طراحی فضا در داستان نویسی

خب فضا سازي حتمي كه بايد با نقشه باشه؟
يك داستاني مثل نايت سايت يا جنگ و صلح يا سه پايه ها انچنان فضا سازي مي كنه كه بصورت ناخداگاه در ذهن تصوير ايجاد ميشه.
گاهي ميشه با توصيف كارو پيش برد. به نظرم ديگه دوره كشيدن نقشه گذشته ، نويسنده هاي حرفه اي با توصيف جهاني بر فرض تيره و يا روشن خلق مي كنند كه نياز به هيچ نقشه اي نداره.

*HoSsEiN*;63:
خب فضا سازي حتمي كه بايد با نقشه باشه؟
يك داستاني مثل نايت سايت يا جنگ و صلح يا سه پايه ها انچنان فضا سازي مي كنه كه بصورت ناخداگاه در ذهن تصوير ايجاد ميشه.
گاهي ميشه با توصيف كارو پيش برد. به نظرم ديگه دوره كشيدن نقشه گذشته ، نويسنده هاي حرفه اي با توصيف جهاني بر فرض تيره و يا روشن خلق مي كنند كه نياز به هيچ نقشه اي نداره.

نه نه نه نقشه نه
ببین دقیقا نخوندی فضا سازی یعنی فضای داستان منظورمه.یه جای داستان ممکنه صحنه یه گفتگوی تشنج آمیز باشه یه جای دیگه حال و هوا عاشقانه. اینکه این فضا رو در بیاریم رو من میگم

کل داستان نویسی یه طرف ، فضا سازی و توصیفات اون یه طرف !
واقعا هم سخته و هم طاقت فرسا که بخوای یه منطقه و یه فضا و یا کلا یه جهان و خصوصیاتشو تصور کنی و طوری به طرف خواننده وارد کنی که اونم مثل تو اون جهان رو ببینه.
دیوانه کنندست !
حالا مثلا میخوای شخصیت رو وارد فضای بحث و جدل بکنی باید از طرف همه ی شخصیت هایی که اونجا حضور دارن فکر کنی و رفتارشون رو توصیف کنی.
چنین چیزی واقعا انرژی بره و تنها راه بهتر شدن فرد در اینجور کارها اول نوشتن بیشتر و دوم خوندن کتابهای بیشتره از نظر من

بله بله
خب بايد گفت بهترين ايده ها و داستان ها هم بدون يك فضا سازي درست محكوم به نابودي هستند.
و البته فضا سازي هم بايد جوري باشه كه ناخودگاه در ذهن خواننده تاثيرخودش را بزاره و تجسم بشه ،‌براي همين خيلي سخت خواهد بود.
و در تاييد حرفهاي دوست خوبم مرتضي بايد گفت كه اينكه هم فضا سازي كرد، هم ديالگ سازي و هم صحنه سازي يكم كارو سختر تر مي كنه.

Lord.Morteza;182:
کل داستان نویسی یه طرف ، فضا سازی و توصیفات اون یه طرف !
واقعا هم سخته و هم طاقت فرسا که بخوای یه منطقه و یه فضا و یا کلا یه جهان و خصوصیاتشو تصور کنی و طوری به طرف خواننده وارد کنی که اونم مثل تو اون جهان رو ببینه.
دیوانه کنندست !
حالا مثلا میخوای شخصیت رو وارد فضای بحث و جدل بکنی باید از طرف همه ی شخصیت هایی که اونجا حضور دارن فکر کنی و رفتارشون رو توصیف کنی.
چنین چیزی واقعا انرژی بره و تنها راه بهتر شدن فرد در اینجور کارها اول نوشتن بیشتر و دوم خوندن کتابهای بیشتره از نظر من

اینو موافقم شکنجس
یه روشی هست که شاید کمک کنه
تو دفتری که داستان مینویسی چند صفحه اول رو خالی بزار
برای خصوصیات اخلاقی و ظاهری شخصیتها و البته چیزایی مثل قوانین جهانی که داری میسازی
هر قانون جدیدی که خلق کردی اونجا بنویس هربار که میخوای چیز جدیدی به داستانت اضافه کنی اول اون صفحه قوانین رو بخون تا یه وقت چیزی خلاف اون چیزی که گذاشتی ننویسی
برای فضا سازی من شیوه تالکین رو دوست دارم.
اول همه کتابهاش میتونید نقشه ی مسیر داستان رو ببینید. سرزمین میانه.میرک وود و....یعنی میدونه الان اگه از مثلا میرک وود بخواد راه بیوفته شخصیتش بره سمت کوه یکه از چیا باید رد بشه مثلا از کوه فلان جنگل بهمان بعد تو جنگل یه قصر متروکه هست بعد این وسط چه موجودات و خطراتی هست؟ مثلا کوتوله های جنگلی....گرگهای بیابونی بزرگ به اندازه یه خرس ....
حالا بعدا جداگانه برای همین کوتوله ها و گرگها یا قصر تاریخچه ای خلق کرده که مثلا اون قصر زمانی به ملکه الف تعلق داشته که کشته شده و سرزمینش نفرین شده به دلیل فلان...یعنی همون صفحه اول داستانش همه مسیرش مشخصه خدایی تالکین خدای نویسندگیه

*HoSsEiN*;187:
بله بله
خب بايد گفت بهترين ايده ها و داستان ها هم بدون يك فضا سازي درست محكوم به نابودي هستند.
و البته فضا سازي هم بايد جوري باشه كه ناخودگاه در ذهن خواننده تاثيرخودش را بزاره و تجسم بشه ،‌براي همين خيلي سخت خواهد بود.
و در تاييد حرفهاي دوست خوبم مرتضي بايد گفت كه اينكه هم فضا سازي كرد، هم ديالگ سازي و هم صحنه سازي يكم كارو سختر تر مي كنه.

موافقم
اگه خواننده نتونه با فضا ارتباط برقرار کنه ارتباطش با داستان از بین میره.
بعدشم اینکه میگی کار سختیه وقتی سخته که بخوای یه بار کار کنی هیچ نویسنده ای حتی داستایوفسکی که یه شاهکار جهانی رو تو کمتر از دوماه خلق کرده یکباره نمیتونه بنویسه .اصل ویرایش و نگارش واسه همین وقتاس تو ده بار متنت رو میخونی باهاش ارتباط برقرار میکنی یا ارتباط برقرار نمیکنی و وقتی نکردی سعی میکنی بهترش کنی

اینکه برای ایجاد یک جهان نقششو بکشن به نظر من فقط برای داستان های ماجراجویی ای خوبه که شخصیت اول زیاد سفر میکنه. مثلا میراث ، یا نغمه ی آتش و یخ یا خود داستانهای تالکین
نوشتن چنین داستانهایی به نظر من اصلا روش دیگه ای میخواد ، هم نوع نگارش ، هم وقایع خیلی فرق میکنه .
اما داستانی مثل نایت ساید و یا پرسی جکسون قطعا به نقشه نیازی نداره. این داستانها به نظر من اصلا زیرساخت اولیه شون متفاوته ، طرز نوشتنشون خیلی فرق میکنه و این داستانها بین نویسنده های جدید رایج تره. معمولا کمتر کسایی هستن که در اون سبک بنویسن.
داخل این داستانا به نظر من البته ، به شخصیت ها بیشتر از فضا توجه میشه ولی توی داستانای تالکین بیشتر روی فضا کار میشه . البته این نظر شخصی منه.:15:

نقشه؟
خب نقشه كشيدن براي تقويت تصوير سازي خواننده مفيده و البته بايد گفت سخت هم هست،‌چون اگه اول داستان يه نقشه بكشيد و در وسط داستان يادتون بره طرف براي رسيدن به فلانجا بايد از كوه بگذره و از دريا ردش كني كار خراب ميشه،‌البته ميشه نقشه را اخر كشيد.
چيزي كه مهمه نشان دادن محيطه به خواننده است،‌براي اينكه خواننده بتوانه توي ذهنش تجسم كنه،‌اگه جوري نوشته بشه كه خواننده هيچ تجسمي از محيط اطراف نداشته باشه منظور نويسنده با چيزي كه خواننده درك مي كنه متفاوت ميشه.
مثل جريان فيل در اتاق تاريكه ديگه،‌هر كسي براي خودش يه چيزي ميگه،‌البته اين مورد در جاهايي خوبه مثل داستان سه پايه ها كه هر كسي يه تصور داشت البته قبل از اينكه بيان سه جلدو كنار هم بزارن و يه سه پايه مسخره هم روش بكشن ، در اين داستان هيچ تصويري از وسيله ها نيست جز اينكه سه تا پايه دارن ،‌همين.

ببیند بچه هامن نگفتم نقشه برای خاننده
نقشه برای خودتون
نقشه اینکه بدونین الان از اینجا بخواید برید اونور از چیا باید رد بشید و اون رو تو داستان بیارید
البته موافقم این روش برای داستانهای ماجراجویانه بیشتر جواب میده اما کلا روش اینه

بعد نقشه کشیدن اخر کار؟ یعنی میخوای برگردی از اول بخونی بعد نقشه رو بکشی؟ اوووووووووووووووف ناجوره که راحت تر نیست یه نقشه جلوت بزاری و با هدف بری جلو؟

کلا منظورم فقط نقشه جغرافیایی نیست ها...این چیزی که میگم درواقع کلیدی هست برای مسیر داستان و اتفاقاتش نقشه اتفاقات میتونه باشه

proti;230:
ببیند بچه هامن نگفتم نقشه برای خاننده
نقشه برای خودتون
نقشه اینکه بدونین الان از اینجا بخواید برید اونور از چیا باید رد بشید و اون رو تو داستان بیارید
البته موافقم این روش برای داستانهای ماجراجویانه بیشتر جواب میده اما کلا روش اینه

بعد نقشه کشیدن اخر کار؟ یعنی میخوای برگردی از اول بخونی بعد نقشه رو بکشی؟ اوووووووووووووووف ناجوره که راحت تر نیست یه نقشه جلوت بزاری و با هدف بری جلو؟

کلا منظورم فقط نقشه جغرافیایی نیست ها...این چیزی که میگم درواقع کلیدی هست برای مسیر داستان و اتفاقاتش نقشه اتفاقات میتونه باشه

خب كشيدن نقشه اول داستان دست و پاي نويسنده را ميبنده!
داري مينويسي يك دفعه ميگي اينجا شخصيت اولو ميندازم توي دره، ولي توي نقشه دره نيست، يا ميگي بزار يكم توي دريا قايق سواري كنه طوفان هم بشه ولي خب توي نقشه دريايي در نزديكي نيست ،‌چيكار بايد كرد؟ داري يه مبارزه را طراحي مي كني مي خواي طرفين به سمت جنگل كشيده بشن ولي جنگلي توي نقشه نداري !
خب اخر كار بهتر ديگه،‌هر تغييري هم كه دادي مشخصه .
حسین وقتی نقشه رو خودت برای خودت کشیدی میتونی یهو یه کوه هم وسطش بزاری
قرار نیست نقشه رو کسی ببینه...یهو میرسی به دره... یهو به یه دریاچه میرسی تو ذهنت بعد رو نقشه میزنی دریاچه بختگان....

خوب این یعنی همینجوری که مینویسی نقشه میکشی تا متن های جدیدت با قبلیا زیاد فرق نکنه.
قبول دارم درسته.
اما من ترجیح میدم وقایع مهم و رابط های اونها و اتفاقاتی که قراره بعدا اثرشونو دید رو بنویسم.
اما اینو هم باید در نظر گرفت که هرکاری رو که اول انجام بدیم امکان داره در طی داستان اصلا رون اصلی یا هرکاری که کردیم و یا اصلا ایده ی کلی رو با یه جرقه ی ذهنی تغییر بدیم.
پس نمیتونیم چیز دقیقی همون اول بکشیم یا ثبت کنیم

proti
ممنون

Lord.Morteza;235:
خوب این یعنی همینجوری که مینویسی نقشه میکشی تا متن های جدیدت با قبلیا زیاد فرق نکنه.
قبول دارم درسته.
اما من ترجیح میدم وقایع مهم و رابط های اونها و اتفاقاتی که قراره بعدا اثرشونو دید رو بنویسم.
اما اینو هم باید در نظر گرفت که هرکاری رو که اول انجام بدیم امکان داره در طی داستان اصلا رون اصلی یا هرکاری که کردیم و یا اصلا ایده ی کلی رو با یه جرقه ی ذهنی تغییر بدیم.
پس نمیتونیم چیز دقیقی همون اول بکشیم یا ثبت کنیم

البته که چیزایی که شما گفتی جزو اولویت ها حساب میشه
و باید درنظر بگیریم سبک هر نویسنده متفاوت با نویسنده دیگره
اما در هر حال داستان در فضایی رخ میده که اگر نخوایم به اون شدت دقیق هم توصیفش کنیم باز درگیر اون خواهیم بود که فضا رو برای خواننده ها باز کنیم

من فقط این رو میخوام بدونم
که چطوری فقط رو اون فضای خشنی که میخوایم بسازیم کار کنیم
آخه بعضی اوقات آدم میخواد یه سری جملات رو خلال اون قسمت خشن بیاره
ولی همخونی نداره با اون فضا
ربط این دو تا بهم خیلی سخته

overlord;2170:
من فقط این رو میخوام بدونم
که چطوری فقط رو اون فضای خشنی که میخوایم بسازیم کار کنیم
آخه بعضی اوقات آدم میخواد یه سری جملات رو خلال اون قسمت خشن بیاره
ولی همخونی نداره با اون فضا
ربط این دو تا بهم خیلی سخته

خب فضا سازي به ديالوگ ربطي نداره،‌گاهي در يك محيط خشن شايد نقش منفي بخواد جك بگه يا حرفي خنده دار بزنه! اتفاقاً خيلي هم قشنگ ميشه
مثل جوكر توي بت من كه به راحتي در بين اجساد ميگرده و خب جك همم تعريف مي كنه و بقيه را مي خندانه!