همیشه تصور کرده‌ام بهشت یک جور کتابخانه خواهد بود.  

اتاق بدون کتاب، به سان جسم بی­‌روح است.

چیزی که واقعاً من را از پا در می‌آورد کتابی است که وقتی خواندنش را تمام کرده‌ای آرزو می‌کنی که ای­کاش نویسنده‌اش یکی از دوستان فوق­العاده‌ات بود و هر زمان که دوست داشتی می‌توانستی به او زنگ بزنی. هرچند که چنین چیزی زیاد اتفاق نمی‌افتد.

فانتزی، به ندرت فراری از واقعیت است. راهی است برای درک آن.

تأکید می‌کنم که هیچ لذتی مانند خواندن نیست! هرکسی هرچه زودتر باید قبل از هرچیزی، کتاب خواندن را امتحان کند.

اگر فقط کتاب‌هایی را بخوانی که هر کس دیگری می‌خواند، فقط می‌توانی به گونه‌ای فکر کنی که هر کس دیگری فکر می‌کنند.