تو هفته گذشته خبر بورسیه و مهاجرت شش نفر از کسایی که میشناختم و رتبه برتر کنکور یا مدال طلا دار المپیاد یا معدل بیست دانشگاه شریف و تهران بودنو شنیدم.با دخترعمم که معماری دانشگاه تهران میخونه حرف میزدم میگفت از سال دوم سوم به بعد جزیکی دونفر همه تو جو رفتنن.یکی از همین معدل بیستایشریف که الان داره میره میگفت تو فوق لیسانس ترم اول پنجاه نفر بودن ترم دوم شدن سیزده نفر!خودش و چن نفر از اون سیزده تاهم واسه دکتری دارن میرن.
حالا نظر شماچیه؟کاردرستیه؟غلطه؟دلیلش چیه؟خودتون باشین اینکارومیکنین؟خیلی ازکسایی که میرن میگن برمیگردیم ولی تقریبا ازهرصدنفر چن نفربیشتر برنمیگردن.چرا؟همه کسایی که میرن روز قبل رفتنشون گریه میکنن.ولی بازم مصممن.درکشون میکنین؟
اینجا اسپمرسنتره ولی لطفا ادب و احترامو حفظ کنین.نیاین یه وقت بدوبیره بگین!
@Cyrus-The-Great 71498 گفته:
خودم میدونم فرار مغز ها حساب نمیشه. اینو خطاب به اون دوستانی گفتم که کلا از بنیان خارج رفتنو نفی میکنن و میگن دانشگاه های خودمون چشه؟؟
چشه؟؟ واقعا خیلی چیزشه..
اها اره اره درسته
خب واقعا این موضوع هست که بعضی دانشگاه هی اونا خیلی سطحش بالاتره
مثلا تا وقتی داشنگاه اکسفورد یا هاروارد هست شریف چیزی حساب میشه؟؟
خب ادم مگر خیــــــــــــــــلی وطن پسرت باشه(افراطی) یا اینکه خل باشه که نره اونجا برای تحصیل
ولی درمورد موندن واقعا به نظرم کار اشتباهیه
اگر الان کشور اینه باه خاطر همون بی وفایی ها هست
سالها این خاک ادمو بپروره و بزرگ کنه بعد ادم در عین بی وفایی ولش کنه به امون خدا
به نظر من فرار مغز ها کاریست بس زشت و پست ( البته اگ من برم اونور وضعم خوب باشه منم کار زشت می کنم و نمیام :دی )
در همین راستا مغزم نشست فرمول نوشت و به این نتیجه رسیدم که برم خارج زندگی کنم ، پول دار شم بیام ایران :دی ( اصن حال می کنی مغز رو )
اونوقت بس راحت و در آرامش می میرم و تو آلودگی هوا محو می شم :دی
اما نظر کلی من این است : تا وقتی شرایط خوبی برای فرار مغز ها باشه کی فرار نمی کنه ؟ :دی
به نظر من رفتن به خارج برای تحصیل و حتی مسافرت هیچ اشکالی نداره ولی اینکه بره و دیگه پشت سرشم نگاه نکنه و یادش بره توکجا به دنیا اومده و به بیگانه خدمت کردن رو ترجیح بده به خدمت به ایران از نظر من اون شخص یه خیانتکار به ایران و ملتشه همون بهتر که ایران یه همچین وطن فروشایی نداشته باشه.((9))
اینجوری که تو پستهای قبلی خوندم از نظر بعضی دوستان باید برای کسی که پول بیشتری میده جونمونم بدیم در حالی که تنها چیزی که ارزش جون دادن در راهش رو د داره اسمش ایرانه.
همه چیز که مادیات نیست بعضی چیز ها خیلی خیلی مهم تر از پول زیاد و ماشین و خونه ی بزرگ و نمیدونم از این مزخرفاته .نمونش کشتی گیره آذربایجانیمون(میدونم نابغه نیست)که ترکیه ای ها کلی پول بهش پیشنهاد کردن که ملیتش روعوض کنه اما نکرد.
فردوسی میگه
بزرگی او چون نهان منست ***جهان خوانمش چون جهان منست
همه ایرانی ها باید شعر بالا رو سر لوحه زندگیشون کنن
ارد بزرگ : آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش بی انگیزه است ارزش یاد کردن ندارد.
والا به نظر من بهتره دوستان زیاد بحث رو اخلاقی و احساسی نکنن
درسته هممون به نسبت های مختلفی وطن پرست هستیم ولی این وطن پرستی واسه آدم نون و آب نمیشه مطمئن باشین همه میخوان پیشرفت کنن چه از نظر مالی چه از نظر علمی و چه از نظر شان انسانی و جایی که بتونه بیشتر پیشرفت کنه اگر امکانش هست و میتونه بره منطقا باید بره اونجا .
کشور های خارجی هم بسته به سطح خود کشور و سواد و یا امکانات مالی شما با شما رفتار متفاوتی داره همون طور که شما بین یه کارگر افغان با یه تاجر فرش افغانستان یا رییس دانشگاه کابل براش فرق میزارید.
من که چند تا از دوستا و فامیل هام تو کانادا و انگلیس و... تا همین قبرس جنوبی هستن تا حالا نشنیدم که از رفتار مردم یا دولت با خودشون شکایتی داشته باشن برعکس پسر عمم میگفت تازه معنی احترام پلیس به مردم رو اینجا فهمیدم نه مثل ایران که با همه پدر کشتگی دارن.
يه جك هست مي گه: نه که ما «مغز» نباشیم آ . نه ما فقط خستهتر از اونی هستیم که «فرار» کنیم باز اقلن «قِل خوردن مغزها» بود مام مشارکت میکردیم ((230))
خب به نظرم اگه كسي فكر كنه در جاي ديگه اي بهتر بتواند زنگي كنه خب رفتنش اشكال نداره،گاهي يكي از شهرش ميره و گاهي از كشورش، گرچه بهتره سرزمينش را فراموش نكنه و براي پيشرفتش تلاش كنه و اگه مثلا كتره گاهي به كشورش بياد و بيماران را درمان كنه ولي خب مگه انسان چند بار دنيا مياد و زندگي مي كنه كه به خاطر هرچيزي خرابش كنه؟ نمي گم ايران بده بلكه مي گم بعضي ها فكر مي كنند جاي ديگه اي بهتره.
به نظر من هر کاری می خوایم بکنیم ولی باعث افتخار و سر بلندی ایرانمون بشیم