بازی ترکمنچای

اما یک سوال، این بازی که هنوز منتشر نشده است،بلاخره منتشر می شود یا نه؟

در پاسخ به این سوال، تاریخی نمی توان تعیین کرد

سمینار مراحل تولید بازی رایانه ای ترکمنچای :آتش بست در نمایشگاه بین المللی تهران

.

.

.

منبع:سایت بازی میرمهنا

.

از این خبر حداقل متوجه شدیم که بازی ترکمنچای، یک پسوندی هم دارد : «آتش بست» ؛

این بازی به چند زبان ترجمه شده است و...

در سایت بازی نوشته است:

ترکمنچای یک بازی اکشن اول شخص ایرانی مبتنی بر تاریخ مکتوب ایران, طراحی گردیده. این بازی ایرانی روایت تاریخی جنگ های دوره قراردادهای گلستان و ترکمنچای را روایت میکند. به گونه ای که در بازی ترکمنچای شخصیت های داستانی بازی طی گذر زمانی دو دهه تاریخی پیرتر و تغیرات فیزیکی شان مشهود است.

بازی ترکمنچای اولین بازی ساخت ایران به زبان آذری و ترکی میباشد. این بازی به زبانهای آذری و فارسی در ایران عرضه میگردد که به زبانهای پرمخاطب دنیا از جمله ارمنی – انگلیسی – عربی – آلمانی – روسی – فرانسه – ترکی استانبولی نیز زیر نویس میگردد. مذاکرات برای عرضه در خارج از کشور صورت گرفته و به زودی همزمان با پخش داخلی فروش خارج از کشور نیز صورت می پذیرد.

...

بخشی از سناریو و گفته های “آراز” شخصیت اصلی در بازی ترکمنچای.

من سالهای زیادی رو توی جنگ بودم. بهترین سالهای عمرم رو. جنگ هایی که یا اجنبی ها به ما تحمیل کردن و یا خیانت یه عده و بی کفایتی یه عده دیگه باعث روشن شدن آتیششون شد. جنگ هایی که هم من خیلی از مهمترین چیزهای زندگیمو توش از دست دادم، هم خیلی از مردم کشورم و هم خود کشورم.

ما با تمام توان از کشورمون دفاع کردیم، اما شاید تمام توانمون کافی نبود. ما با دشمنمون مردانه جنگیدیم و از جون مایه گذاشتیم. من وجدانم راحته که کم فروشی نکردیم. این وسط فقط عده کمی بودن که خائن و یا بی کفایت بودن. اما مشکل اینجا است که اون افراد خائن و بی کفایت در نتیجه جنگ, مؤثرتر از کسانی بودن که وطن پرست بودن و تمام زندگیشون رو برای دفاع خرج کردن.

ما توی جنگ شکست خوردیم و خیلی خسارت دیدیم. این یه حقیقته. ما قسمت های زیادی از خاک کشورمون رو از دست دادیم و استقلال کشورمون تحت تأثیر نتیجه جنگ قرار گرفت. کسی نمی تونه منکر خسارت هایی بشه که نه تنها به مردم، بلکه به سرزمینمون وارد اومد.

ضررهایی که ما توی این جنگ بهمون وارد شد و حقارتی که کشیدیم مثل یه بغض شد تو دل تمام مردم با وجدان این سرزمین. من و تمام مردم این بغض رو به فرزندانمون و اونها هم به فرزندانشون انتقال می دن. این بغض نسل به نسل با ما است تا روزی اگه دوباره اجنبی فکر تجاوز به خاک ما از سرش گذشت، سر باز کنه. وقتی اون بغض سر باز کنه، فرزندان ما اون رو سر دشمنشون خالی می کنن و من می دونم که اونها مردونه خواهند جنگید. فرزندان ما از ما درس می گیرن و یک ذره از خاکمون رو تسلیم دشمن نخواهند کرد.

من، آراز، قول می دم که ترکمنچای؛ عقده ای شده که خودش مانع تکرار خودش خواهد بود. فقط نسل به نسل باید منتقل بشه. باید داستانش به هر زبانی تعریف بشه تا غبار تاریخ اون رو محو نکنه.

.

.

.