اگر آن ترک شیرازی...

حافظ:

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

ﺻﺎﺋﺐ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ:

ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ

ﻫﺮ ﺁﻧﮑﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺯ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﯾﺶﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ

ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺣﺎﻓﻆ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﻤﺮﻗﻨﺪ ﻭﺑﺨﺎﺭﺍ ﺭﺍ

ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ:

ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺭﺍ

ﺑﻪ ﺧﺎﻝ ﻫﻨﺪﻭﯾﺶ ﺑﺨﺸﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﺍﺟﺰﺍ ﺭﺍ

ﻫﺮ ﺁﻧﮑﺲ ﭼﯿﺰ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺑﺴﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ

ﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﺻﺎﺋﺐ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ

ﺳﺮ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﺗﻦ ﻭ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﮔﻮﺭ ﻣﯽﺑﺨﺸﻨﺪ

ﻧﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺗﺮﮎ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺟﻤﻠﻪ ﺩﻟﻬﺎﺭﺍ

من:

اگر آن ترک شیراز بدست آرد دل ما را

خوشا بر حال خوشبختش، بدست آرد دنیا را

نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را

مگر بنگاه املاکم چه معنی دارد این کارا

و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً

که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را

نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پاها را

فقط می خواستند این ها بگیرند وقت ما ها را