دموناتا یا سرزمین اشباح؟شما بگین؟؟

برعکس نمیگی ؟ سرزمین اشباح بچگانه بود و دموناتا رده سنیش بالاتر بود

درود

من اومدم دفاع کنم.

دوستان شما اسرار نیکولاس فلامل رو بخونین. می بینین که هر جای داستان با یک سوژه ی جدید و یک شخصیت جدید که باش می شه دوجین رمان نوشت رو به رو می شین. اما سرزمین اشباح، شما داستان رو توی چند جای خاص می بینین.

1-کوهستان

2-سیرک

3-مدرسه و خانه

4-توی راه

به جز اینا من چیزی یادم نیست. بعد از اونم شخصیت پردازیه. توی داستان به جز هارکات، دارن، لارتن کرپسلی، کوردا و چند تای دیگه ما شاهد استفاده از تیپ و شخصیت ساده هستیم. این یک عیبه.

می تونم بیشتر هم بگم ولی الان دارم می رم بیرون. وقتی اومدم دوباره می زنم.

مرسی

و من باز میگم با این دیدگاه شما هرگز نمیتونین شروع کنین به خوندن سبک روال

این یه دیدگاهه اشتباه

واقعا نیازی نیست داستان طور خاصی پیش بره

اینا عیب نیست.شاید حتی خوب هم باشه

معروف ترین فیلم هنری آمریکا دوازده مرد خشمگین با 12 بازیگر و کلا تو یه اتاق خالی ساخته شد

همین و بس

سبک سرزمین اشباح بچه گانست من الآن زیاد ازش خوشم نمیاد اما سنم کمتر که بود ازش خیلی خوشم می اومد. دیموناتا سبکش یه ذره به سن ما بیشتر می خوره اما من از پایانش خوشم نیومد بنابراین دیگه نخوندمش.

نظر خواهی در مورد یک رمانو باید از گروه سنی خاص مد نظر نویسنده پرسید گروه های سنی بزرگتر و کوچکتر نمی تونن خوب نقدش کنن.

آفرین.دقیقا !!!!!مری جان

دوستان ؟ اهل کتاب خوندن هستین بوک کلاب رو را بندازیم و کتابخوانی گروهی و اینا؟

من هر دوتاش رو خوندم و از دموناتا بیشتر خوشم اومد

در مورد کتابخوانی من موافقم

خب دوستان من برگشتم.

الان بتون با سند جواب می دم.

الان شما می گین که بهترین فیلم توی یه اتاق خالی بود. خب کتاب فیلم نیست که توی یه اتاق خالی بشه اونو پیش برد. ما توی حماسه ی دارن شان می بینیم که چخلوف زیاد تر از حد به کار رفته. این کار باعث شور را از مزه بردن این عنصره.

مورد دیگه اینه که نژاد های قوی در این داستان نیستن. مورد بعدی هم اینه که ما تکرار شخصیت رو زیاد داریم.

مورد بعدی اینه که دارن شان نیومده فرهنگ رو توی داستان های بیاره.

حالا دموناتا، این داستان فارق از منطق می باشد. مثلا چه طوری هیولا ها می پرن وسط آدما و کشت و کشتار می کنن ولی کسی چیزی نمی فهمه؟

همین.

حالا جدا از بحث ولدمورت جان شما کجایی این؟

کجای؟ منظورتون زندگی کردنمه. من اصفهانم.

راستی من یه تاپیک زدم واسه بحث سر همین موضوع. لطفا این جا رو از موضوع اصلی بیرون نکنین.

مرسی

قطعا دموناتا!

من شخصیت پردازیش رو دوست دارم

شخصیت پردازی دموناتا بدون هیچ کتمانی عمیق ترین شخصیت پردازی ایه که به عمرم دیدم گرچه کتاب مورد علاقم نیست ولی وقتی به شخصیتی مثل برانابوس فکر میکنم ............((225))((225))((225))((225))((225))کفم میبره((113))((113))((113))((113))

شخصیت هاش مثل انسان های حقیقی میدونن مثل یه دره ی عمیق پر از خاطرات و احساسات و پشت سر گذاشته ها میمونن که با دید های مختلف راوی های مختلف توسط نویسنده مورد برسی قرار میگیرن مثلا برانابوس برای بک یه نفر بود برای گرابز یه نفر و برای کرنل یه نفر دیگه

هرکدومشون یه دیدی به شخصیت دارن و یه شخصیت کامل رو میسازن((228))((228))((228))((228))

و اینکه تو جلد هفت برانابوس یه کاری کرد که هیچوقت ازش انتظار خودش رو فدا کرد به همون راحتی که مریداش رو برای حفظ عده ی بیشتری فدا میکرد

بک رو دوست دارم به خاطر تاثیرش و اینکه احساسات و افکارش رو بیان نشده برای نویسنده باقی گذاشت تا آخرش بیان بشه و ثابت کرد که گرابز اصلا شخصیت اصلی نبوده و ما سرکاریم!((225))((225))((225))

کرنل رو دوست ندارم چون زیادی نقطه ضعف داشت و کلا امیدوار بودن حالیش نمیشد عملا یه ترسو بود ولی بازم شخصیتش قوی بود و بعد میرسیم به گرابز.......

همون اول خانوادش رو از دست داد و بدجوری به درویش وابسته شد. از شیاطین متنفر بود ولی در عین حال سعی داشت عادی باشه و خودش رو جدا نگهداره و به خودش دروغ میگفت زیادی مغرور بود و زیادی احمق .

داستانی پر از خون و وحشی گری و کثافته ولی بدجوری توصیه میشه

کی میگه سرزمین اشباح بهتر از دموناتا بود؟! ((60)) من تا جلد پنج اشباح رو خوندم ولش کردم اصن. یه جوری خیلی بچه گونه بود. البته میدونم ایده شون یکیه تقریبا و آخرش دوباره میره تو کار آخر دنیا و دوباره ساختن دنیا و از اینا. ولی سبک نگارشش و فضای داستان و کلا موضوعش (همون شبح) بیشتر به سنای پایین میخوره. این کتابو اگه بچه تر بودم میخوندم به طور حتم ازش خیلی خوشم میومد ولی الان انقدر کشش نداره واسم. واسه یکی دو تا از آشناهامونم همینطوره.

با وجود شباهتای دوتا کتاب ولی دموناتا کلا یه سبک دیگه بود. بعضیا میگن خشونت زیاد خرابش کرده....والا ما که همش چهارتا صحنه ی دل و روده در آوردن خوندیم نه خشونت! بیشتر چندش بود!((224)) تو کتاب اول خدایی اون صحنه های قتل خونواده ی گروبز ترسناک و اندکی چندشناک بود. ((105)) ولی در طول اشتان وقتی صحنه های قتل رو میخوندم (به جز چندتایی از اونا که واقعا تراژدی و ترسناک بود، مثلا کتاب بک چندتاشو داشت) خندمم میگرفت!((102)) کاملا پوست کلفت میشین در طول داستان و دیگه هر صحنه ای نمیترسونتتون و یا حداقل ناراحتتون نمیکنه.

شاید اینکه تو دموناتا بار داستان رو سه تا شخصیت میکشن و نه یکی اونو جذابش کرده بود. لرد لاس هم در نهایت هیچ کاره شد نه مثل سرزمین اشباح آقای تینی جان همه کاره باشه و کلا دنیا دست اون باشه. تو دموناتا کاگاش ارباب بود و نه شیطانی مثل لرد لاس ولی تو کتاب اشباح تینی همه کاره بود. کلا ریزه کاری های دموناتا قشنگتر و حرفه ای تر بود. تازه انقدر که این پسره دارن تو سرزمین اشباح حال منو با خنگول بازیاش گرفت همه ی شخصیت های تو دموناتا نتونستن چنین کاری بکنن! مگه گروبز تا حدی ... که اونم داخل آدم حساب نمیشد((200))

بهترین شخصیت تو کتاب وجود نداشت و اینش قشنگ بود چون همه کامل نبودن. ولی کرنل عاقلتر بود و اینکه موجودات کهن اونو واسه صحبت انتخاب کرده بودن نه اشخاص دیگه رو نشونه ی همین موضوعه که کرنل با فهم و شعورتو از بقیه بود هر چند تو خودش بود و کلا خصوصیات شخصیتیش با اینکه بهتر از همه بود ولی جذاب نبود. گروبز که کلا ناک اوت بود! البته بامزه و محکم بود ولی وحشی بازیاش و لوس بودنش یه خورده زیادی تو ذوق میزد. احمق ترینشون هم بود البته ((37)) تکلیف بک هم مشخصه با اون غرور تو ذوق زنش. حال آدمو میکرد تو قوطی.((68))

در کل دموناتا قشنگتره

@zizigooloo 18963 گفته:

کی میگه سرزمین اشباح بهتر از دموناتا بود؟! ((60))

باور کن من گفتم دموناتا بهتره. منو نزن((227))

@zizigooloo 18963 گفته:

تو کتاب اول خدایی اون صحنه های قتل خونواده ی گروبز ترسناک و اندکی چندشناک بود. ((105))

اتفاقا من اون صحنشو خیلی دوس داشتم((3))

@zizigooloo 18963 گفته:

ولی در طول اشتان وقتی صحنه های قتل رو میخوندم (به جز چندتایی از اونا که واقعا تراژدی و ترسناک بود، مثلا کتاب بک چندتاشو داشت) خندمم میگرفت!((102))

بی احساس. طرف داره با کلی درد و زجر میمیره اونوقت بهش میخندی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ برات متاسفم((85))

@zizigooloo 18963 گفته:

شاید اینکه تو دموناتا بار داستان رو سه تا شخصیت میکشن و نه یکی اونو جذابش کرده بود. لرد لاس هم در نهایت هیچ کاره شد نه مثل سرزمین اشباح آقای تینی جان همه کاره باشه و کلا دنیا دست اون باشه. تو دموناتا کاگاش ارباب بود و نه شیطانی مثل لرد لاس ولی تو کتاب اشباح تینی همه کاره بود. کلا ریزه کاری های دموناتا قشنگتر و حرفه ای تر بود.تازه انقدر که این پسره دارن تو سرزمین اشباح حال منو با خنگول بازیاش گرفت همه ی شخصیت های تو دموناتا نتونستن چنین کاری بکنن!

موافقم اساسی (شست)

@zizigooloo 18963 گفته:

بهترین شخصیت تو کتاب وجود نداشت و اینش قشنگ بود چون همه کامل نبودن. ولی کرنل عاقلتر بود و اینکه موجودات کهن اونو واسه صحبت انتخاب کرده بودن نه اشخاص دیگه رو نشونه ی همین موضوعه که کرنل با فهم و شعورتو از بقیه بود هر چند تو خودش بود و کلا خصوصیات شخصیتیش با اینکه بهتر از همه بود ولی جذاب نبود. گروبز که کلا ناک اوت بود! البته بامزه و محکم بود ولی وحشی بازیاش و لوس بودنش یه خورده زیادی تو ذوق میزد. احمق ترینشون هم بود البته ((37)) تکلیف بک هم مشخصه با اون غرور تو ذوق زنش. حال آدمو میکرد تو قوطی.((68))

((3))((3))((3))

+ فلسفه ی نام کاربریت چیه؟؟؟؟؟؟

گرابز کلا بعد از گرگ شدنش فقط با چنگ و دندون میجنگید خنگول به خاطر همین از بکم کتک میخورد!

بک از همشون باهوش تر بود از اولم چون شما اصلا نمیتونید فرض کنید از کتاب شیش داره نقشه ی برانابوس رو اجرا میکنه و شما حتی نمیتونید بفهمید که یه چیزی زیر سر بکه

توی قتل خونریزی هاش من فقط قسمتی که میرا مرد ناراحت شدم!

چون خیلی شخصیت خوبی بود دلم براش سوخت

البته فدا کاری برانابوس هم دردناک بودد و مرگ درویش

ولی میرا از همشون بد تر مرد!

دوستان من یه عادت بعدی دارم یک کتاب رو به تعداد جلداش تکرار میکنم و میخونم یکتابی نیوده یه بار خونده باشمش بعد ول کنم به جز کتاب های درسی((200))((200))((113))((113))((113)) ولی دمونتا خیلی قوی تره اره اذیت میکنه ولی رده سنی خاص خودشو داره خشونت زیاده ولی جذابیته داستانه.دمونتایی ها پرچم بالاست سفت بگیرید((61))((61))((61))

به نظر من دموناتاخیلی خیلی از سرزمین اشباح قشنگ تره من اگه سرزمین اشباح رو تا آخرش خوندم فقط برای این بود که عادت ندارم کتابی رو حتی اگه خوشم نیاد نصفه ول کنم.