ایستر، عجیب ترین و رمز آلود ترین جزیره جهان

ایستر که در اقیانوس آرام جنوبی قرار گرفته و متعلق به کشور شیلی است، از عجیب‌ترین جزیره های دنیاست… عجیب ترین جزیره جهان این جزیره در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است و از نزدیک ترین جایی که انسان در آن زندگی می کند یعنی کشور شیلی و تاهیتی حدود ۲ هزار مایل فاصله دارد. ورود به این جزیره کار ساده ای نیست. در مورد تاریخ دقیق سکونت اولیه این جزیره ابهام وجود دارد، ولی از روی دی اِن اِی استخون‌های موجود در جزیره، به این نتیجه رسیده اند که اولین ساکنین آن، ریشه پلی نزیایی داشته اند و از مهاجرین جزایر مارکوس بوده اند ۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، قایق این افراد در دریا گم شده و آنها مجبور می شوند که به این جزیره پناه بیاورند. برخی نیز معتقدند ساکنین اولیه جزیره از آمریکای جنوبی بوده اند. مدت‌ها بعد، اولین اروپایی‌ای که این جزیره را کشف کرد، دریا سالار هلندی به نامجاکوب روگوین بود. او در روز عید پاک سال ۱۷۲۲ این جزیره را کشف کرد و از این رو نام ایستر را بر آن نهاد. مجسمه های سنگی جزیره ایستر نکته جالب در مورد این جزیره، مجسمه‌های سنگی و غول پیکرش هستند، که دور تا دور ساحل به خط ایستاده اند؛ تندیس های چهارصد ساله‌ای به نام موآی. ” تورها یردال ” کاشف ، نویسنده کتاب کان تیکی ، به دلیل شباهت مجسمه های جزیره به آثار سنگی مردم پرو ، فرضیه ای مبنی بر این که ساکنان اولیه ی این جزیره از کشور پرو بوده اند مطرح کرده است. موایی های جزیره در اندازه های متفاوتی از سایز کوچک و ارتفاع زیر ۱/۲ متر تا ۲۲۰ متر و حدود ۱۵۰ تا ۱۶۵ تُن وزن دارند . تا به حال دانشمندان ۸۸۷ عدد از این مجسمه ها را در جزیره با میانگین ارتفاع ۴ متر و میانگین وزنی ۱۳ تُن شمارش کرده اند . فقط ۲۸۸ عدد از این ۸۸۷ مجسمه در آخرین آرامگاه خود قرار دارند همچنین بقایای مواد معدنی یا مواد دیگری که هنگام حمل بر روی انها نشسته قابل مشاهده است. ایستر ، عجیب ترین و رمز آلودترین جزیره جهان بعدها بر اثر کاوش‌های باستان شناسی معلوم شد، این مجسمه‌ها علاوه بر سر، تنه هم داشته اند، که در گذر زمان، به دلیل فرسایش بیش از حد مدفون شده اند. مجسمه های غول پیکر ، به ظاهر تهدید آمیز ساخته شده بودند تا بیگانگان را از آنجا دور نگهدارند. ارتباط عجیبی بین مجسمه ها و ساکنان جزیره ایستر در احترام به عقاید خود و قربانی کردن برای معبودان خود و حتی نوعی سحر و جادو وجود دارد. موایی ها شبیه نگهبانان خاموشی هستند که در مقابل مهاجمان حالت تدافعی گرفته اند. ساکنین جزیره زبان نوشتاریی دارند که ” رونگورونگو” نامیده می شود و حتی امروزه کاملا قابل رمز گشایی نیست. امروزه فقط ۲۶ تابلو چوبی که شامل این زبان است وجود دارد و هنوز معنای آن به وضوح مشخص نیست . به علاوه در جزیره تعداد پترو گلیفس یا پیکره ای سنگی وجود دارد که تصویر پرنده ها و زندگی روزمره ساکنین اولیه جزیره روی آن حک شده است. آنها مثل یک برنامه روزانه نحوه ی زندگی و کارهای روزمره ی نسل های موفق را ، به تصویر کشیده اند. موایی های جزیره ایستر یکی از بزرگترین عجایب جزیره ی ایستر توقف ناگهانی ساخت موایی ” مجسمه ها ” است . طبق نظریه دانشمندان افزایش بیش از حد جمعیت جزیره به اکوسیستم صدمه ی بسیار شدیدی وارد کرده بود به گونه ای که دیگر نمی توانست نیازهای مردم را بر آورده کند . عده ای از دانشمندان حدس می زنند جنگل های جزیره در بعضی از مناطق کاملا نابود شده اند ، چون از چوب آنها برای حمل مجسمه های غول پیکر موایی و از زمین آن برای کشاورزی استفاده شده است . پس از مواجهه با کمبود چوب تصمیم گرفته اند که دیگر سنگهای غول پیکر را را جابه جا نکنند ، بنابراین ، توقف ناگهانی جابه جایی با ساخت مجسمه ها در ارتباط است. بنابر شواهد ، ساکنین جزیره ایستر سپس وارد یک جنگ خونین و مخرب شدند که بعضی معتقدند این باعث به وجود آمدن آدم خواری شد. در همین دوران بود که همه ی مجسمه ها توسط اهالی جزیره تخریب شدند . باستانشناسان با تلاش های اخیر موایی ها را در حالت ایستاده قرار دادند . بیماری هایی مانند آبله و سفلیس ، در سال ۱۸۷۷ جمعیت جزیره را به ۱۱ نفر کاهش داد ، به دنبال آن جزیره توسط ارتش شیلی در سال ۱۸۸۸ ، اشغال شد و امروزه جمعیت جزیره حدودا به ۳۸۰۰ نفر رسیده است.