آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما معروف به آلما(ALMA) موفق به تصویربرداری از مناطق شکلگیری ستاره در کهکشانی دور دست شده که وضوح تصاویر آن شش برابر بهتر از تلسکوپ فضایی هابل است.
آرایه میلیمتری بزرگ آتاکاما معروف به آلما(ALMA) از ۶۶ آنتن رادیویی تشکیل شده و به کاوش در کیهان می پردازد.
آلما، نام یک پروژه مهم نجوم رادیویی است که در مناطق بیابانی آتاکاما در شیلی رسماً راه اندازی شده است. کهکشان دور دست ملقب به SPD.81 به قدری از زمین فاصله دارد که به طور معمول دانشمندان قادر به مشاهده چنین جزئیاتی در تصاویر آن نبودند، اگرچه ستارهشناسان این موفقیت را مدیون تصادف کیهانی شگفتانگیزی هستند. همگرایی گرانشی نام این پدیده نادر است که اختر شناسان را قادر به مطالعه گذشتههای دور میسازد.این پدیده یکی از پیشبینیهای نظریه نسبیت عام اینشتین است و هنگامی روی میدهد که یک کهکشان نزدیک دقیقاً در مسیری بین زمین و کهکشانی دوردست واقع شود. نور کهکشان بسیار دور در مسیرش تا رصدگر، از کنار کهکشان نزدیکتر میگذرد و در مسیرش خمیده شده و تصویر نهایی بسیار بزرگتر به نظر میرسد، اما روند تصویربرداری به شدت دچار تحریف خواهد شد.
آرایه ی تلسکوپی آلما یک تصویر چشمگیری و دقیق از یک کهکشان دور دست، آشکار ساخت که به وضوح در حال تشکیل ستارگان جدید است.
خوشبختانه در حال حاضر ستارهشناسان ابزارهایی در اختیار دارند که تاثیرات زیانبار ناشی از تصویربرداری به هنگام همگرایی گرانشی را به حداقل میرساند. این کلاس خاص از عدسی های گرانشی، حلقه اینشتین نام دارد. عدم وضوح مرکز تصویر به عنوان شاخصی برای حجم جسم آسمانی جلویی عمل میکند. محققان از عدم وضوح مرکز تصویر کهکشان SDP.81 نتیجه گرفتند که کهکشان نزدیکتر سیاهچالهای عظیم با حجم ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلیون برابر حجم خورشید را در قلب خود دارد. محققان برای استفاده بهینه از تاثیر این پدیده، آنتنهای آلما را با فاصله ۱۵ کیلومتری از هم قرار دادند تا جزئیات نمایشی تصویر را تا حدامکان افزایش دهند.
این تصویر ابرها و گازهای سردی را نشان می دهد که زادگاه ستارگان و سیاراتی در کهکشان SDP.81 است که در فاصله ی ۱۲ میلیارد سال نوری از ما واقع شده است.
نور متصاعد شده از SDP.81 حدود ۱۱٫۴ میلیارد سال با ما فاصله دارد؛ به این ترتیب اخترشناسان میتوانند کهکشانهای دوردست را همانطور که ۲٫۴ میلیارد سال پس از بیگ بنگ بوده، مشاهده کنند. در آن زمان جهان تنها ۱۵ درصد از عمر خود را پشت سر گذاشته بود. بر این اساس ستارهشناسان قادر به مشاهده نمونههایی از شکلگیری ستارگان باستانی خواهند بود. اخترشناسان با بررسی مشخصات طیفی کهکشان SDP.81 موفق به برآورد جرم و چرخش آن شدند. همچنین میتوان در این تصویر ابرهای وسیعی از گاز را دید که به سمت داخل در حال فروپاشی و آماده انفجار در مناطق شکلگیری ستارگان هستند.
منبع: ESO
اون دو تا عکس اول خیلی خوشگل بودن ولی عکس سوم و چهارم هم تار بود هم چشم رو اذیت میکرد.
مطلبتون عالی بود.ممنون