اگر کسی نتواند از خواند دوباره ‌و دوباره‌ی یک کتاب لذت ببرد، خواندن آن کتاب اصلاً فایده‌ای ندارد.

فانتزی، به ندرت فراری از واقعیت است. راهی است برای درک آن.

اتاق بدون کتاب، به سان جسم بی­‌روح است.

چیزی که واقعاً من را از پا در می‌آورد کتابی است که وقتی خواندنش را تمام کرده‌ای آرزو می‌کنی که ای­کاش نویسنده‌اش یکی از دوستان فوق­العاده‌ات بود و هر زمان که دوست داشتی می‌توانستی به او زنگ بزنی. هرچند که چنین چیزی زیاد اتفاق نمی‌افتد.

چیزی که وقتی مجبور نیستی و می‌خوانی، تعیین می‌کند که در آینده‌ای که دست تو نیست، چه خواهی شد.

یک ذهن به کتاب نیاز دارد، همان­گونه که یک شمشیر به سنگ ساب؛ اگر که بخواهد تیز بماند.

از جلد اول: بازی تاج و تخت