عدالت یا انتقام

یه هفته قبل کنکوره منم خسته شدم گفتم یه سری اینجا بزنم دیدم بحث جالبه گفتم منم نظرمو بپاشم

من خیلی فلسفی بلد نیستم حرف بزنم و سر در نمیارم از این صحبتا میخوام یکم علمی حرف بزنم هرچند شاید به نظر اصلا مرتبت نیاد.سال گذشته تو سایت دانشگاه استنفورد گزارش کنفرانسی رو خوندم و منبع صحبتام اونجاست.

به نظرمن ادم باید خاطرات بد و ظلمی که بهش شده رو فراموش کنه که البته خداییش اسون نیست.به نظر من اگه دست به طرف میرسه انتقامتو بگیر خودتو اروم کن ولی اگه دست بهش نمیرسه نباید بهش دیگه فک کنی تو تحقیقاتنشون داده شد که باهربار فک کردن به یه خاطره بد یه مدار نورونی(همون سلولای عصبی)در مغز بسته میشه که درواقع باعث میشه اون خاطره بد عمیقتر بشه.دیدی یه وقتایی با یکی بحثت میشه بعد که هی به اون لبحث فک میکنی و به خودت مکالماتو تغییر میدی اخرش ماجرا تو ذهنت جنایی میشه؟

خب هیچ ربطی به عدالت و انتقام نداشت ولی من دوس داشتم اظهار فضل کنم(5)

به نظر من انتقام و عدالت جدان اما یه منطقه مشترکه دارن. یعنی ایمکه عدالت گاهی انتقامه و انتقام گاهی بر مبنای عدالته. انتقام بر مبنای عدالت یعنی چشم در برابر چشم. یعنی اینکه یه نفر یه بدی در حق تو کرده، تو بدی رو در حق نزدیکان طرف انجام ندی، یعنی هدف انتقام خود اون طرف باشه بدون اینکه به دیگران اسیب برسه.

عدالت هم گاهی بر مبنای انتقامه، یکی که یه نفر رو میکشه عدالت اینه که بمیره و این یه جور انتقام اون کشته شده است.

اما یه تفاوت هم بین اینا وجود داره اینه که انسان نمیتونه لزوما انتقام رو بر مبنای عدالت قرار بده چون همیشه خودش رو محق میدونه. و به نظر من عدالت باید توسط یه نفر بیرون از اون ظلم انجام بشه. اینجاست که قانون و قاضی میاد وسط.

درسته هم قانون ناقصه هم قاضی عادل نیست ولی عدالت برقراره چون فرد میدونه هر ظلم چه کیفری داره و وقتی با این اگاهی ظلم رو انجام بدی یعنی کیفر رو پذیرفتی.

کل قضیه اینه که انتقام عدالت و بخشش با هم فرق دارن اما شاید در بعضی مناطق با هم مشترک بشن.

@aftab 84818 گفته:

یه هفته قبل کنکوره منم خسته شدم گفتم یه سری اینجا بزنم دیدم بحث جالبه گفتم منم نظرمو بپاشم

من خیلی فلسفی بلد نیستم حرف بزنم و سر در نمیارم از این صحبتا میخوام یکم علمی حرف بزنم هرچند شاید به نظر اصلا مرتبت نیاد.سال گذشته تو سایت دانشگاه استنفورد گزارش کنفرانسی رو خوندم و منبع صحبتام اونجاست.

به نظرمن ادم باید خاطرات بد و ظلمی که بهش شده رو فراموش کنه که البته خداییش اسون نیست.به نظر من اگه دست به طرف میرسه انتقامتو بگیر خودتو اروم کن ولی اگه دست بهش نمیرسه نباید بهش دیگه فک کنی تو تحقیقاتنشون داده شد که باهربار فک کردن به یه خاطره بد یه مدار نورونی(همون سلولای عصبی)در مغز بسته میشه که درواقع باعث میشه اون خاطره بد عمیقتر بشه.دیدی یه وقتایی با یکی بحثت میشه بعد که هی به اون لبحث فک میکنی و به خودت مکالماتو تغییر میدی اخرش ماجرا تو ذهنت جنایی میشه؟

خب هیچ ربطی به عدالت و انتقام نداشت ولی من دوس داشتم اظهار فضل کنم(5)

اتفاقا حرفت ربط داشت به انتقام و حرفت کاملاااا درسته

مطمئنا خیلی وبه ادم وقتی نمی تونه حقشو بگیره با فکر رکدن بهش خودشو اذیت نکنه کلا به خودمون نباید سخت بگیریم و اذیت کنیم

از نظر من انتقام یکی از راه های کسب عدالته (حالا نمیگم تنها راه ) . تازه همین انتقام بعضی وقتا میتونه راه بدی باشه واسه کسب عدالت