مقاومت در برابر جادوی سیاه2 (مبارزه نهایی)

@PLUTO 49053 گفته:

من آخر سر نفهمیدم کدومتون حق دارید...

منو دیوونه کردید ازبس دیدم تو گفتی هانیه اون یکی گفت حانیه!!! @Hermion

هم هانیه داریم هم حانیه... تلفظشون یکیه اما معنیشون فرق داره.

@PLUTO 49053 گفته:

من آخر سر نفهمیدم کدومتون حق دارید...

منو دیوونه کردید ازبس دیدم تو گفتی هانیه اون یکی گفت حانیه!!! @Hermion

داداش هر دوشون درسته. از اون مشابهات املایی مورد علاقه کنکوره :دی

@Cyrus-The-Great 49057 گفته:

داداش هر دوشون درسته. از اون مشابهات املایی مورد علاقه کنکوره :دی

ما که از کنکور خیری ندیدیم :دی

چه بحث اسپمی و شیرین و دل انگیزی:دی

@haniyeh 49066 گفته:

چه بحث اسپمی و شیرین و دل انگیزی:دی

صاب انجمن خودش اینجاست... واسه اینکه اسپم نشه..

علیرضا منتقلش کن... @Cyrus-The-Great

@PLUTO 49071 گفته:

صاب انجمن خودش اینجاست... واسه اینکه اسپم نشه..

علیرضا منتقلش کن... @Cyrus-The-Great

اولا کجا میخوای ببریش؟ جاش همین جاست.

دوما من مدیر اینجا نیستم. Master و پریسای عزیز مدیر اینحا هستن.

سوما هانیه اگه احساس میکنی این جوری خوب نیست به محمدحسین یا فاطمه یا هر کدوم از افراد تیم مدیریت خواهش کن تاپیکو برات پاکسازی بکنن

@Cyrus-The-Great 49168 گفته:

اولا کجا میخوای ببریش؟ جاش همین جاست.

دوما من مدیر اینجا نیستم. Master و پریسای عزیز مدیر اینحا هستن.

سوما هانیه اگه احساس میکنی این جوری خوب نیست به محمدحسین یا فاطمه یا هر کدوم از افراد تیم مدیریت خواهش کن تاپیکو برات پاکسازی بکنن

نه والا من کی همچین حرفی زدم!

امروز از اون روزاست که دوست ندارم هیچی درمورد مقاومت بشنوم.

نمی دونم چرا... اصلا حوصله شو ندارم.

این دو فصل جدیدی که همراه با دو فصل قبلیه رو خیلی وقته که نوشتم اما برای یه سری دلایلی نذاشتم. الان دارم می ذارمش چون تا یه مدت از فصل دادن خبری نیست!

نمی دونم چرا انقدر خل بودم که نثر محاوره رو انتخاب کردم. که چی؟ میخواستم این محاوره نوشتن رو بین نویسنده ها جا بندازم؟ چه خل وضع بودم! بقیه کلی تلاش می کنن که نثر قدیم رو برگردونن و حفظ تاریخ کنن اونوقت من به دنبال این بودم که نشون بدم مردم با هر دوره باید زبانشون رو عوض کنن.

بابت غر زدنم ببخشید.

این بار می خوام بعد از تموم شدن این رمان بدمش دست ویراستار کلشو ویرایش کنه. دیگه نگید اشکال داره و فلان فلان.((221))

فصل یک تا چهار - تقریبا ویرایش شده

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

راستی دوستان. صفحه آراییش رو به خاطر ژوپیتر عوض کردم. این خوبه یا قبلی بهتر بود؟

درود

با توجه به نوشته هات سرت خیلی شوغه امااز این که این فصول رو قرار دادی خیلی خیلی سپاسگزاریم

شاد باشی

@babak_qazvini 59156 گفته:

درود

با توجه به نوشته هات سرت خیلی شوغه امااز این که این فصول رو قرار دادی خیلی خیلی سپاسگزاریم

شاد باشی

درسته. کمی سرم شلوغه. فعلا دو تا از مشغله های ذهنیم کمتر شده خدا رو شکر.

مرسی از شما که داستان منو با تمام اشکالاتش تحمل می کنید.

ممنون

پ.ن. احتمال داره تا آخر این هفته یه فصل بدم چون دوستان بدجوری اصرار کردن. والا من خودم بی تقصیرم در این که چرا انقدر فصول دیر به دیر داده می شه. به قول بعضی از خواننده ها من که تو هر دو فصل بیست الی چهل صفحه بیشتر نمی نویسم که انقدر طولش می دم!

والا زندگیه دیگه... همین شکلی می گذره. قصد داشتم یه مدت به سکوت ترانه برسم که بلکه تونستم تو زمان خیلی کوتاه تری تمومش کنم و به مقاومت رسیدگی کنم اما وقتی می بینم خواننده های مقاومت هم منتظرن نمی شه چیزی گفت.

درسته که سکوت ترانه به نسبت مقاومت از خواننده های کمتری برخورداره اما اگه قرار بود به نسبت خواننده ها رمانی رو ادامه بدم، صد قرن پیش مقاومت رو برمی داشتم از روی سایت سکوت ترانه رو هم نمی نوشتم.

خوبه که خواننده های باشعوری مثل شما دارم.

حداقل الان فهمیدم که هفته ای باید سه چهار صفحه هم از مقاومت بنویسم! :دی

یعد یه خبر خوب! قراره بعد از این که تمام مقاومت به اتمام رسید بدمش دست یه ویراستار خوب کلش رو برام ویراستاری کنه. اونوقت راحت می تونید هر سه جلد رو پشت سر هم بخونید. ویراستار هم داستان رو از نظر جمله بندی و ویرگول و سه نقطه این ها ویرایش می کنه پس شما تا الان ضرر نکردید که این رمان رو خوندید. به هر حال من یه زمانی تایپیستی می کردم و تا حدودی از نکات ویرایشی آگاهم. اما بعضی چیزها از چشمم در می ره. دست من نیست.

تا الان یعنی فقط یه نظر از این دو فصل داشتید؟ بقیه ی خواننده ها؟ کوشن اونایی که هی می گفتن بیا فصل بده. یه نظر بدید دیگه.((73))

چقدر نظر... واقعا امیدوار شدم نسبت به خودم.((73))

دوستان قسمتی از ادامه رو می دم چون ممکنه یه کم طول بکشه که بنویسمش.

لطفا با نظراتتون من رو همراهی کنید

از صبح نور وحشتناکی در سرش افتاده بود. احساس می کرد که نور مانند اشعه ی ماورا بنفش به عمق اعصابش نفوذ می کند. دنبال دلیلش نمی گشت. فکر می کرد به خاطر کار کردن زیاد است. اما سرش درد می کرد.

سرش را مالش داد و نگاهی دوباره به کمدش انداخت. آن چیزی که هانیه داده بود، هنوز همانجایی قرار داشت که آخرین بار گذاشته بود. چه چیز کوچک و مسخره ای! دوباره به خودش یادآوری کرد که نباید آن را از هانیه می گرفت. اگر نمی گرفت، این همه به دردسر نمی افتاد.

با افتادن نگاهش به چمدانش آهی کشید. باید گردنبند را برمی داشت و می رفت. این یک اجبار بود. راه فراری نداشت. باید می رفت تا از دست این کابوس ها خلاص شود. باید می رفت و می فهمید که علت این همه اتفاق چیست. از این که یک پیشگو به دنیا آمده بود، بدش می آمد. خیلی وقت بود که با این قضیه کنار آمده بود اما نمی دانست که چرا دوباره این موضوع یکی از چیزهای مهم در زندگی اش شده است.

در، محکم نواخته شد و کسی سراسیمه خودش را داخل اتاق انداخت. سارا با تعجب برگشت و نگاه کرد. کارولین بود. او اینجا چی کار داشت؟ کمی بیشتر که دقت کرد متوجه شد کارولین دارد گریه می کند. حیرت زده گفت: «کارولین؟ چرا داری گریه می کنی؟ این چه کاریه؟»

کارولین از جایش بلند شد و به سمت سارا دوید. بعد هم خودش را محکم در آغوش سارا انداخت. سارا آرام زمزمه کرد: «کارولین...»

کارولین با هق هق گفت: «کجا داری می ری؟ اصلا فکر کردی می تونی بری و من نمی فهمم؟ چطوری می تونی منو اینجا... بین این همه آدم که ازشون نفرت دارم تنها بذاری و بری؟»

سارا دوست داشت همانجا قهقهه بزند. به خاطر چه چیزهای کوچکی داشت گریه و زاری می کرد! اما به زور جلوی خودش را گرفت. کارولین را از خودش جدا کرد، اشک های روی صورت او را با انگشت پاک کرد و گفت: «کارولین، عزیزم، من که برای همیشه نمی رم. می رم اما برمی گردم. قول می دم زود برگردم. تو می تونی دوستای خیلی خوبی اینجا پیدا کنی. تو هر جا که باشی همیشه کسی هست که شبیه تو فکر کنه و مثل تو باشه، خب؟»

کارولین هق هق کرد و گفت: «نه!!!»

سارا لبخندی زد. گریه ی کارولین شدت گرفت. سعی کرد او را آرام کند اما این تلاشش نتیجه ای نداشت. کارولین دوباره گفت: «نه!!!»

سارا احساس کرد که دوباره آن نور ماورا بنفش در سرش افتاده. سعی کرد کارولین را کنار بزند اما کارولین بدجور به او چسبیده بود. نگاهی به چمدان انداخت. صدای کارولین آزارش می داد. او داشت بدجور گریه می کرد. دستش را به سمت گردنبند دراز کرد تا برش دارد. شاید فکر می کرد که این تنها هدفی است که در آن لحظه دارد.

دستش به گردنبند نرسید. نور دوباره در ذهنش جرقه زد. سرش داشت به دو نیم تقسیم می شد. سرش را گرفت و فریاد زد. کارولین احتمالا از او فاصله گرفته بود چون دستانش را دور خودش حس نمی کرد. سرش دوباره درد گرفت. از درد داد زد و چند قدم به عقب برداشت. روی زمین افتاد. صداهایی در گوشش می پیچیدند.

بریسینگر استرودایت ریکی سنولوم. آوادا نیو ماریا. استروم تیلا نوادا کاتیلور... استرفورستا... استر فوریمو. تریل سانوو اسیااا!

درد را دوباره در سرش احساس کرد. همه جا سیاه بود. چشمانش را در حالی باز کرد که انگار نفهمیده بود کی چشم بر روی هم گذاشته. سرش را با دستانش گرفت و تلو تلوخوران از جایش بلند شد. دستانش را که از کنار سرش برداشت، فهمید که سرش دیگر درد نمی کند. چشمانش را چندین بار باز و بسته کرد تا اطرافش را تشخیص بدهد.

از آنجا که باد نمی آمد فهمید که در یک محیط سربسته قرار دارد. یعنی هنوز هم در کمپ بود؟

لزومی هست که تهدید کنم تا نظر بدید؟((31))

من از اين كتابت خوشم اومد.

اى كاش منم مى تونستم كتاب بنويسم.

((227))

@Matin 63194 گفته:

من از اين كتابت خوشم اومد.

اى كاش منم مى تونستم كتاب بنويسم.

((227))

ممنون. خوشحالم از این نظرت.((110))

اگه بخوای چرا که نه تو هم می تونی!((64))