همیشه تصور کرده‌ام بهشت یک جور کتابخانه خواهد بود.  

وقتی خانه‌ای برای خودم داشته باشم، رقت‌انگیز است که کتابخانه‌ی معرکه‌ای نداشته باشم.

اتاق بدون کتاب، به سان جسم بی­‌روح است.

هیچ دوستی به وفاداری یک کتاب نیست.

عذابی عظیم‌تر از این نیست که قصه‌ای ناگفته را درون خودت حمل کنی.

از من می‌دانم چرا پرندگان اسیر در قفس آواز می‌خوانند

هرگز به کسی که کتابی همراه خودش نیاورده است اعتماد نکن.  

از ترب کوهی