عمارت عشق

قشنگ بود با اینکه شعر زیاد دوست ندارم ولی به دل نشست

@master 97377 گفته:

عمارت عشق بنیانش بر انعکاس مهتاب روی سطح خیس خیابان است

ملاتش از مصرع های ناشیانه ی عاشقی دستپاچه است

اعتبارش به وعده هایی در مقیاس بی نهایت است

پنجره هایش به بهشتی از جنس باغهای معلق باز می شود

پرتوهایش از نگاه های منتظر سرازیر می شود

نسیمش از خاطره ی عطرها اشباع شده است

ستون هایش را جان گلهای سرخ سرپا نگه داشته اند

مباد مباد مباد!!!

مباد که روزی

عاشقی وزن مصرع عاشقی ساده دل را سبک سنگین کند

مباد که روزی عاشقی به شعر ملحد شود

آنجا که عاشق ابد و ازل را در سوگندش می آورد

قالب و قافیه خود به تماشا ایستاده اند

بنیان جان عاشق بر سروده های نیمه شب اوست

به هر آیین و مسلک و طریق عاشق تواند باشد

کافر به شعر را در عمارت عشق منزلی نباشد...

بسیار زیبا لکن (مصرع؟) خط اولش به نظرم ایراد مفهومی داره:

عمارت عشق بنیانش بر معرفت است...

@skghkhm 98201 گفته:

بسیار زیبا لکن (مصرع؟) خط اولش به نظرم ایراد مفهومی داره:

عمارت عشق بنیانش بر معرفت است...

در عالم شاعر ولی من حس می کنم بر همون انعکاس بنا شده

@master 98229 گفته:

در عالم شاعر ولی من حس می کنم بر همون انعکاس بنا شده

شاید بشه پیوندی بین معنا و شعر ایجاد کرد... مثلا:

انعکاس معرفت((221))

یعنی شناختی که از دو سمت حاصل شده چون انعکاس بازخورده یه جورایی دوباره تکرار شدن، رفتن و بازگشتن...

(گیر دادما((200)))

بسی زیبا بود.