یافت به گونه ای که ناحیه دلتای میسی سیپی تبدیل به مهد شکل گیری سبکی از موسیقی بلوز شد که به بلوز دلتا (Delta Blues) معروف است و امروزه اصیل ترین و تأثیرگذارترین سبک بلوز بشمار می آید.
در سال ۱۹۲۰، Mamie Smith که اولین خواننده زن بلوز بود، با اجرای ترانه ای به نام بلوز دیوانه (Crazy Blues) این سبک موسیقی را بیشتر مطرح نمود. (هرچند که هنوز فرم کلی بلوز تحت تأثیر جاز بود).
در ماه اول ۷۵۰۰۰ نسخه از صفحه این آهنگ فروش رفت و این موفقیت سبب شد شرکت ریس رکوردز (Race Records) به عنوان اولین شرکت ضبط آثار بلوز اقدام به انتشار آثاری از Ma Rainey و Bessie Smith نماید و در ادامه آثار خواننده هایی مثل Blind Lemon Jefferson و Charley Patton و ... موسیقی بلوز را به گوش شنوندگان عادی رساند. هرچند در آغاز سیاه پوستان طرفداران پر و پا قرص این موسیقی بودند، ولی رفته رفته و با پیدایش گونه های تازه بلوز که سازهایی چون گیتار برقی، ساز دهنی و حتی سازهای بادی را به کار می گرفت، طیف مخاطبین این نوع موسیقی نیز گسترده تر شد.

سبک اُپرا
اُپرا آمیزه‌ای از موسیقی و نمایش است تا حقیقت به تصویر کشیده شود. از این رو برای خلق آثار اپرایی باید در دو بخش موسیقی و نمایش عالم بود تا پدیده‌ای درخور تحسین ایجاد کرد. بزرگان هنر در برتری هر یک از این دو مؤلفه بر دیگری اختلاف نظر دارند؛ به عنوان مثال ریشارد واگنر موسیقی را در خدمت هدف والای نمایش می‌داند. با این حال موسیقی دارای اعجازی است که با آن، داستانی هرچند ساده به تجربهٔ احساسی عمیق و دل‌انگیز بدل می‌شود. همچنین داستانها و نمایشنامه‌های موفق نیز با درآمیختن با موسیقی، بقا و عمق بیشتری می‌یابند.

اگرچه سازندهٔ نخستین اپرای تاریخ موسیقی جاکوپو پری است، اما کسی که اپرا را به معنای واقعی کلمه بنیان گذاشت کلودیو مونته‌وردی بود.
اپرا مجموعه‌ای است از هنرهای مختلف: موسیقی، ادبیات، فن بازیگری، طراحی صحنه، دکور و کارگردانی. اپرا از ارزنده‌ترین پدیده‌های جهان موسیقی است. طی چندین قرن اپرا با تحولات فراوان همه گونه رویدادها و سبکهای موسیقی را تجربه کرد و به تکامل رسید.
اُپِرا هنری است که بر روی یک سکو یا سن نمایشی که هماهنگ و سازگار با موسیقی ساخته شده انجام می‌گیرد. نمایش اجرایی در اپرا عناصر ویژهٔ تئاتر مانند زمینه‌پردازی و محیط نمایشی، جامه‌ها، چهره‌پردازی و بازیگری را در خود دارد؛ ولی در اپرا واژه‌هایی که بازگو می‌شود یعنی اپرانامه (libretto) سخن‌پردازی گفتاری نبوده بلکه به گونهٔ آوازی و سرودی است. خوانندگان اپرا را یک گروه از همنوایان همراهی می‌کنند. همنوایان می‌توانند یک گروه کوچک سازی باشند یا یک ارکستر سمفونیک کامل.
البته امروزه این هنر مانند گذشته نیست و گاه با سبک‌های دیگر موسیقی آمیخته شده‌است یا اینکه به تنهایی و بدون نمایش اجرا می‌شود.

ریشه کلمه

اپرا (Opera) جمع کلمه لاتینی اپوس (Opus) به معنای «اثر» است و به این تغییر باید اپرا را به‌طور تحت‌اللفظی به «آثار» ترجمه کرد اما اپرا به‌صورت کلمه مفرد مؤنث از آغاز قرن ۱۷ میلادی به نمایشی گفته می‌شد که به‌جای آواز خوانده شود.
بخش‌های مختلف اپرا

اپرا ۳ بخش اصلی دارد: ۱-پیش‌درآمد یا اوورتور ۲-آریا ۳-رسیتاتیف

• اوُوِر تور: (او - وِر - تور) درواقع مقدمه‌ای برای شروع اپراست که کاملاً به‌صورت سازی است و هیچ خواننده‌ای در آن نمی‌خواند.
• آریا (Aria) که قسمت اصلی اپراست و خواننده در آن با آرایشهای آوازی، قدرت و مهارتش را ابراز می‌دارد.
• رسیتاتیف (Recitatif) که نوعی از فن بیان و مکالمهٔ آوازی است و غالباً پیش از آریا قرار می‌گیرد. در اپرای ایتالیایی، رسیتاتیف رابط بین دو آریاست:

الف-رسیتاتیف ساده(Recitatif Secco)که آواز بدون ارکستر است و فقط با چند آکورد کوتاه همراهی می‌شود.
ب-رسیتاتیف آکامپانیه(Recitatif accampagne) که خواننده به همراهی ارکستر می‌خواند و بیشتر در اپراهای فرانسوی معمول است.
از جمله رهبران ارکستر اپرا می‌توان گوستاو مالر را نام برد.

برخی آثار مشهور

• آئیدا
• اتللو
• ازدواج فیگارو
• ایل تراواتوره
• پالمیرا ملکه ایران‌زمین
• پالیاچی
• توراندوت
• حلقه نیبلونگ
• ریگولتو
• کارمن
• کاوالریا روستیکانا
• فلوت سحرآمیز
• فیدلیو
• لابوهم
• لاتراویاتا
• لوچیا دی لامرمور
• مادام باترفلای
• نابوکو
• نورما
  

خیلی هم عالی
یه کار میکنی میلاد؟ از هر سبکی که معرفی میکنی لینک یک آهنگ رو هم بزار
اینجوری مثال هم داره