دوربین مخفی

ممنون فاطمه جان مطلب خیلی جالبی بود. معلومه میگم شیعه هستم اگه بگم سنی هستم یعنی از داعش ترسیدم اگر هم داعش منو کشت که شهید در راه حقم

خب صادقانه جواب بدم حاضر نیستم به خاطر همجین جیزی بمیرم این نظر شخصیه منه البته

اگه همجین سوالی پیش بیاد زبونی میگم سنی البته این خیلی به ادما ربط که چجور ادمایی هستن بستگی به فرد داره یه زمانایی هست ادم نباید واقعیتو بگو و مرگ به خاطر همجین جیزی برا من بی ارزشته از یه طرف دیگم میشه اینو گفت اگه خانواده داشته باشم بچه و اینا هیچ وقت راستشو نمیگم برا اینکه حاضر نیستم شخصا به خاطر همجین جیزی یه خانواده رو بی پدر کنم یا بی شوهر نظر منه ها ((3))((3))((3))((3))((3))

خب شاید نظر من اشتباه باشه....

ولی خب در هر صورت نظر من اینه که آدم نباید به خاطر یه لجبازی جونشو بده

من می تونم زنده بمونم برای ریشه کن کردن داعش کارای مفیدی انجام بدم

می تونم کلی کار خیر بکنم

می تونم کلی فرصت داشته باشم

به نظر ابنجوری بهتره....

واقعا نمیدونم چی بگم

ای کاش این مطلب رو نمیخوندم

مطمنم یه مدت درگیرشم

واقعا سخته که جواب دادن

الان شاید بگم به هیچ وجه نمیگم شیعه نیستم

ولی.در موقعیتش؟

آیا انقدر شجاعتش رو دارم؟

خودم رو در درجه ای.نمیدونم که قطعی بگم

سوال سختی بود

امیدوارم بتونم جوابی قانع کننده برای خودم پیدا کنم

ممنون از تایپیک

صد در صد میگم سنی بدون تعلل وقت من برای جوم خیلی ارزش قایلم

ارزش جون انسان خیلی بالاست

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

صد در صد میگم سنی بدون تعلل وقت من برای جوم خیلی ارزش قایلم

ارزش جون انسان خیلی بالاست

خوب میدونی هرکسی به نظر من تو اون جایگاه بود اول از همه میگفت خوووب بستگی دارو فلان ولی ....

چند روز پیش یه فیلمیو دیدم که پسره مسیحی بود میره سر کلا فلسفه اش تو دانشگاه استاده میگه هرکس میخواد کلاس منو پاس کنه باید بنویسه رو کاغذ خدا مرده چون مثلا حالا از نظر این استاد وجود ندارو فلان و چون تو بحثاش نمخواست دانشوجی باهاش مخالف باشه اول کلاس این مدرکو از همه میگرفت میگه هرکسیم نیمخواد که پاشه بره ....

پسره سال اخرش بوده و چون نامزدشم به شرطی باهاش ازواج میکرد که بورس تحصیلی باهم بگیرن نمیتونست این درسو حضو کنه چون همه میدونیم هم ترماش زیاد میشه هم تو معدل حضو اضافه اکسفورد تاثیر داره

خلاصه همه مینویسن میگن بیخیالش یه جمله است پسره نمینویسه یارو میاد سر میزش میگه چرا خوب نیمدی میگه چون از نظر من خدا نمرده میگه خوب پس پاشو کلاسمو حضو کن

میگه نمیتونم بورس میخوام سال اخرم ... یارو میگه پس دو دقیقه وقت داری انتخاب کن پسره ام میگه انتخاب نمیکنم من خدارو قبلول دارم نمیتونم ردش کنم حتی با یه جمله (واقعا حس وحشتناکی داره )

خلاصه بد بخت بین عشقو درسو دین میمونه تا اینکه یکی از بچه ها میگه خوب چرا استاد نمیزاین ثابت کنه وفلان استاده ام میگه باشه سه جلسه ی بعدی سه تا ۲۰ دقیقه ای وقت داری که ثابت کنی به من خدا وجود داره وگگرنه میندازمت ازتم شکایت میکنم ینی کلا لغو میشد یه ترمو بد بختی .....

پسره ام حرصش در میاد میگه چرا تو قضاوت کنی بچه ها بکنن این کلاس اوناست نه دادگاه تو و خلاصه میره جلسه های بعدی ........

جلسه اول پسره میاد فیلم کهکشان میزاه با یه جمله از کتاب انجیل پیش میره (خدوتو تصور کنید یه ادم عادی که جز مثل ما حالا ایات قرانی دروس قرانی میخونیم اون بد بختام درسشم ندارن فقط یه شنبه ها کلیسا تازه اگه پاشن برن ) خلاصه اطلاعاتش کمه و بیچاره ام کلی تحقیق میکنه ....میاد میگه ما از وجودمو حس میکنیو فلان خلاصه جلسه اول هیچ کاری نمیتونه بکنه تاز یه سوالی ازش پرسیده میشه هیج جوابی نداره

جلسه ی بعدی میاد از نظر علمی ثابت کنه وو فلان ( یه نکته این استاده اول کلاس اسم بزرگ ترین مخترع های جهانو میاره که اثبات شدن این دی دی ال هستن ینی افراد ضد خدا که میگن وجود نداره )

پسره میاد کسایو مثال میزنه که اصلا بر اثاث دین کشف کردن و خلاصههههههههههه

میفهمی وسط فیلم زن خود یارو یه مسحیه اینم قول گرفتن از هم باهم در باره دین هیچ وقت حرف نزنن دختره ترکش میکنه سر مسله کاغداو فلان .....

جلسه سوم ...پسره میاد فقط یه جمله مینویسه پا تخته خدا نمرده است و بعدم میاد دست میزنه رو سینه یارو میگه تو سرت چی اومده که به این باور رسیدی خدا وجود نداره

ته تهش میفهمم حالا یار چون چندیدن بالای بدو اینا سرش اومده و فلان االانم که زنش رفته از خدا متنفر شده ....یهو داد میزنه اره اره من از خدا متنفرم پسره اخ همچین با ژست بر میگرده رو به بچه ها میگه

چه طور میشه از کسی متنفر بود که وجود نداره ..چه طور میشه یه چیزی بمیره وقتی که تا به حال نبوده ؟ درنتیجه اخلاقی

اول میگه هر اعتقادی شخصیه

دوم میگه بد نیست در باره دینتون یه کم تحقیق کنید که بتونید در بارش درست حرف بزنید

سوم میگه هرکسی خودشم بکشه ته تهش نمیتونه چیزی به اسم خدارو و لکمه اش و نابود کنه چون این یه اعتقاد انسانیه و ته تهش هیچ کس نمیتونه نفیش کنه باور کنید.......ثابت شده است خیلی قشنگه ها

حالا اینو تعریف کردم چرا ؟ چه فرقی داره تهش تو بگی من شیعه هستم یا نه ؟ اگه جلو عموم بگی و بمیری این میشه اساطیری هزار نفر به دینت رو میارن هزار نفر قیام میکنن شایدم نه

اگه بگی من نه نیستم چون نکات مثبتشو میسنجی میگی ته تهش بقل مثلا امام (ع) وای میستم زنده ام اصلا بیشتر به درد میخوره ...و فلان .....

حرف من اینه مهم نیست چی کار کنیم حتی اگه الکی باشه مهم اینه که تو دلت به کدومش رضا میده تهش و اخرش نگاه کنی این تویی که باید جواب بگیری نه بقیه اینو گفتم برا اینک هبگم کارش بیخوده نبود از نظر خود اصلا فقط برا خودش خوب بوده خودش بوده که حس خوب داشته .....

منم فک کنم جز اون دسته ادم هایی باشم که ترجیه بدم مستقیم بگم و از چیزی که بهش اعتقاد دارم حتی برا یه لحظه ام رو بر نگردونم ....

بستگی داره

اگه منو جلوی جمعیت بخوان بکشن یا فیلم بگیرن موقع کشتن میگم شیعه چون اون وقته که میمیرم باعث میشم دیگران به خودشون بیان و فرق تفکر داعشی با تفکر اسلامی رو میفهمن وکشته شدنم باعث میشه همفکرهام باهام بجنگن

اما اگه در یه جایی باشه که کسی نفهمه اون وقت کشته شدنم به درد جامعه ام و دنیام و حتی اخرتم نمی خوره

من یه دفعه دیگه هم گفتم اگه واست دینت یا دنیات یا کشورت یا هرچی که بهش اعتفاد داری مهمه نمیخواد با داعش بجنگی چون خیلی های دیگه از امثال من جلوتر جون خودشون رو فدا کردن مثل زمان دفاع مقدس فقط اگه همه ی اون هایی که گفتم رو دوست داری تو طبیعت تو بیرون خونت تو خیابون اشغال نریز

مردم یک کشور زمانی باهم متحدن که اولا همیشه احترام هم رو نگه دارن که احترام گذاشتن از رانندگی معلومه از کلاه سر مردم نذاشتن معلومه و...... ثانیا واسشون تمیز بودن خیابونشون مثل دفاع از کشورشون باشه...

این ها نظر منه و ممکنه خیلی ها هم باهاش مخالف باشن اما در دموکراسی نظر هرکس محترمه و نظر اکثریت محترم تر

من باصراحت میگم شیعه امام علی هستم .........من به هیچ وجه پا بر اعتقاداتم نمی زارم.........حتی اگه قضیه به گشتنم ختم بشه

مطمئنم که جرئتشو ندارم بگم شیعه!

همیشه تصورم بر اینه که قاطع و شجاع خواهم بود...ولی خب این منو به فکر واداشت واقعا عکس العملم چیه؟؟؟ امیدوارم طوری باشه که فک میکنم هرچند به خودم اطمینانی ندارم

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

جالبه الان به این نتیجه رسیدم ...میگم نه خدا جون الان اینو میگم یه کاری کن تو همچین موقعیتم بگم نه

من به قضیه از بیرون نگاه میکنم.اگه یکی از اعضای خانوادم سر چنین قضیه ای بمیرن نمیبخشمشون.چون بدون اینکه به من فک کنن خودخواهانه عمل کردن.ولی جون اونا فقط متعلق به خوشون نیست.همونطور که کسی که سیگار میکشه علاوه بر خودش داره به خانوادشم که بعدا باید سرقبرش گریه کنن خیانت میکنه اونام با اکراه نشون دادن از گفتن یه حرف به من خیانت کردن.پس نه من جون خودمو با ارزشتر از گفتن چن کلمه میدونم.جون خودمو نه درواقع اشکا و غصه های خانوادمو.

اگه به گوش بقیه برسه و بفهمن دین و مذهب چیزی نیس که فقط به زبون میاریم حاضرم بمیرم تا همه بدونن برای آیین و اعتقادات باید چیزی بالا تر از جونو فدا کرد.. اگه حرکت بزرگی باشه و بقیه رو تکون بده میمیرم.. اما اگه قراره تبدیل به هیچ بشم صب میکنم تا تو شرایط بهتری بمیرم...

منم فک میکنم نتونم بگم شیعه هستم

خب در درجه اول باید یدد بنده اصلا مسالمون هستم که بگم شیعه یا سنی یا نه؟؟

کی می دونه من چه دینی دارم؟؟

شاید رفتار های من عادت باشن؟؟

دوم اگر اگر فرض کنیم من مسلمونم شیعم یا سنی یا یه مدل مسلمون خاص با یه تفکر خاص؟؟

کی می تونه بگه واقعا چه اعتقادی دارم؟؟رفتارهام شاید چیزی رو نشون بده ولی شاید بر اثر عادت باشه یا به خاطر همرنگ شدن با جامعه یا شاید حتی یه غیرمسلمون با تفکر اسلامی یا شبیه به اسلام یا...

فرض بگیریم من مسلمون شیعه هستم

اون موقع از دید من کاملا بستکی داره در چه شرایطی باشم

یعنی من دقیقا با همین سن؟؟

یا توی سن بالاتر؟؟

چه جور ادمی هستم؟؟

اگر بمیرم مرگم چه تاثیری داره و اگر زنده بمونم چه تاثیری

و خیلی شرایط دیگه

درکل باید دید که مرگ اون زمان مفید تره برای خودت و جامعت و جهانیان یا زنده بودنت

مثال می زنم

مثلا من یه کسی هستم که سردمدار احقاق حقوق زنان هستم(والا جز این هیچی به ذهنم نیومد)

اگر بمیرم کسی هست که راه منو ادامه بده؟؟

یا اگر بمیرم این مثلا تشکیلاتی که راه انداختم یا توش سمتی دارم بهم می ریزه؟؟

نابود می شه؟؟

عقب میوفته؟؟

ایا جانشینی دارم؟؟

یا اصلا اون خط فکری تضعیف میشه یا از بین میره؟؟؟

یا اینکه من می شم یک نماد؟؟می شم یه نشان برای دیگران؟؟؟

یا کلا چند روز عذاداری هست و بعدشم فراموش می شم؟؟؟

درکل مرگ و زندگیه خیلی برام مهم نیست چون ته تهش اینکه که 2 دقه زجر می کشم و یه درد شدید رو تحمل می کنم بعدش خلاص.قبل از درد هم یه ترس شدید هست که چند دقه ای تموم می شه

ولی موضوع اصلی اینه که بعد از مرگ من چه اتفاقی می یوفته یا اگر نمیر چه اتفاقی میوفته؟؟

اگر مرگ من هیچ سودی به دیگرون نرسونه یا این که هیچ تاثیر خاصی نداشته باشه حتی شده در اینکه مبارزه با داعش شدت بگیره یا نه پس مرگ من بیهودس و خیلی راحت می گم من سنیم

ولی از یه دید دیگه اگر من بمیرم با گفتن اینکه شیعه هستم تفکر جوامع تکون بخوره یا مثلا اون کسی که توی اروپا داره فیلم سربردین و اعترافمو می بینه تکونی به خودش بده و شده حتی در اعتراض به دولت هایی که به داعش کمک کردن حرکتی انجام بده ایا نمی رازه مرگ من؟؟

با مرگ من زندگی چند نفر حفظ می شه؟؟

زندگی و فکر چند نفر عوض می شه؟؟

اگر زنده بمونم زندگی چند نفر حفظ می شه؟؟

زندگی چند نفر عوض می شه؟؟

منظورم از عوض شدن یه تغییر اساسی فکری هست

بله درسته نمی شه یه تعداد دقیق گفت ولی می شه ادم تخمین بزنه که من در اینده می تونم کاری بکنم که تاثیرش از مرگم بیشتر باشه؟؟

اگر جواب این سوال بله باشه حتما می گم سنی هستم

ولی اگر جوابش نه باشه احتمال بسیار زیاد داره که بگم من شیعم

مگر اینکه از ترس قالب تهی کنم و اینو نگم

وگرنه منطق من و وجدان من و احساس من بهم می گه اینو بگم

البته همه اینا با فرض اینکه من مسلمون شیعه هستم