آگاه‌سازی‌ها
پاک‌کردن همه
مناسبت‌ها
4
ارسال
4
کاربران
15
Reactions
3,878
نمایش
شروع کننده موضوع 1394/04/14 21:14
به نام خداوند مهربان
دوستان خوب بازم ماه رمضونه و باز هم شهادت امیر المومنین(علیه السلام).متون و عکس های زیر صرفا برای شناخت شان ایشان است.
منبع عکس نوشته ها: http://www.asr-entezar.ir/(عصر انتظار)
منبع احادیث نوشتاری: http://www.beytoote.com/ (بیتوته)که از سایتaviny.comاست
حدیث (1) پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَكَةُ وَ العَفوُ وَ العافيَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمكينُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّهِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ عليهالسلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصياءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن يَستَجيبَ لى فيهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛
آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.(بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 27، ص 92)
حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها:
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
امالی(صدوق) ص182
حدیث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
اَنـَا اَديبُ اللّهِ وَ عَلىٌّ اَديبى ، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَىءٌ اَبْغَضُ اِلَى اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ ليُفْسِدُ العَمَلَ كَما يُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛
من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و نيكى كردن فرمان داد و از بخل و سختگيرى بازَم داشت . در نزد خداوند عزّوجلّ چيزى منفورتر از بخل و بد اخلاقى نيست ،و همانا آن عمل را ضايع مى كند ، آنسان كه سركه عسل را.
مكارم الاخلاق ص 17
حدیث (4) نوف البكالى :
رَاَيْتُ أميرَ المُؤمِنينَ عليهالسلام مُوَلِّيا مُبادِرا ، فَقُلْتُ : اَيْنَ تُريدُ يا مَولاىَ؟ فَقالَ : دَعنى يا نَوفُ ، اِنَّ آمالى تُقَدِّمُنى فِى المَحبوبِ. فَقُلتُ : يا مَولاىَ وَ ما آمالُكَ؟ قالَ : قَدْ عَلِمَهَا الْمَأمولُ وَ اسْتَغنَيتُ عَنْ تَبيينِها لِغَيْرِهِ ، وَكَفى بِالْعَبْدِ اَدَبا اَلاّ يُشْرِكَ فى نِعَمِهِ و اِرْبِهِ غَيْرَ رَبِّهِ؛
امير المؤمنين عليهالسلام را ديدم كه شتابان مىرود . عرض كردم : مولاى من كجا مىروى؟ فرمودند : «اى نوف رهايم كن! آرزوهايم مرا به پيشگاه محبوب مىكشانَد». عرض كردم : مولاى من! آرزوهايتان چيست؟ فرمودند : «آن كس كه مورد آرزوست ، خود آنها را مىداند و نيازى نيست به غير او بگويم . بنده را همين ادب بس كه در نعمتها و نيازش ، غير پروردگارش را شريك نگردانَد» .
بحار الانوار(ط-بیروت) ج91 ، ص94 - مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج11 ، ص221
حدیث (5) پيامبر صلى الله عليه و آله :
عَليٌّ يَعْسوبُ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمالُ يَعْسوبُ الْمُنافِقينَ؛
على پيشواى مؤمنان و ثروت پيشواى منافقان است.
امالى(طوسى) ص 355
حدیث (6) پيامبر صلى الله عليه و آله :
بى اُنذِرتُم وَ بِعَلىِّ بنِ أبى طالِبِ اهْتَدَيتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطيتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَينِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَينَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ ريحَ الْجَنَّةِ؛
به وسيله من هشدار داده شديد و به وسيله على عليه السلام هدايت مىيابيد و به وسيله حسن احسان مىشويد و به وسيله حسين خوشبخت مىگرديد و بدون او بدبخت. بدانيد كه حسين درى از درهاى بهشت است، هر كس با او دشمنى كند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مىكند.
البرهان فی تفسیر القرآن ج3 ، ص232
حدیث (7) پيامبر صلى الله عليه و آله :
حقُّ عليٍّ على هذهِ الاُمّةِ كحَقِّ الوالِدِ على وَلَدِهِ.
حقّ على بر اين امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش.
امالی(طوسی)ص54
حدیث (
امام على سلام الله علیه :
وَاللَّهِ لَابنُ أبي طالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدىِ اُمِّهِ.
به خدا سوگند كه اُنس پسر ابوطالب به مرگ از انس كودك به پستان مادرش بيشتر است.
نهج البلاغه(صبحی صالح)ص52 ، خطبه 5 {شبیه این حدیث در نزهه الناظر و تنبیه الخاطر ص56)
منبع:aviny.com
1394/04/16 04:44
با اجازه چند تا شعر در نعت علی(ع) مولامون می زارم هر چند نا چیز:
مصرع ناقص من کاش که کامل می شد
شعر در وصف تو از سوی تو نازل می شد
شعر در شأن تو شرمنده به همراهم نیست
واژه در دست من آنگونه که می خواهم نیست
من که حیران تو حیران توام می دانم
نه فقط من که در این دایره سرگردانم
همه ی عالم و آدم به تو می اندیشد
شک ندارم که خدا هم به تو می اندیشد
کعبه از راز جهان راز خدا آگاه است
راز ایجاز خدا نقطه ی بسم الله است
کعبه افتاده به پایت سر راهت سرمست
«پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست»
کعبه وقتی که در آغوش خودش یوسف دید
خود زلیخا شد و خود پیرهن صبر درید
کعبه بر سینه ی خود نام تو ای مرد نوشت
قلم خواجه ی شیراز کم آورد، نوشت:
«ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه»
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی ست
کهکشان ها نخی از وصله ی نعلین علی ست
روز و شب از تو قضا از تو قدر می گوید
«ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» می گوید
می رسد دست شکوه تو به سقف ملکوت
ای که فتح ملکوت است برای تو هبوط
نه فقط دست زمین از تو تو را می خواهد
سالیانی ست که معراج خدا می خواهد-
زیر پای تو به زانوی ادب بنشیند
لحظه ای جای یتیمان عرب بنشیند
دم به دم عمر تو تلمیح خدا بود علی
رقص شمشیر تو تفریح خدا بود علی
وای اگر تیغ دو دم را به کمر می بستی
وای اگر پارچه ی زرد به سر می بستی
در هوا تیغ دو دم نعره ی هو هو می زد
نعره ی حیدریه «أینَ تَفرو» می زد
بار دیگر سپر و تیغ و علم را بردار
پا در این دایره بگذار عدم را بردار
بعد از آن روز که در کعبه پدیدار شدی
یازده مرتبه در آینه تکرار شدی
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی ست
کهکشان ها نخی از وصله ی نعلین علی ست
روز و شب از تو قضا از تو قدر می گوید
«ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» می گوید
.......................................................
نمک و شیر را به دستش داد
با هزار و یک آرزو دختر
گفت ای دخترم کجا دیدی
دو غذا روی سفرهء حیدر
دخترش دست را جلو آورد
تا نمک را زسفره بر دارد
تا که در هم نگاهشان گره خورد
دید بابا دوچشم تر دارد
گفت بابا که دخترم امشب
زخمهای دلم عمیق تر است
از روی سفره شیر را بردار
که علی با نمک رفیق تر است
بعد افطار با دو دیدهء خیس
گرچه با دخترش تبسم کرد
حال بابا عجیب بود عجیب
دخترش دست و پای خود گم کرد
دید هر لحظه بی قرارتر است
آن ابرمرد بی نظیر و شجاع
خیره می شد به آسمان ، می خواند
زیر لب آیه های استرجاع
شب به نیمه رسیده و دیگر
موقع رفتن امیر شده
کودکان گرسنه منتظرند
حرکت کن علی که دیر شده
پس عبا را به دوش خود انداخت
کیسه را پر ز نان وخرما کرد
مثل هرشب پس از " به نام خدا"
یک توسل به نام زهرا کرد
در دلش مجلسی ز روضه به پا
باز با قصهء جوانش شد
فقط انگار روضه خوان کم داشت
درب و دیوار روضه خوانش شد
سمت مقصد ، علی که حرکت کرد
ناگهان چشم اوبه در افتاد
در برایش چه روضه ای می خواند
یاد گیسوی شعله ور افتاد
شعله ها را کمی خنک تر کرد
اشک چشمان حیدر کرار
در هیاهوی روضه های در
نمکی هم به روضه زد دیوار
بعد مرغابیان داخل صحن
میخ در سد راه مولا شد
حرف میخ دری وسط آمد
در دل بوتراب غوغا شد
قلب حیدر رها شد از کوفه
رفت سمت مدینهء زهرا
تیزی میخ یکطرف ، وای از
داغی میخ وسینهء زهرا
مرتضی ناگهان به خود آمد
میخ را از عبای خود وا کرد
پای خود را درون کوچه گذاشت
یاد کوچه دوباره غوغا کرد
روضه را کوچه سخت تر می خواند
یاد نامردمان بی انصاف
یاد چشم نبستهء حیدر
یاد سیلی ، طناب ، فحش ، غلاف
بعد از آن بین کوچهء تاریک
در دلش شور و همهمه افتاد
در سکوت شبی پر از غصه
یاد تشییع فاطمه افتاد
قلبش از بی وفایی محض
تک تک مردمان کوچه گرفت
بی وفایی هوای خواندن کرد
روضه را از دهان کوچه گرفت
کیسه کم کم سبک شد ومولا
سهم خرمای کودکان را داد
داشت کم کم دم اذان می شد
کاخرین قرصهای نان را داد
آسمان و زمین همه محو
قدرت گام استوار علیست
سمت مسجد روانه شد حیدر
ابن ملجم در انتظار علیست
رکعتی با خدای خود دل داد
بعد افتاد روی سجاده
بین محراب غرق خون خود
فاتح خیبر است افتاده
بی رمق گفت وای اگر بیند
غرق خون پیکر مرا زینب
کاش می شد سرم شود بسته
تا نبیند سر مرا زینب
روضه اینجا رسید و دلخونها
دل به دریای رستخیز زدند
روضه خوانهای شعر نوزدهم
همه به کربلا گریز زدند
یا علی زینب تو تاب نداشت
که شکسته سر تو را بیند
لیک خواهد رسید آن روزی
که سری را به نیزه ها بیند
............................................
با ساقی میخانه کسی گفت امیرا!
خورشیدوشا! باده‌کشا! ماه منیرا!
یارا و نگارا و بزرگا و دلیرا!
باید در این خانه بخوانم چه کسی را؟
خندیدی و گفتی ذَکَرُ الله کثیرا
یا صاحبه سجن علی واحد قهار
مولاست علی یخلُقُ ما شاء و یَختار
فردوس محبان علی تحتها الأنهار
بدخواه علی فی الدَّرک الأسفل ِفی النّار
اغراق نباشد که علی الله یسیرا
هر روز اگر یک در خیبر نگشایی
با مدعیان معنی حیدر نگشایی
جز خود به روی ما در دیگر نگشایی
نشنیده کسی روی کسی در نگشایی
ماییم فقیراً و یتیماً و اسیرا
أکملتُ لکم دینکم آمد فَهَدینا
تَاللهِ لقد آثرک اللهُ علینا
گفتند أطعنا و نوشتند عصینا
گوساله چراندند در آن وادی سَینا
انگار نه انگار که هارونَ وزیرا
گفتند نه وحی آمده و نه خبری هست
گفتند نه از دین محمد اثری هست
غافل که علی را به شجاعت پسری هست
برخاست و دیدند که خونین‌جگری هست
برخاست شهیداً و بشیراً و نذیرا
این کیست که در می‌زند این در زدنِ کیست؟
این بوی گل ای باد صبا! از چمن کیست؟
پیراهن یوسف دگر امروز تن کیست؟
این پیرهن این پیرهن این پیرهن کیست؟
ألقوهُ علی وجهِ أبی یأتِ بصیرا
...........................................
ﺫﮐﺮ ﺍﺑﻮﺗﺮﺍﺏ ﻋﺠﺐ ﻣﺴﺘﯽ ﺁﻭﺭ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻡ ﭘﯿﺮِ ﻣﯿﮑﺪﻩ ﯼ ﺣﻮﺽ ﮐﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ
ﺍﺻﻼ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺑﺎﮎ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺏ
ﻣﺤﺸﺮ ﮐﻠﯿﺪ ﺑﺎﻍ ﺟﻨﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺣﯿﺪﺭ ﺍﺳﺖ
ﺭﺣﻤﺖ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ، ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻣﺠﻠﺲ ﺗﻮ ﺑُﺮﺩ
ﺍﯾﻦ ﺷﻮﺭ ﻧﻮﮐﺮﯼ، ﺍﺛﺮ ﺷﯿﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ
ﺍﻭﻝ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺍﺯ ﺻﻨﻒ ﻧﻮﮐﺮﺍﻥ ﻋﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ، ﻗﻨﺒﺮ ﺍﺳﺖ
ﺣﺒﻞ ﺍﻟﻤﺘﯿﻦ ﺣﯿﺪﺭﯾﻮﻥ ﺩﺭ ﭘﻞ ﺻﺮﺍﻁ
ﻧﺨﻬﺎﯼ ِﺳﺒﺰ ﭼﺎﺩﺭ ﺯﻫﺮﺍﯼِ ﺍﻃﻬﺮ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮﮐﺲ ﺯﻏﺮﺑﺖ ﺣﺴﻨﺶ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺗﺮﯾﻦ ِ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺤﺮﺍﯼ ﻣﺤﺸﺮ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﺩﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺸﻨﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻣﺎ
ﻟﺐ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥِ ﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﯼ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﯿﻌﻪ ﯼ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺑﻬﺸﺖ ﻧﯿﺴﺖ
« ﺗﺎ ﮐﺸﺘﯽ ﻧﺠﺎﺕ ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺷﻨﺎﻭﺭ ﺍﺳﺖ»
ﺳﯿﻨﻪ ﮐﺒﻮﺩﻫﺎ، ﭼﻘﺪﺭﺑُﺮﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯾﺪ !!!
ﺑﺎﻍ ﺑﻬﺸﺖ ﺳﯿﻨﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺻﻔﺎ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ﻣﺤﺸﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﯿﻨﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﮔﺮﺩِ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﻧﺪ
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺩﺍﻍ، ﭼﺎﺩﺭ ﺍﻭ ﺳﺎﯾﻪ ﮔﺴﺘﺮ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﯾﻢ ﺍﺯ ﭘﻞ ﺻﺮﺍﻁ
ﺗﺎ ﺭﻭﯼِ ﺩﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻗﻨﺪﺍﻕِ ﺍﺻﻐﺮ ﺍﺳت
(التماس دعا)
دیدم تاپیک هست تاپیک جدید نزدم.
تسلیت می گم این ایام رو.
و التماس دعا دارم.
یا "علی"
ای ماه سر به مهر سر از سجده بر مدار!
پشت سرت کسی است که شق القمر کند!
