تند نخونید.موقع رسیدن به نقطه ها مکث کنید لطفا (:
...
با ذوق پلک های سنگینم را از چشمانم جدا کردم
دیگر وقتش بود.
تا دقایقی دیگر روی زیبایش به سفیدی برف را میدیدم. چشمان به رنگ اقیانوسش را میدیدم.
با گیسوان پرپشتش، گوش های زیبایش و صدای قشنگش به پیش من می آمد.
دیگر طاقتم تاب شد. ابرها را کنار زدم. تا او را ببینم. فقط او را.
از دور آمد. با ابهت آمد. ققنوس وار آمد.
چشمانش را، تیله های درخشانی که مرا دیوانه میکرد، به من انداخت. لبخندی زد. دیوانه شدم.
شروع به خواندن کرد. ترانه میخواند. با عشق میخواند. با درد میخواند. با اشک میخواند.
طاقت دیدن اشک هایش را نداشتم. خودم را باختم. تنم را باختم. کم شدم. لاغر شدم. نصف شدم. نیمه شدم.
وقت رفتنش بود.
و او رفت. گرگ سفید من رفت. به دور دست ها رفت. برای همیشه رفت.
و من ماندم. تا ابد پشت ابرم.
قشنگ بود...
نقطه نباید میذاشتی
تو این سبک شعر،برو خط پائینی،یعنی دنبال هم ننویس،به جای نقطه از "اینتر"استفاده کن
یا اگه خیلی اصرار داری که قالب متنیت به هم نخوره از"نقطه ویرگول" استفاده کن،هرچند اولی رو بیشتر توصیه میکنم چون قشنگ تره
البته ویرگولم میتونه این کارو برات انجام بده ولی تعددش توی متن از آراستگی ظاهری میکاهه،همون کاری که نقطه ویرگولم میکنه
بازم میگم خوب نوشته بودی
قلمت سبز،موفق و پیشتاز باشی!
سلام دوست عزیز
متن شیرین و زیبایی نوشتی. من به شخصه لذت بردم
به عنوان یه پیشنهاد بهت توصیه میکنم در متن ادبی از کلمات ادبی تری استفاده کنی
مثلا به جای گیسوان پرپشتش بگی گیسوان انبوهش...
به جای لبخند قشنگش بگی لبخند شیرینش یا لبخند زندگی بخشش
امیدوارم روز به روز قلمت خیال انگیز تر و مستحکم تر بشه((71))
بسیار زیبا بود
فقط یه چیزی. اون گوش های زیبایش رو که نوشتی یکی سبک شاعذانه اش رو به هم زد