همیشه تصور کرده‌ام بهشت یک جور کتابخانه خواهد بود.  

عذابی عظیم‌تر از این نیست که قصه‌ای ناگفته را درون خودت حمل کنی.

از من می‌دانم چرا پرندگان اسیر در قفس آواز می‌خوانند

هرگز به کسی که کتابی همراه خودش نیاورده است اعتماد نکن.  

از ترب کوهی

هیچ دوستی به وفاداری یک کتاب نیست.

کتاب‌ها دلشکسته‌های واقعی‌اند: آن‌ها را زمین بگذارید و تا ابد منتظرتان می‌مانند؛ بهشان توجه کنید و آن‌ها همیشه دوستتان خواهند داشت.  

پیش از من هیچ آفریده نشده بود که جاوید نباشد، و من خود عمر جاودان دارم. ای شمایی که داخل می‌شوید، دست از هر امیدی بشویید. (لوحه جهنم)

از برزخ ـ سه گانه کمدی الهی