Header Background day #02
جاودانگی، خوب یا بد...
 
آگاه‌سازی‌ها
پاک‌کردن همه

جاودانگی، خوب یا بد؟

34 ارسال‌
15 کاربران
46 Reactions
12.7 K نمایش‌
ابریشم
(@harir-silk)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 637
شروع کننده موضوع  
این مطلب رو از توی یه وبلاگ پیدا کردم، دوست دارم بعد خوندنش هرکدوم نظرتون رو بگین. این که موافقین یا مخالف، و سعی کنین دلیل هاتون رو هم بگین!

**********************************************************



آیا شما آرزو دارید، اکسیر جوانی بنوشید و یک زندگی جاودانه داشته باشید؟

اکثر مردم معتقد هستند میل به جاودانگی در بشر آنقدر زیاد است که تحقیقات گسترده‌ای درباره علل و تاخیر مرگ صورت می گیرد. اما واقعیت چیز دیگری است و دانشمندان روی این موضوع کار نمیکنن. علت این است که زندگی جاودانه بر خلاف اعتقاد مردم، فایده ای برای جامعه ندارد و این تنها یک آرزوی خود پسندانه است.

اگه سن پیری افراد زیاد یا به قول شما انسان جاودانه باشد نتیجه اش تنها نابودی جامعه بشری است.
فرض کنید شربت جوانی در یکی از روزهای گذشته کشف میشد . آیا اولین شربت به دست چه کسانی می افتاد. صد در صد به دست قدرتمندان. زمانی را فرض کنید که این شربت کشف شده و به دست اشخاصی مثل فرعون ، ناپلئون وهیتلر می افتاد و این گونه افراد جاودانه می شدن و هرگز نمی مردن و تا حالا زنده بودن. آیا این واقعه برای جوامع بشری مفید بود؟ شما آرزوی چنین چنین اتفاقی را دارید؟

دانشمندان از عواقب چنین کاری مطلع هستند و در پی ساخت داروی جاودانگی نیستند. جامعه بشری زمانی پیشرفت میکند که قدیمی ها بروند و جوانها با افکار جدید بیایند و چیزهای جدیدی به دانسته های قبلی اضافه کنند. اگر هیچ کس نمیرد ، جامعه در یک حالت ساکن می ماند و پیشرفت نمیکند.

بازگشت مردگان و فریز کردن انسان:

برخی سعی می کنند مرگ را به تاخیر بیندازند. محققان علم کرایونیک (Cryonics) عقیده دارند حالا که در زمان فعلی نمی‌توانیم پیری یا بیماری خاصی را درمان کنیم شاید بتوانیم با فریز کردن بدن مردگان، بدن‌ آنها را سالم نگه داریم تا اگر در آینده راه حلی برای درمان آنها پیدا شد، انسان‌ها را به زندگی بازگردانیم.

سوال:
وقتی به یک شهر دیگر مسافرت میکنید بعد از چند روز حوصلیتان سر میرود و میخواهید به محل زندگی خود برگردید. چرا؟ چون با محیط آنجا سازگاری ندارید. کسی آنجا شما را نمیشناسد ، دوستان و آشنایانتان همگی در شهر خودتان مانده اند و در شهر جدید دوست وآشنایی ندارید.

یک شخص را فرض کنید که صد سال پیش خوابیده (فریز شده) و حالا بیدار شده است و میخواهد در کنار شما زندگی کند. آیا میتوانید در کنار او زندگی کنید. آیا برای این شخص زندگی کردن در شرایط کنونی لذت بخش است؟ همه چیز برای او ناشناس است. هیچ چیز آشنایی، با زندگی صد سال پیش او ندارد . تجربه های او اکنون به درد نمیخورند و هیچ کس با او حتی صحبت نمیکند. این زندگی اصلا به کام او خوش نیست ، یا باید برگردد به شرایط صد سال پیش و یا اینکه از اول بچه شود و مطابق با محیط کنونی بزرگ شود! این همان کاری است که طبیعت انجام میدهد. یعنی افراد پیر را که قدرت تطبیق با محیط جدید و جامعه پیشرفته ندارند، به بچه های تازه متولد شده تبدیل میکند که قدرت تطبیق و پیشرفت دارند. به عبارت ساده تر، بچه ها را جایگزین پیر ها میکند. باز هم ساده تر یعنی پیرها و قدیمیها میمیرند و جوانها می آیند. با این روش، جامعه پیشرفت میکند و اشخاص مطابق با شرایط ، بروز هستند و عقب نمی مانند.

پس اگر عمیقتر و منطقیتر فکر کنیم مشاهده میکنیم که نسل انسان و جامعه جاودانه است. اگر خودخواهانه و احساسی فکر کنیم جاودانگی را تنها برای شخص خود میخواهیم و این خیلی برای نسل بشر مضر است.

در این زمینه یک سخن از ماکسول فیزیک دان مشهور می آورم که میگوید:

"اگر نظریه جدیدی میخواهد مورد قبول واقع شود ، باید آنقدر صبر کند تا مخالفانش از دنیا بروند."
یعنی افراد سالخورده معمولا مخالف نظریات جدید هستند. اگر آنها جاودانه باشند، هیچ وقت اجازه ظهور نظریات جدید را نخواهند داد در نتیجه علم و در کل، جامعه راکد میماند و پیشرفت نمیکند و در همان مرحله شروع خود باقی می ماند.

آیا باز هم می خواهید زندگی انسان جاودانه باشد؟

به یک مثال دیگر در این باره توجه کنید:


در زمانهای قدیم یک پادشاهی زندگی می کرد . یک روز یک خوابی می بیند و خوابگزارهایش را فرا میخواند که خوابش را تعبیر کنند.

خوابگزار اول اینطور می گوید: تعبیر خواب شاه این است که، همه اطرافیان شاه قبل از شاه خواهند مرد و تنها شاه زنده خواهد ماند.

شاه با شنیدن این که مرگ فرزندان و همسر و تمام عزیزان خود را با چشم خود خواهد دید از این تعبیر بسیار خشمگین شده و دستور مرگ این خوابگزار را صادر میکند.


خوابگزار دوم چنین می گوید: تعبیر خواب شاه اینطوراست که شاه ما یک زندگی جاودان خواهند داشت. شاه با شنیدن این تعبیر بسیار خرسند شده و دستور هدایای فراوان به این خوابگزار بدهند.

با کمی توجه در می یابیم که هر دوی این تعابیر به یک معنی است. فقط نحوه بیان آنها متفاوت است. حالا شما وقتی از زندگی جاودان صحبت میکنید خرسند میشوید، ولی اگر زندگی طولانی داشته باشید باید مرگ همسر، فرزندان ، نوه ها و دیگر آشنایان و دوستانتان را با چشم ببینید و در یک محیط بدون فامیل و آشنا ، جایی که هیچ کس شما را نمیشناسد و همه غریبه هستند زندگی کنید. آیا این موضوع هم خوش آیند است؟ حتما میگویید آنها هم زندگی طولانی خواهند داشت . اگر اینطور باشد باید تمام انسانها زندگی طولانی داشته باشند و هیچ کس در دنیا نمیرد. که این به ضرر جامعه است. این چنین جامعه ای هیچ وقت رشد و توسعه نمی یابد. نه از لحاظ ژنتیکی و نه از نظر علوم و فرهنگی. چون منابع غذایی و منابع مکانی روی کره زمین محدود است. اگر هیچ کس نمیرد ، انسانها مجبور خواهند شد بچه دار نشوند تا غذا و مکان به همه برسد. یعنی نسل جدیدی بوجود نخواهد آمد و یک نسل و فقط یک نسل از انسانها برای همیشه پا بر جا خواهد ماند و هیچ تغییری نخواهند کرد. آیا این است جامعه مطلوب شما؟


رامین امیر مردفر

   
Dark Knight، ida7lee2، alive و 13 نفر دیگر واکنش نشان دادند
نقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Estimable Member
عضو شده: 3 سال قبل
ارسال‌: 187
 

سلام
به نظرم اگر شخصی با کارها وآثارش جاودانه بشود هیچ اشکالی ندارد مانند خیلی از بزرگان ادبیات و دانشمندان و ....
ولی در صورتی که انسان بخواهد با شربت جاودانگی و یه همچین چیزی خود را جاودانه کند در ابتدا علاوه بر خودخواه بودن آدمی بس ابله است چرا که برای جاودانگی ممکن است ارزشمندترین چیزهای زندگیش را از دست بدهد.
در فیلم دزدان دریایی کارئیب،جک اسپارو (جانی دپ) حرف جالبی زد، هوراهش ازش میپرسد که چرا از چشمه جاودانگی ننوشید و او میگوید دوست دارد زندگیش غیر منتظره باشد ونداند کی و چگونه قرار است بمیرد (البته اینی که گفتم دقیقش نبود).
ولی در کل اگر قرار باشد کسی جاودانه باشد دیگر زندگی برایش معنی نخواهد داشت و لذت و هیجان زندگی به کل از بین میرود، بگونه ای که شاید آرزوی مرگ خود را داشته باشد.
راستی یک نکته در مورد متن، مرده ها را فریز نمیکنند بلکه انسانهایی را که بیماری لا علاج دارند و ممکن است در آینده راه درمانی برای آنها پیدا شود را فریز میکنند و بخاطر هزینه های بالا فقط افراد خاصی قادر به این کار هستند و نتیجه صد در صدی هم ندارد.
و در کل من با جاودانگی با معجون و ... مخالفم و به نظر من انسان باید با اعمال و کارهایش و یا اکتشافات و یا اختراعات . ... و آثاری که به جای میگذارد جاودانه شود.
موفق باشید


   
sossoheil82، danialdehghan2 و vania واکنش نشان دادند
پاسخنقل‌قول
danialdehghan2
(@danialdehghan2)
Estimable Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 105
 

من کلا با جاودانگی مخالفم
این طور فرض میکنیم که تو دوست داری جاودانه باشی تا به تمام چیزهایی که میخوای و تمام اهدافت برسی
وقتی که رسیدی و دیگه چیزی وجود نداشت که بخوای برای اون زندگی کنی اون وقت میخوای چیکار کنی
حالا چه افراد قدرتمند مثل هیتلر و چه افراد عادی، بالاخره یه روز از زندگی خسته میشی
حالا مرگ افراد نزدیک رو هم بهش اضافه کن


   
sossoheil82 واکنش نشان داد
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Noble Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1032
 

لذت جاودانگی برای کسایی از بین میره که تواناییشو نداشته باشن تا از هر روزشون لذت ببرن، کسایی که به سرعت از همه چیز زده میشن.
و به نظرم کسایی که نمیدونن جاودانگی چطوره اجازه ندارن درموردش نظر بدن، چیزی که در موقعیتش نیستن، نمیتونن تصور کنن که چجوریه. از کجا معلوم اینطور که گفته باشه؟ از کجا معلوم فرد لذت به دنیا رو از دست بده؟ جاودانه ای گفته اینو؟ از کجا معلوم شخص نتونه خودشو وفق بده؟
چاودانگی به نظرم درسته چیز غیرممکنیع برای جهان امروز اما امیدوارم در آینده علمش بیاد تا واقعا جاودانگی رو عده ای تجربه کنن


   
alikhoshbakht13772 و sossoheil82 واکنش نشان دادند
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Estimable Member
عضو شده: 3 سال قبل
ارسال‌: 187
 

Hermit;21882:
لذت جاودانگی برای کسایی از بین میره که تواناییشو نداشته باشن تا از هر روزشون لذت ببرن، کسایی که به سرعت از همه چیز زده میشن.
و به نظرم کسایی که نمیدونن جاودانگی چطوره اجازه ندارن درموردش نظر بدن، چیزی که در موقعیتش نیستن، نمیتونن تصور کنن که چجوریه. از کجا معلوم اینطور که گفته باشه؟ از کجا معلوم فرد لذت به دنیا رو از دست بده؟ جاودانه ای گفته اینو؟ از کجا معلوم شخص نتونه خودشو وفق بده؟
چاودانگی به نظرم درسته چیز غیرممکنیع برای جهان امروز اما امیدوارم در آینده علمش بیاد تا واقعا جاودانگی رو عده ای تجربه کنن

سلام
کسی که بخواهد خودش را وفق دهد و از جاودانگی استفاده کند قبلش باید احساسات خود را نابود کند.
و در ضمن مسئله مرگ، مسئله ساده ای نیست و کسانی به دنبال جاودانگی ابدی میروند که به جهان آخرت ایمان ندارند.
مطمئن هستم در آینده انسانها خواهند توانست مرگ را به تعویق بیاندازند اما توانایی جاودانگی ابدی چیز دیگریست از از توان انسان خارج است.
تمام چیزهایی که گفتم نظر شخصی خودم بود و تمام نظرات شما قابل احترام است.
موفق باشید


   
sossoheil82، lord.1711712 و lord.1711712 واکنش نشان دادند
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Noble Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1032
 

eragorn;21888:
سلام
کسی که بخواهد خودش را وفق دهد و از جاودانگی استفاده کند قبلش باید احساسات خود را نابود کند.
و در ضمن مسئله مرگ، مسئله ساده ای نیست و کسانی به دنبال جاودانگی ابدی میروند که به جهان آخرت ایمان ندارند.
مطمئن هستم در آینده انسانها خواهند توانست مرگ را به تعویق بیاندازند اما توانایی جاودانگی ابدی چیز دیگریست از از توان انسان خارج است.
تمام چیزهایی که گفتم نظر شخصی خودم بود و تمام نظرات شما قابل احترام است.
موفق باشید

خب :39: احساساتش نابود بشن عقلانی تر فکر می کنه. :39:
ربطی به ایمان نداشتن به جهان آخرت نداره، به معنی ترس از مرگ و علاقه به زندگیه
نه لزوما از دست انسان خارج نیست. انسان و تفکراتش مجموعه ای از خاطرات هستن. یعنی اگه قسمتی از خاطرات شخص نابود بشن شخص رفتار فرد عوض میشه. تئوری هایی هست برای اینکه این اطلاعات خاطرات به شکل مصنوعی باشه، فقط کافیه هوش مصنوعی به اندازه ی کافی پیشرفت کنه تا این تئوری ها تست بشن، شاید انسان ها تر غالب ربات ها به زندگی تونستن ادامه بدن :39:
بلی
همچنین شما هم موفق باشین :53:


   
Aragon و Aragon واکنش نشان دادند
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Estimable Member
عضو شده: 3 سال قبل
ارسال‌: 187
 

Hermit;21890:
خب :39: احساساتش نابود بشن عقلانی تر فکر می کنه. :39:
ربطی به ایمان نداشتن به جهان آخرت نداره، به معنی ترس از مرگ و علاقه به زندگیه
نه لزوما از دست انسان خارج نیست. انسان و تفکراتش مجموعه ای از خاطرات هستن. یعنی اگه قسمتی از خاطرات شخص نابود بشن شخص رفتار فرد عوض میشه. تئوری هایی هست برای اینکه این اطلاعات خاطرات به شکل مصنوعی باشه، فقط کافیه هوش مصنوعی به اندازه ی کافی پیشرفت کنه تا این تئوری ها تست بشن، شاید انسان ها تر غالب ربات ها به زندگی تونستن ادامه بدن :39:
بلی
همچنین شما هم موفق باشین :53:

انتقال افکار و تفکرات به یک هوش مصنوعی و زندگی به عنوان یک ربات قضیه اش کاملاً فرق میکند اگر منظور شما ادامه زندگی در غالب یک ربات با هوش مصنوعی باشد، حرف شما درست است و من هم قبول دارم که در آینده به این علم خواهند رسید، چون دیگر بحث افکار و ذهن شماست و دیگر ارتباطی با روح شما نخواهد داشت.
ولی جاودانگی ابدی در بدن خودتان با چیزهایی مثل معجون جاودانگی و ... غیر قابل قبول است.
موفق باشید


   
پاسخنقل‌قول
carlian20112
(@carlian20112)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 705
 

از نظر من نمیشه به طور قاطع گفت خوبه یا بد این به شخص بستگی داره
یکی ممکنه واقعا خوشش بیاد حتی با تمام این مشکلاتی که گفته شد
یکی هم ممکنه اصلا ازش متنفر بشه
من به شخصه خودم ازش خوشم نمیاد به نظر من یک عمر عادی و پربار داشتن بهتر از جاودانگیه


   
Aragon واکنش نشان داد
پاسخنقل‌قول
crakiogevola2
(@crakiogevola2)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 690
 

به نظر من زندگی انسان جاودانه یکنواخته چون به همه چیزهایی که دوستداره میرسه اما کسی که جودانه نیست و میدونه یک روز میمیره زندگی براش خیلی شیرین تر از اونیه که همیشه جاودانس .برای چیز هاییی که میخواد تلاش میکنه و یا در ارزوی اونا میمونه و میمره یا اینکه رویاهاشو لمس میکنه و میره به اون دنیا.هیجان جاودانه نبودن بهتره چون بعد از یه مدت جاودانه بودن(به نظر خودم)ادم از زندگی کردن خسته میشه.فکر میکنم بازگشت به سمت خدا تو فطرت انسان هاست و با جاودانگی انسان دچار سردرگمی میشه.
مرسی از تاپیک خوبت:53:


   
Aragon واکنش نشان داد
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Noble Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1032
 

eragorn;21891:
انتقال افکار و تفکرات به یک هوش مصنوعی و زندگی به عنوان یک ربات قضیه اش کاملاً فرق میکند اگر منظور شما ادامه زندگی در غالب یک ربات با هوش مصنوعی باشد، حرف شما درست است و من هم قبول دارم که در آینده به این علم خواهند رسید، چون دیگر بحث افکار و ذهن شماست و دیگر ارتباطی با روح شما نخواهد داشت.
ولی جاودانگی ابدی در بدن خودتان با چیزهایی مثل معجون جاودانگی و ... غیر قابل قبول است.
موفق باشید

چرا غیر قبول؟ اتفاقا اگه اون فرد یه هنرمند باشه و عاشق کارش باشه
به شدت این رو دوست خواهد داشت
مجسمه ساز یا نقاشی و یا حتی داستان نویسی که بتونه تا ابدیت خلق کنه
یا حتی یه دانشمند که عاشق کارشه
عاشق اکتشافات خواهد بود و خیلی خوشحال میشه اگه بتونه تا ابدیت کار کنه
بعضیا شغلشون براشون عزیزتره، اونها خیلی جاودانگی رو دوست خواهند داشت


   
پاسخنقل‌قول
alikhoshbakht13772
(@alikhoshbakht13772)
Estimable Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 118
 

به نظر من جاودانگی بسته به فرد می‌تونه خوب یا بد باشه اگه فرد آدمی باشه که نتونه خودش رو با زندگی طولانی وفق‌ بده چیز جالبی نیست ولی باید اینم در نظر گرفت که میل به جاودانگی در فطرت انسان هست هر شخصی دوست داره که جاودانه بشه وهمه افراد هم بعد از مرگ و در آخرت جاودانه هستند پس اینکه بگیم جاودانگی کلا بده یه اشتباهِ، میمونه جاودانگی در این دنیا که اون هم به نظر من چیز بدی نیست اینکه هرچقدر که بخواهی وقت داشته باشی برای یاد‌گرفتن،زندگی‌کردن، دوست‌داشتن نباید بد باشه، همینطور اینکه اگه همیشه دنبال چیزای جدید باشی _که بی‌نهایت هستند_ مثل آدمای جدید برای دوستی مکان های کشف نشده یا پاسخ دادن به خیلی از سوالات بی‌پاسخ بشر اصولا چیز بدی نیست یا مثلاً اگه خسته شدی از کار یا از هر چیزی می‌تونی چندین سال از همه چی دست بکشی و برای دل خودت زندگی کنی بدون دغدغه اینکه عمرت هدر بره چون زمان زیادی‌داری، حتی درمورد اینکه گفتین اگه مرگی نباشه زندگی یکنواخت می‌شه به نظر من درست نیست چون اتفاقات زیادی می‌تونه بیفته که زندگی رو از یکنواختی خارج می‌کنه دیدن تغییر سبک زندگی انسانها و پیشرفت های جوامع توی سالهای متمادی یا از این دست مسائل، در آخر باید یادمون باشه که جاودانگی در این دنیا مدت زیادی طول می‌کشه ولی همیشگی نیست بالاخره یه روزی قیامت می‌شه پس انتظار برای قیامت هم یکی از چیزاییه که باعث می‌شه زندگی یکنواخت نباشه.




   
Aragon واکنش نشان داد
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Estimable Member
عضو شده: 3 سال قبل
ارسال‌: 187
 

Hermit;21898:
چرا غیر قبول؟ اتفاقا اگه اون فرد یه هنرمند باشه و عاشق کارش باشه
به شدت این رو دوست خواهد داشت
مجسمه ساز یا نقاشی و یا حتی داستان نویسی که بتونه تا ابدیت خلق کنه
یا حتی یه دانشمند که عاشق کارشه
عاشق اکتشافات خواهد بود و خیلی خوشحال میشه اگه بتونه تا ابدیت کار کنه
بعضیا شغلشون براشون عزیزتره، اونها خیلی جاودانگی رو دوست خواهند داشت

سلام
غیر قبول از نظر خوردن معجون عمر و از این چیزا را میگویم
و آن نویسنده و دانشمند و... حتی اگر عمر خیلی کوتاهی هم داشته باشد با آثارش مطمئن باشید جاودانه خواهد شد
اما یک مسئله ای که هست هر انسانی میتواند تغییر کند، آن دانشمند ونویسنده و... با عمر طولانی مطمئناً به بهترین فرد در زمینه خودش تبدیل میشود و حالا اگر فردی بیاید و بهتر از او باشد، رفتار و اعمال دانشمند ما خیلی مهم است که چه کاری ممکن است انجام دهد، ممکنه از این قضیه حتی خوشحال هم بشود اما یک روی سکه حسادت به آن فرد بهتر است و یا حتی ممکن است فرد بهتر را برای خود نه رقیب بلکه دشمن ببیند، به هر حال در طولانی مدت رفتار انسان میتواند دست خوش تغییر قرار بگیرد.
همانطور که قبلاً هم گفتم انسان برای عمر جاودانه باید یا احساساتش را نابود کند و یا جنبه ای مافوق تصور داشته باشد.
حال در نظر بگیریم خداوند به انسانی معمولی عمری تا قیامت را بدهد، به نظر شما افرادی که سودای قدرت دارند، این فرد را راحت میگذارند و یا او را گرفته و موش آزمایشگاهی میکنند؟
و راستی از کجا معلوم این عشق به کار تا آخر ادامه داشته باشد، شاید او بعد از مدتی خسته بشود و بخاطر عمری که دارد به خوشگذرانی بپردازد.
و در ضمن ما در مورد عمر جاودانه حرف میزنیم نه در مورد ضد ضربه بودن، ممکنه یه شهاب سنگ بخورد به سرش و او را بکشد.:39:
موفق باشید


   
alikhoshbakht13772 واکنش نشان داد
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Estimable Member
عضو شده: 3 سال قبل
ارسال‌: 187
 

به نظر من جاودانگی عمر رو بی ارزش می کنه. پس بده.


   
پاسخنقل‌قول
wizard girl
(@wizard-girl)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 697
 

اگه میشد برای خوندن همه کتابای موجود جاودانه شد خوب میشد و یا محققی ک در حال کشف موضوعی حیات بخشه ک صد سال میطوله.
اما جاودانگی به بهای تنهایی رو نمیخوام:دی (انگار بهم پیشنهاد کردن)^_^ یعنی من همچین ادم مهمی ام


   
پاسخنقل‌قول
ابریشم
(@harir-silk)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 637
شروع کننده موضوع  

eragorn;21878:
سلام
به نظرم اگر شخصی با کارها وآثارش جاودانه بشود هیچ اشکالی ندارد مانند خیلی از بزرگان ادبیات و دانشمندان و ....
ولی در صورتی که انسان بخواهد با شربت جاودانگی و یه همچین چیزی خود را جاودانه کند در ابتدا علاوه بر خودخواه بودن آدمی بس ابله است چرا که برای جاودانگی ممکن است ارزشمندترین چیزهای زندگیش را از دست بدهد.
در فیلم دزدان دریایی کارئیب،جک اسپارو (جانی دپ) حرف جالبی زد، هوراهش ازش میپرسد که چرا از چشمه جاودانگی ننوشید و او میگوید دوست دارد زندگیش غیر منتظره باشد ونداند کی و چگونه قرار است بمیرد (البته اینی که گفتم دقیقش نبود).
ولی در کل اگر قرار باشد کسی جاودانه باشد دیگر زندگی برایش معنی نخواهد داشت و لذت و هیجان زندگی به کل از بین میرود، بگونه ای که شاید آرزوی مرگ خود را داشته باشد.
راستی یک نکته در مورد متن، مرده ها را فریز نمیکنند بلکه انسانهایی را که بیماری لا علاج دارند و ممکن است در آینده راه درمانی برای آنها پیدا شود را فریز میکنند و بخاطر هزینه های بالا فقط افراد خاصی قادر به این کار هستند و نتیجه صد در صدی هم ندارد.
و در کل من با جاودانگی با معجون و ... مخالفم و به نظر من انسان باید با اعمال و کارهایش و یا اکتشافات و یا اختراعات . ... و آثاری که به جای میگذارد جاودانه شود.
موفق باشید

اینجا منظور جاودانگی به معنای واقعی کلمه هست، جاودانگی آثار فقط جاودانگی اسمه.
نه اتفاقا دقیقا افرادی که می میرند رو فریز می کنند. چون طبق گفته های علمی، تا وقتی سلول های مغزی از بین نرن جا برای برگشت به زندگی وجود داره. پس چیزی که با فریز کردن سعی در سالم نگه داشتنش دارن بیشتر سلول های مغزیه. اونم بعد از ازکار افتادن قلب.
حقیقتش نظر من راجب جاودانگی اینه که،کسی که جاودانه شده تنها مشکل پیش روش مرگ عزیزانشه. که خب، و جاودانه ای پس چه دلیلی وجود داره که نتونی عزیزانت رو جاودانه کنی؟ حتی اگه بلد نباشی، یه عمر طولانی اینو یادت میده.
و بعد...حوصله سر رفتن؟ کسل شدن؟ من همیشه به این فکر می کنم که یه عمر برای همه خواسته هام کافی نیست. من می خوام همه کتاب های جهان رو بخونم. مهندس، پزشک،فیلسوف و خلبان بشم. می خوام حداقل یه صد سالی پلیس بودن رو امتحان کنم و...
جاودانگی خسته کننده نمیشه:) ولی پایان، چیز خوبیه. پایان نه فقط برای خلاص شدن، بلکه برای این که...کامل بشی. درباره جهان بعدی حرف نمی زنم، درباره تموم شدن همه چیز حرف می زنم. سیاهی و نیستی. ما انسان ها بهش نیاز داریم.


   
alikhoshbakht13772، lord.1711712 و Aragon واکنش نشان دادند
پاسخنقل‌قول
صفحه 1 / 3
اشتراک: