Mr. Peabody & Sherman (مستر پیبادی و شرمن)
کارگردان :
خلاصه داستان : یک سگ به نام مستر پیبادی و شرمن پسرخوانده انسانی اش پس از اتفاقاتی در زمان سفر می کنند و در پی اصلاح تغییری که در تاریخ به وجود می آورند با شخصیت های معروفی دیدار میکنند...
______________________________________________________
منتقد: لو لومنیک (مجله نیویورک پُست)-امتیاز 7.5 از 10 (3 از 4)
______________________________________________________
بعید می دانم برنامه تلویزیونی دیگری به اندازه سریال جالب نیم ساعتی «راکی و دوستان» منبع الهام این همه فیلمهای بد بوده باشد. فیلمهایی از قبیل «بوریس و ناتاشا» (1992)، «دودلی کار درست» (1999) و بدتر از همه فیلم نیمه انیمیشنی «ماجراهای راکی و بولوینکل» با بازی رابرت د نیرو در نقش «پیشوای نترس» بر اساس این سریال ساخته شده اند. بر خلاف همه اینها استودیوی "دریمورکس انیمیشن" از روی قسمت «سابقه دور از ذهن پیبادی» از سریال «راکی ...» فیلمی هوشمندانه با طراحی زیبا به نام «مستر پیبادی و شرمن» ساخته است. در این فیلم بامزه یک سگ بیگل و پسرخوانده انسانی اش در زمان سفر می کنند و با شخصیت های معروفی دیدار میکنند.
ساختمانهای منهتن امروزی به سبک رترو و چیدمان تاریخی زیبایی که راب مینکف (که مشترکا «شیر شاه» را کارگردانی کرده بود) و تیمش با این انیمیشن ارائه کرده اند، انیمیشن اصلی را در مقابلش به خجالت وا می دارد. با اینکه محتوایِ امروزیِ باورپذیر به داستان اصلی افزوده شده، اما این تیم تماما به داستان اصلی سگ و پسر (به ترتیب متناظر با پیبادی و شرمن) وفادار مانده اند.شرمن (با صدای مکس چارلز) پسر بچه ای هفت ساله با موهای نارنجی است که در اولین روز مدرسه به واسطه اینکه پدرش یک سگ است مورد تمسخر همکلاسی هایش قرار می گیرد. پس از آنکه شرمنِ پر جنب و جوش همکلاسی اش پنی (با صدای آریل وینتر) را به خاطر مسخره کردن گاز میگیرد، یک کارمند خدمات اجتماعی (با صدای آلیسون جنی) در صدد بر می آید شرمن را از مستر پیبادی (با صدای تای بورّل، بازیگر سریال خانواده مدرن) جدا سازد.
مستر پیبادی تلاش می کند پنی و پدر و مادرش (به ترتیب با صداپیشگی استفن کولبر و لزلی مان) را به پنت هاوسی که با شرمن در آن زندگی میکند دعوت کند، تا بدین ترتیب اوضاع را کمی آرام سازد. اما وقتی که مستر پیبادی سرگرم به رخ کشیدن مهارتهایش در ترکیب نوشیدنی ها، نواختن موسیقی و انجام کایروپرکتیک است، شرمن بدون توجه به عواقب کارش ماشین زمانِ مستر پیبادی را به پنی نشان می دهد و آن دو تصمیم می گیرند روشنش کنند.
گذر فیلم به مقاطع زمانی مختلفی می افتد؛ مانند: انقلاب فرانسه، مصر باستان، جنگهای تروجانی و رنسانس شهر فلورانس. که در فلورانس مستر پیبادی تا وقتی که لئوناردو داوینچی مشغول تعمیر ماشین زمانش است سعی می کند لبخند را بر لبان مونالیزا بیاورد. این ترکیب عجیب از قهرمانان ما با مشکل گسست پیوستار فضا-زمان مواجه می شوند و مجبور می شوند ملاقاتی هم با آلبرت انشتین (با صدای مل بروکس) داشته باشند.
انیمیشن مملو است از ارجاعات اجتماعی فرهنگی؛ مانند کیف مدرسه ی شرمن که بر روی آن تصویر استیون هاوکینگ نقش بسته یا کلماتی که شرمن در جای جای فیلم استفاده می کند. به همین دلیل به نظرم «مستر پیبادی و شرمن» بیش از حد زیرکانه است و قادر به برقراری ارتباط با مخاطبان عادی اش نیست. اما قطعا در به چالش کشیدن خانواده های غیر سنتی راه هایی پیش می گیرد که حتی ذهن سازندگان «راکی و دوستانش» هم به آن خطور نمی کند و این امتیازی بزرگ برای این انیمیشن است.
........................
منبع سایت نقد فارسی
.......................
خیلی کارتون باحالیه.من که خیلی دوسش دارم خیلی خوبه.
واااااااااااااااای یعنی یکی از بهترین کارتوناس...........معررررررررررکس
کارتونش خیلی جالبه و با این که زبان اصلی هست باز ازش خوشم اومد.
به امید اینکه دوبله اش زوتر بیاد بازار
انیمیشن خوبیه از خیلی از کارای Dream Works بهتره و نسبتا موفق بوده. من خودم از این مستر پیبادی بیش تر از همه خوشم اومد