پیش از من هیچ آفریده نشده بود که جاوید نباشد، و من خود عمر جاودان دارم. ای شمایی که داخل می‌شوید، دست از هر امیدی بشویید. (لوحه جهنم)

از برزخ ـ سه گانه کمدی الهی

ما کتاب می‌خوانیم تا بدانیم تنها نیستیم.  

از سرزمین‌های سایه

عذابی عظیم‌تر از این نیست که قصه‌ای ناگفته را درون خودت حمل کنی.

از من می‌دانم چرا پرندگان اسیر در قفس آواز می‌خوانند

و بدین سان در قایق نشسته، پارو بر خلاف جریان بر آب می‌کوبیم و بی امان به طرف گذشته رانده می‌شویم.

از گتسبی بزرگ

گاهی کتابی می‌خوانی که با تعصب انجیلی عجیبی لبریزت می‌کند، و قانع می‌شوی که دنیای در هم شکسته هرگز درست نمی‌شود. مگر تا زمانی که تمام انسان‌های زنده این کتاب را بخوانند.

از خطای ستارگان بخت ما

هرچه بیشتر بخوانی، بیشتر خواهی دانست. هرچه بیشتر یاد بگیری، به مکان­‌های بیشتری خواهی رفت.

از میتوانم با چشمان بسته بخوانم!