Is تانک استالین

تانک های (IS - Iosif Stalin) به معنی تانک یوسف استالین، یک سری از تانک های سنگین بود که به عنوان جانشینی برای سری تانک های K-V توسط اتحاد جماهیر شوروی در جریان جنگ جهانی دوم توسعه یافت. این تانک های سنگین به منظور مقاومت در برابر توپ های 88 میلیمتری آلمان، با زره ای قوی ساخته شد و مجهز به توپی بود که قادر به شکار تانک های تایگر و پنتر بود. به طور کلی این تانک یک تانک خط شکن برای عبور از موانع و با قابلیت شلیک گلوله های توپ بسیار قدرتمند و مخرب بود که برای حمله به سنگر ها و پناهگاه ها مناسب بود. IS-2 در آپریل 1944 به عنوان پیشگام ارتش، در آخرین مرحله جنگ یعنی نبرد برلین، به خدمت گرفته شد.

IS-3 اساسا یک طراحی مجدد سری تانک های IS بود. برجک دید سراسری خوبی را به خدمه می داد در حالی صفحه محافظش برای حفاظت برجک در مقابل گلوله ها به شدت شیب دار شده بود. در اتاق خدمه برجک فضایی برای پرتابه های اضافی در نظر گرفته شد در حالی که از زره های حیاتی تانک که معروفیتش را مدیون آنها بود چیزی کم نشده بود. در حقیقت برجک IS-3 دارای زره های حفاظتی بیشتری نسبت به تانک های IS قبلی بود. و به طور کلی زره تانک به گونه ای بود که حفاظت مناسبی را برای خدمه و ماشین فراهم می کرد. برجک و بدنه با ارتفاع کم طراحی شدند تا هدف گیری برای دشمن سخت شود. توپ مهلک و قدرتمند 122 میلیمتری (121.9) بر روی تانک باقی ماند (IS-2 هم 122mm داشت) و به همراه خدمه آموزش دیده قابلیت شلیک 2 تا 3 گلوله در دقیقه را داشت.

اولین نمونه کامل شده IS-3 در ماه می 1945 تحویل ارتش سرخ داده شد. با این حال هیتلر خودکشی کرد و جنگ در پایان آپریل در اروپا پایان یافت. برلین به دست ارتش سرخ سقوط کرد و IS-3 در 7 سپتامبر برای رژه پیروزی در برلین حضور یافت. بدلیل ادامه داشتن جنگ با امپراطوری ژاپن مدل جدیدی از این تانک با ظرفیت نامعلومی تا آگوست 1945 تولید شد.

پس از پایان جنگ، IS-3 ثابت کرد که در نوع خودش یک تانک بسیار پیشرفته برای هر میدان نبردی است. و تولیدش تا اواسط سال 1946 ادامه داشت که 2311 نمونه از آن تولید شد. IS-3 برای دو دهه، طراحی دیگر تانک های شوروی را مورد تاثیر قرار داد، در حالی چشم غرب نیز به دنبال این تانک بود.

موتور تانک در یک محفظه بزرگ در پشت تانک جا سازی شد، طوری که برجک به طرز محسوسی رو به جلو نصب شد.

این تانک 4 خدمه داشت و به توپ DT-25T mm121.9 که قابلیت پرتاب 28 پرتابه را برای تانک فراهم می نمود؛ یک تیربار ضد هوایی 12.7 میلیمتری و یک یا دو مسلسل 7.62 میلیمتری ضد پیاده نظام مسلح بود. ضخامت زره بین 20 تا 230 میلیمتر در تمام وجهات و در ضخیم ترین وجه به 228 میلیمتر می رسید. به هر حال حمله از جلو به IS-3 یک تلاش بی ثمر خواهد بود.

قدرت تحرک برای این شاسی سنگین از موتور 520 اسب بخاری سری V2-IS تامین می شود که بیشینه سرعتش را به 40 کیلومتر در ساعت می رساند و برد عملیاتی 185 کیلومتر را برایش فراهم می کرد. IS-3 حدود 45.77 تن وزن دارد و به طول 9.85 متر و ارتفاع کوتاه 2.45 متر است.

علی رغم پیشرفت های غیر منتظره در خیلی از موارد، تانک های سنگین بزرگ، مانند IS-3 با توجه به توانایی های عملیاتی خود ذاتاً مستعد بروز مشکلات مکانیکی هستند. در درجه نخست قدرت غیر قابل اعتماد (موتور و سیستم انتقال) که مستعد به خرابی بود، همچنین عجله در طراحی و تولید IS-3 توسط مقامات شوروی باعث شد تا چند نقص در بدنه در مرحله کنترل کیفیت نادیده گرفته شود. این محدودیت ها باعث شد تا یک مرحله ارتقا روی این تانک اجرا شود تا نقاط کلیدی تانک بهبود یابد. این ارتقا شامل بهبود تجهیزات رادیویی، چرخ های جاده ای جدید و تعویض مکانیزم کلاچ شد. زمانی که این مراحل اجرا شد 4 تن به وزن تانک افزوده شد که باعث کمی مشکل در عملکرد تانک شد.

تانک IS-3 عملا خیلی دیر وارد جنگ شد. این تانک در هیچ جبهه ای علیه آلمان ها بکار گرفته نشد، اگر چه یک هنگ از آنها علیه ژاپن در منچوری مستقر شد. در شروع سال 1960 تانک IS-3 به شیوه IS-2M کمی مدرن تر شد که با نام IS-3M شناخته می شود. IS-3 برای اولین بار در رژه پیروزی متفقین در برلین در سپتامبر 1945 در جلوی چشم ناظران نظامی غربی ظاهر شد و به نظر آنها مخصوصا انگلیس پیشرفت چشمگیری در تانک های سنگین بود.

سازنده : شوروی