نفرین شده

خیلی حس عجیبی بود سعی میکردم تعادله خودم رو حفظ کنم اما نمیتونستم .
احساس کردم روناک با رویا حرف میزنه و بعد دیگه کشش را حس نکردم . چشمام را باز کردم چی شده؟ چرا ادامه ندادین؟روناک گفت نترسی ها ولی !
متوچه شدم به پشته سرم خیره شدن منم اروم سرم را برگردوندم سایه ی سیاه و بزرگی پشته سرم روی دیواره خاکستر افتاده بود و موقعی که من به ان نگاه کردم در فضای اطراف پخش شد .
راجله صدایمان زد : بچه ها زنگ کلاس را زدن بیاین بریم .
روناک برگشت و بهش گفت : باشه الان میایم و بعد به طرفه دری که روی همان دیوار بود رفت و دستگیره را فشار داد : لعنتی این بار باید باز بشی .
راحله رو به رویا گفت چی شده؟
رویا گفت هیچی ، در حالی که یک سیلی به صورته من میزد گفت : تو خوبی؟ هی با توام خوبی؟
گریه ام گرفته بود گفتم : من نفرین شدم؟
رویا گفت : نه جوجو ببین پشته سرمون چراغ هس سایمون بزرگ تر افتاده
راحله گفت چی چیشده ؟ رویا همون نقاشیه؟
نگار گفت : نقاشی زا اوردی؟
گفتم نه.و مامانم انداختتش دور
راحله گفت وافعا که
گفتم اخه مگه تقصیره منه؟
نگار گفت بریم کلاس الان یک چیزی بهمون میگن. روناک بیا اون در و ول کن
روناک از در فاصله گرفت مطمئنم اون پشت یه چیزی است
راحله : بیخیال شو این دیگه خیلی زیادیه
تو اتاقم روی تخت نشسته بودم میتونستم خودم را توی قسمتی از ایینه که پوشیده نشده بود ببینم روناک امروز گفته بود روی ایینه ی پارچه بندازم منم این کار رو با این که امیر خیلی مسخرم کرد انجام دادم . گوشیم را برداشتم و توی دستم چند بار چرخوندمش خانه تنها بودم و احتمالا چراغای حال خاموش بود عمرا میتونستم برم روشنشون کنم متوجه شدم صفحه ی گوشیم روشن و خاموش میشه اه باز یادم رفت از روی حالته سایلنت برش دارم . صفحه ی کشویی گوشی را باز کردم هی روناک خوبی؟
- خوبم مرسیی از مامانت پرسیدی؟
- چی را ... اره یعنی نه نپرسیدم فکر نکنم
- رویا چرا اهمیت نمیدی به حرفام ؟
یادمه از همون روزه اول که همه چیز شروع شد همش هشدار میداد که این کارو نکن اون کارو بکن همشم از این داستانای بیش از حد اغراق آمیز میگفت .
- باشه برگزدن میگم بشون
- پس دوباره تنهایی که صد بار زنگ زدی!
- تو الان زنگ زدی ها!؟
- خنگ منظورم قبلش بود
- ا اها اره ببخشید اصا نمیتونم درس فکر کنم
- اش نداره همیشه همین طور بودی
- ممنون
- الو؟
صدای عچیبی از توی تلفن میومد نمیتونم درس توضیح بدم هیچ شباهتی با صدا هایی که تاجالا شنیدین نداشت در میانه زمزمه ی ان صدا صدای دختری را شنیدم که عاجزانه فریاد میزد: کمک
نمیتونستم بشینم ایستادم قلبم بیش از حد تند میزد زبونم بند اومده بود دستم به لرزش افتاده بود و تماس قطع شد .
متوجه شدم در این مدت با این وجود که هوا تاریک بود تا انتهای سالن ( هال)
رفتم. در همون حال به روناک زنگ زدم اشغال بود دوباره زنگ زدم جواب نداد به کی زنگ بزنم راحله یا رویا؟!؟
داشتم شماره ی رویا را میگرفتم که روناک بم زنگ زد : خوبی چرا قطع کردی؟
زدم زیره گریه گفتم این جا تاریکه
گفت پاشو برو چراغ و روشن کن منم همین جام
گفتم باشه
-: اخر این نکتوفوبیات ما را میکشه
- گریم ماله اون نیست
- پس چیه
- با صدای بلند شروع کردم به گریه کردن : من با دیانا حرف زدم!
-: یعنی چی چی شده؟
صدای افتادنه کلید از دسته کسی از پشته در را شنیدم .
_: مامانم اومد فردا میگم
-: بگیا؟! فعلا مراقب خودت باش .
ادامه دارد ......