شعر شیر حق

از علی اموز اخلاص عمل .... شیر حق را دان منزه از دغل

از حضرت علی پاکی نیت و بی ریایی را یاد بگیر و حضرت علی (ع) را از مکر و حیله پاک بدان

در غزا بر پهلوانی دست یافت .... زود شمشیری براورد و شتافت

در جنگ بر پهلوانی که از سپاه دشمن بود غلبه کرد و سریع شمشیرش را در اورد و با شتاب به طرف او رفت

او خدو انداخت بر روی علی .... افتحار هر نبی و هر ولی

ان پهلوان بر روی حضرت علی (ع) اب دهان انداخت به روی کسی که افتخار همه ی پیامبران و بزرگان را دارد

در زمان انداخت شمشیر ان علی .... کرد او اندر غزایش کاهلی

در همان لحظه حضرت علی شمشیرش را انداخت و از جنگیدن با پهلوان دست کشید

گشت حیران ان مبارز، زین عمل .... وز نمودن عفو و رحم بی محل

ان مبارز از بخشش و گذشت بی موقع حضرت علی (ع) تعجب کرد

گفت: بر من تیغ تیز افراشتی .... از چه افگندی مرا بگذاشتی؟

ان پهلوان گفت: شمشیر تیزت را بر رویم کشیدی و می خواستی مرا بکشی چرا شمشیرت را انداختی ؟

گفت: من تیغ از پی حق میزنم .... بنده حقم نه مامور تنم

حضرت علی (ع) گفت من شمشیرم را در راه رضای خدا می زنم بنده ی خدا هستم و متیع دستور خودم نیستم

شیر حقم نیستم شیر هوا .... فعل کمن بر دین من باشد گوا

من علی (ع) شیر خدا هستم و شیر میل و هوس های خودم نیستم کار من شاهدی بر دین داری من است

باد خشم و باد شهوت، باد آز .... برد او را که نبود اهل نماز

خشم و هوس های نفسانی و حرص و تمع کسی را از بین می برد که اهل نماز نباشد

چون در امد در میان، غیر خدا .... تیغ را دیدم نهان کردن سزا

وقتی اندیشه های غیر خالصانه و غیر خدایی به میان امد شایسته دیدم که شمشیرم را پنهان کنم و به رویت شمشیر نکشم