مجموعه راما

ملاقات با راما یک داستان علمی تخیلی هست که در سال 1973 به نوشته آرتور سی کلارک منتشر شده. داستان در مورد یک سفینه 50 کیلومتری استوانه ای فضایی هست که به مدار خورشید وارد میشه. و برخورد انسان های زمین با این قضیه رو به زیبایی به تصویر می کشه. این داستان دو جایزه هوگو و نبولا رو برای آرتور سی کلارک به همراه داشت. و داستانی شاهکار و بسیار عالی است. به همه تون توصیه می کنم که این کتاب و کل مجموعه رو بخونین.

نرم افزار لازم برای خواندن این جلد

“چهارگانه” راما، از چهار كتاب تشكيل شده است! كتاب اول را كلارك به تنهايي نوشته. بر طبق ادعاي خود او، در هنگام نوشتن “ميعاد با راما” اصلا قرار نبوده كه داستان ادامه‌اي داشته باشد. اما بعدها آشنايي و همكاري موفق او با مهندس/نويسنده‌اي به نام جنتري لي باعث مي‌شود تا به اين فكر بيافتد تا ماجراي راما را گسترش دهد و به اين ترتيب كتاب‌هاي دوم تا چهارم متولد مي‌شوند.از نظر ارتباط داستاني نيز به راحتي مي‌توان كتاب اول را نخواند و سه كتاب بعدي، “راما 2″ – “باغ راما” – “راز راما”، را به عنوان يك سه‌گانه مستقل مطالعه كرد. تنها حلقه ارتباطي كه كتاب دوم را به كتاب اول وصل مي‌كند اشاره به اين مطلب است كه راما يكبار ديگر هم قبلا، در سال 2130 ميلادي، به زمين آمده است. در راماي 2 اين سفينه فضائي استوانه‌اي شكل كه طولش در حدود 40 كيلومتر است و همه وجناتش بر اين دلالت دارد كه ساخته دست بشر “نيست”، دوباره در سال 2200 ميلادي به منظومه شمسي نزديك مي‌شود. البته سفينه‌اي كه براي دومين بار به زمين نزديك مي‌شود بسيار شبيه به اولين راما است، پس شايد هم سفينه‌اي ديگر اما مشابه آن اولي باشد! براي همين است كه اسمش را “راما 2″ مي‌گذارند!بخش اعظم “راماي 2″ به ماجراهاي اكتشافي يك هيات تحقيقاتي كه به داخل راما وارد مي‌شوند اختصاص دارد. آنچه كه دانستنش براي رسيدن ما به “باغ راما” مهم است، اين است كه…….

نيمه اول “باغ راما” شرح سفر قهرمانان داستان به مبدا راما است. در طول اين مسير نامشخص، كه معلوم نيست چند سال نوري مقصدش با زمين و منظومه شمسي فاصله دارد و طي چه مدتي به پايان مي‌رسد، نويسنده(ها) با شرح كشفيات قهرمانان داستان، سفينه راما را بيشتر به خواننده معرفي مي‌كند. و راه‌هايي براي تغذيه و زندگي سه مسافرش ابداع مي‌كند كه هم براي طرفداران موضوعات علمي-تخيلي درخشان و اعجاب‌برانگيز است و هم يادآور ماجراهاي يك رابينسن كروزوئه ديگر، اينبار در فضا است.

اما نوبت به بحث توليدمثل و ادامه بقا كه مي‌رسد، موضوع از حيطه علم و تخيل عبور مي‌كند و بحث فلسفه و اخلاق مطرح مي‌شود.نيكول ژاردن كه به ويكفيلد علاقه دارد، با اين واقعيت روبرو مي‌شود كه در سفر احتمالا بي‌بازگشت‌شان و در مقصد ناشناخته‌اي كه به آن خواهند رسيد، او به عنوان تنها جنس ماده از نوع خود وظيفه “تكثير” نوع بشر را برعهده خواهد داشت. و در اينصورت بچه‌دار شدن تنها از يك مرد نمي‌تواند زنجيره ادامه‌دار توليدمثل نوع بشر را در خارج از منظومه شمسي باعث شود. پس آيا او مجاز است كه از هر دو مرد همسفرش بچه‌دار شود؟!

كلارك با انتقال داستان خلقت به سال 2200 و در داخل سفينه‌اي كه به سوي مقصد نامعلومي در حركت است، هم سر به سر آدم و حوا مي‌گذارد و هم اخلاقيات پذيرفته عصر ما را در موقعيتي كاملا متفاوت به مبارزه مي‌طلبد. جالب اينجاست كه در اين ميان تصويري كه كلارك از نيكول ژاردن به عنوان زن/مادر/عامل زايش به دست مي‌دهد، تصوير انساني است مسئول نسبت به آنچه كه برعهده‌اش گذاشته شده و متحير در مقابل عواقب اخلاقي آن. اما در مقابل قهرمانان مرد داستان در لايه‌اي بشري‌تر، مدام درگير موضوع “مالكيت”‌اند و هيچگاه موفق نمي‌شوند از اين چنبره سنتي خارج شوند.اما دليل علاقه من به “باغ راما” نه نيمه اول كتاب، بلكه نيمه دوم آن است!

راما بالاخره به مقصد مي‌رسد. به مبدا حركت خود. به “ايستگاه مركزي”. در آنجا، اراده‌اي كه راما را بوجود آورده و او را به ماموريت‌هاي مختلف گسيل داشته به قهرمانان داستان اعلام مي‌كند كه يكبار ديگر بايد به زمين برگردند و براي برآوردن منظور “خالق راما” اينبار تعداد بيشتري از جنس خود به همراه بياورند. راما، پس از ايجاد محيط‌زيستي مناسب انسان در درون آن، براي سومين‌بار رهسپار منظومه شمسي مي‌شود و پس از رسيدن به “خانه”، نيكول ژاردن حكومت منظومه شمسي را راضي مي‌كند تا تعدادي از افراد داوطلب براي بازگشت با راما را همراه سفينه كند.

سفينه براي سومين بار منظومه شمسي را ترك مي‌كند. اينبار با يك جامعه كوچك از انسان‌ها كه در “باغ راما”، محيط‌زيستي كه براي آنها در داخل سفينه ايجاد شده، تا رسيدن به مقصد زندگي مي‌كنند.اين اجتماع كه با پاي خودشان از درهاي سفينه وارد شده‌اند، پس از چندي به همان موجودات دو پايي تبديل مي‌شوند كه همه‌مان مي‌شناسيم و …….

در این جلد بعد از درگیری بین دو نژاد از موجودات مختلف — انسان ها و عنکبوت ها —- و اتفاقات مهیجی که رخ میده که می خونین راما به مرکز برگردونده میشه جاییکه به بسیاری از سوالات نیکول دژاردن پاسخ داده میشه مثل اینکه راما چیه … خالقین راما کی هستند و ….. هرچند که سوال اصلیهنوز باقی می مونه ولی ایده این کتاب به نظر من یکی از ناب ترین و شاهکارترین ایده هایی هست که من در این مورد خوندم و به همه شما دوستان هم توصیه می کنم که حتماً این مجموعه رو بخونین مخصوصاً این جلد که شاهکار هست