8 نکته که به شما برای نوشتن دیالوگ های داستانتان کمک میکند

سلام
یعنی من کشته مرده این آموزشاتم دمت گرم داش خسته نباشی

طبق معمول عالی بود
مرسی مرتضی
این سری آموزشها واقعا مفید هستند

خیلی جالب بود. خیلی خیلی مرسی :دی

«این مهم است که میزان تعداد دفعات تغییر دادن متن بین دیالوگ ها و صحنه های اکشن را در متن محدود کنید»

این جمله دقیقا یعنی چی؟؟ یعنی چه جوری؟؟ کلا نکته ی هشتم و نتونستم درست بفهمم :دی

از اونجایی که هر چیزی با مثال بهتر فهمیده میشه، بهتر بود چند تا مثال هم می زدی مرتضی جان و اینکه خوبه که خودِ ماها هم بتونیم مثال بزنیم که ببینیم آیا درست درس رو یاد گرفتیم یا نه

سپاس

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

از اونجایی که هر چیزی با مثال بهتر فهمیده میشه، بهتر بود چند تا مثال هم می زدی مرتضی جان و اینکه خوبه که خودِ ماها هم بتونیم مثال بزنیم که ببینیم آیا درست درس رو یاد گرفتیم یا نه

سپاس

ممنون.مفید بود

هم جالب بود هم مفید مرسی به خاطر اطلاعات و خسته نباشی:41:

خیلی به درد بخور بود ممنون.

ولی منم نکته هشت خیلی درست نفهمیدم.

فکر کنم منظور قسمت هشت اینه که اینجوری ننویسیم که مثلایه بند دیالوگ باشه بند بعدی توصیفات توی متن. دو سه تا بند دیالوگ باشه بعد دو سه تا بند توصیف و به همین ترتیب.
البته به نظر من چند تا دیالوگ پشت هم تو ذوق می زنه. شاید برای اینه که کلا با دیالوگ مشکل دارم :/
مرسی مرتضی جان. آموزش خوبی بود.

azam;19797:
خیلی جالب بود. خیلی خیلی مرسی :دی

این جمله دقیقا یعنی چی؟؟ یعنی چه جوری؟؟ کلا نکته ی هشتم و نتونستم درست بفهمم :دی

یعنی ساختار یه جمله دیالوگ، یه تیکه متن داستان، مثل همون چیزی که نکته به اون صورت نوشته شده رو نیارین. چون به نظر شخصی خودم ایجاد کردن یک صدا درون ذهن، و ایجاد توصیفی از مکان، شاید دو چیز متفاوت درون ذهن باشن و برای اینکه واقعا عمق دیالوگ گفتن رو درک کنیم و حس کنیم که دو نفر دارن حرف میزنن، زیاد نباید فاصله بندازیم. وگرنه نه یه دیالوگ خوب داریم و نه یه توصیف خوب ( البته این چیزیه که من ازین متن درک کردم)
البته نظر اون بود و این لزوما درست نیست.
همونطور که توی مقدمه ی نکته گفته، یه سری قوانین جامع برای دیالوگ نویسی وجود نداره.

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

Lady Rain;19798:
از اونجایی که هر چیزی با مثال بهتر فهمیده میشه، بهتر بود چند تا مثال هم می زدی مرتضی جان و اینکه خوبه که خودِ ماها هم بتونیم مثال بزنیم که ببینیم آیا درست درس رو یاد گرفتیم یا نه

سپاس

من راستش زیاد به خودم مطمئن نیستم که مثال بزنم 🙁
ولی بخش هایی که قابل مثال گفتن هستش رو تا امشب میزنم، اگه اشتباه بود غلط بگیرین :))

مثالی برای نکته ی شماره ی ۵:

دیالوگ خام: (طوری که به نظر این نکته نباید نوشت)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم اما سیگارش را روشن نکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
- من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خودت که اینو میدونی! تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

حالا مدلی که از نظر نکته ی ۵ بهتره و توصیه میکنه:

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد گفت:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه گفت:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با لحن آرامی گفت:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

البته اینو من فی البداهه نوشتم نمیدونم درسته یا نه.
بقیه رو هم الان مینویسم.
اساتید بیاین نظر بدین کجای کارمون اشتباهه

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

خوب نکته ی ۶ رو اگه بخوایم دقیقا مشخص کنیم چنین چیزی میشه. ( اگه متن دومی که برای نکته ی ۵ زدم رو متن پایه بگیریم و متن درست، متن غلط این میشه.) (البته بازم میگم این نمیگه غلطه، میگه بهتره این کارو کنین)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد. با آرامش اظهار کردم:
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد به سختی بیان کرد:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه با صدایی زمزمه وار اضافه کرد:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با صدای بلندی فریاد زد:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و به تندی بیان کردم:
- خلاصش کن.

زبان ساده تر این نکته به نظرم این میشه که کلا نترسین تا از "گفت" استفاده کنین و چیزایی که بهش میچسبن مثل " به آرامی، زمزمه وار، با وحشت، به تندی و ... " رو بصورت افراط گرا استفاده نکنین تا متن بد بشه.
( من فکر کنم مثال هام اشتباه باشه :)) اگه اشتباه بود یک مثال درست تر بگین تا من تو پست اول اضافه کنم)

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

درمورد هشتمین هم که یکم ابهامات هست. فکر کنم میگه اینطور رعایت کنین. این دور از متن بالایی استفاده نمیکنم، چون فاصله افتادن بین دیالوگ ها در چنین متنی خیلی بهتر میکنه متن رو! یه نمونش رو نوشتم دیدم بهتر شده! پاک کردم تا چیز جدید بنویسم
( باز هم میگم، دلیل بر این نمیشه لزوما از دید همه این نوعی که میخوام بنویسم بدتر باشه ازون قبلی)

به نظرم نویسنده ی نکته به چنین چیزی توجه داشت که زمانی که روی نکته ی روند متنی تمرکز میشه، به نکته ای که توی دیالوگ هست توجه نمیشه. البته مثالم داغونه چون ۲ نصفه شبه و حس فکر کردن دیگه ندارم. باز فردا اگه وقت کردم درستش میکنم:

مدلی که بین دو تیکه دیالوگ فاصله زیاد هست:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم اما مطیعانه نشستم. به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم. با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ تمام آرزوهایم، تمام برنامه هایی که داشتم ...

ورژنی با کم شدن فاصله ی دو دیالوگ:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم، اما مطیعانه نشستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. تمام آرزوهایم ... تمام برنامه هایی که ریخته بودم نابود شد؟

البته به عنوان یک متن وسط داستان به این نگاه کنین، نه یه متنی که تازه اولین باره که میخونین، فرض کنین همه ی شخصیتا و محیط توصیف شده و با تمام افراد آشنایین. نحوه ی حرف زدن و ... حالا اگه اون متن بلند وسط بیاد بهتر میشه؟ من فکر نکنم. البته بازم میگم که احتمالا اشتباه میکنم. چون قشنگ نمیتونم فکر کنم الان :دی غلط املایی هم دیدین ببخشین. تمرین وار بود این نوشتمون.
دوباره میگم اگه غلط داره بگین و یه متن درست بدین میزارم رو پست اول همه رو. اگرم اشتباه متوجه شدم توضیح بدین.

عالی بود متن مفیدی بود
فقط نکته ی سوم؟؟؟نمیشه که

مهشید;19849:
عالی بود متن مفیدی بود
فقط نکته ی سوم؟؟؟نمیشه که

کار نشد نداره 🙂

برای کسایی که کاملا میخوان دقیق و حرفه ای بنویسن به نظرم حتی خیلی لازمه

Hermit;19828:
مثالی برای نکته ی شماره ی ۵:

دیالوگ خام: (طوری که به نظر این نکته نباید نوشت)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم اما سیگارش را روشن نکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
- من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خودت که اینو میدونی! تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

حالا مدلی که از نظر نکته ی ۵ بهتره و توصیه میکنه:

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد گفت:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه گفت:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با لحن آرامی گفت:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

البته اینو من فی البداهه نوشتم نمیدونم درسته یا نه.
بقیه رو هم الان مینویسم.
اساتید بیاین نظر بدین کجای کارمون اشتباهه

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

خوب نکته ی ۶ رو اگه بخوایم دقیقا مشخص کنیم چنین چیزی میشه. ( اگه متن دومی که برای نکته ی ۵ زدم رو متن پایه بگیریم و متن درست، متن غلط این میشه.) (البته بازم میگم این نمیگه غلطه، میگه بهتره این کارو کنین)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد. با آرامش اظهار کردم:
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد به سختی بیان کرد:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه با صدایی زمزمه وار اضافه کرد:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با صدای بلندی فریاد زد:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و به تندی بیان کردم:
- خلاصش کن.

زبان ساده تر این نکته به نظرم این میشه که کلا نترسین تا از "گفت" استفاده کنین و چیزایی که بهش میچسبن مثل " به آرامی، زمزمه وار، با وحشت، به تندی و ... " رو بصورت افراط گرا استفاده نکنین تا متن بد بشه.
( من فکر کنم مثال هام اشتباه باشه :)) اگه اشتباه بود یک مثال درست تر بگین تا من تو پست اول اضافه کنم)

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

درمورد هشتمین هم که یکم ابهامات هست. فکر کنم میگه اینطور رعایت کنین. این دور از متن بالایی استفاده نمیکنم، چون فاصله افتادن بین دیالوگ ها در چنین متنی خیلی بهتر میکنه متن رو! یه نمونش رو نوشتم دیدم بهتر شده! پاک کردم تا چیز جدید بنویسم
( باز هم میگم، دلیل بر این نمیشه لزوما از دید همه این نوعی که میخوام بنویسم بدتر باشه ازون قبلی)

به نظرم نویسنده ی نکته به چنین چیزی توجه داشت که زمانی که روی نکته ی روند متنی تمرکز میشه، به نکته ای که توی دیالوگ هست توجه نمیشه. البته مثالم داغونه چون ۲ نصفه شبه و حس فکر کردن دیگه ندارم. باز فردا اگه وقت کردم درستش میکنم:

مدلی که بین دو تیکه دیالوگ فاصله زیاد هست:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم اما مطیعانه نشستم. به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم. با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ تمام آرزوهایم، تمام برنامه هایی که داشتم ...

ورژنی با کم شدن فاصله ی دو دیالوگ:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم، اما مطیعانه نشستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. تمام آرزوهایم ... تمام برنامه هایی که ریخته بودم نابود شد؟

البته به عنوان یک متن وسط داستان به این نگاه کنین، نه یه متنی که تازه اولین باره که میخونین، فرض کنین همه ی شخصیتا و محیط توصیف شده و با تمام افراد آشنایین. نحوه ی حرف زدن و ... حالا اگه اون متن بلند وسط بیاد بهتر میشه؟ من فکر نکنم. البته بازم میگم که احتمالا اشتباه میکنم. چون قشنگ نمیتونم فکر کنم الان :دی غلط املایی هم دیدین ببخشین. تمرین وار بود این نوشتمون.
دوباره میگم اگه غلط داره بگین و یه متن درست بدین میزارم رو پست اول همه رو. اگرم اشتباه متوجه شدم توضیح بدین.

به نظر من خیلی خوب و درست بود. یه سری ایراداتی داشت ولی کار فی البداهه ی جالبی بود :دی

مرسی از اینکه وقت گذاشتی و نوشتی به گمانم همه ی نکات رو هم رعایت کردی حالا دوستان باید بازم نظر بدن :53:

Hermit;19828:
مثالی برای نکته ی شماره ی ۵:

دیالوگ خام: (طوری که به نظر این نکته نباید نوشت)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم اما سیگارش را روشن نکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
- من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خودت که اینو میدونی! تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

حالا مدلی که از نظر نکته ی ۵ بهتره و توصیه میکنه:

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد.
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد گفت:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه گفت:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با لحن آرامی گفت:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و گفتم:
- خلاصش کن.

البته اینو من فی البداهه نوشتم نمیدونم درسته یا نه.
بقیه رو هم الان مینویسم.
اساتید بیاین نظر بدین کجای کارمون اشتباهه

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

خوب نکته ی ۶ رو اگه بخوایم دقیقا مشخص کنیم چنین چیزی میشه. ( اگه متن دومی که برای نکته ی ۵ زدم رو متن پایه بگیریم و متن درست، متن غلط این میشه.) (البته بازم میگم این نمیگه غلطه، میگه بهتره این کارو کنین)

در چهار طرف میز نشسته بودیم. من سیگارم را روشن کردم و فندک را روی میز به سمت ادوارد که رو به رویم نشسته بود سر دادم. و او فندک را گرفته بود و بجای آنکه سیگارش را روشن کند با استرس با فندک بازی میکرد. با آرامش اظهار کردم:
- از کجا مطمئن بشیم تئودور اول به تو حمله کرده؟
ادوارد با ترس و لرز آب دهانش را قورت داد. همانند بید درمقابلم میلرزید. با لکنت در حالی که سعی میکرد لحن قانع کننده ای داشته باشد به سختی بیان کرد:
- م ... من ... من هیچوقت به تو خیانت نمیکنم فرانک! خ ... خودت که اینو میدونی!
کمی مکث کرد و با لبخندی مظلومانه با صدایی زمزمه وار اضافه کرد:
تازه من همینقدر پول برام کافیه تا آخر عمر زندگی خوبی داشته باشم! اون بود که همیشه حرص پول بیشترو داشت.
با بی حالی سیگار را از روی لبم برداشتم و همانطور که با لحن یک نواختم حرف میزدم دود خارج میشد.
- من اینطور فکر نمیکنم ادوارد. تو که خودت قوانین برادری مارو میدونی.
ترس او را درون حرف هایش احساس میکردم. سرش را به سرعت بین کسانی که دور میز بودند میچرخاند و دنبال ذره ای کمک بود اما جز من کسی به او نگاهی نمی انداخت. دستانش از ترس میلرزیدند. با صدای بلندی فریاد زد:
- نه! نه فرانک داری اشتباه میکنی! لعنت به تو! داری اشتباه میکنی!
به دیوید که کنارم بود اشاره ای زدم و به تندی بیان کردم:
- خلاصش کن.

زبان ساده تر این نکته به نظرم این میشه که کلا نترسین تا از "گفت" استفاده کنین و چیزایی که بهش میچسبن مثل " به آرامی، زمزمه وار، با وحشت، به تندی و ... " رو بصورت افراط گرا استفاده نکنین تا متن بد بشه.
( من فکر کنم مثال هام اشتباه باشه :)) اگه اشتباه بود یک مثال درست تر بگین تا من تو پست اول اضافه کنم)

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

درمورد هشتمین هم که یکم ابهامات هست. فکر کنم میگه اینطور رعایت کنین. این دور از متن بالایی استفاده نمیکنم، چون فاصله افتادن بین دیالوگ ها در چنین متنی خیلی بهتر میکنه متن رو! یه نمونش رو نوشتم دیدم بهتر شده! پاک کردم تا چیز جدید بنویسم
( باز هم میگم، دلیل بر این نمیشه لزوما از دید همه این نوعی که میخوام بنویسم بدتر باشه ازون قبلی)

به نظرم نویسنده ی نکته به چنین چیزی توجه داشت که زمانی که روی نکته ی روند متنی تمرکز میشه، به نکته ای که توی دیالوگ هست توجه نمیشه. البته مثالم داغونه چون ۲ نصفه شبه و حس فکر کردن دیگه ندارم. باز فردا اگه وقت کردم درستش میکنم:

مدلی که بین دو تیکه دیالوگ فاصله زیاد هست:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم اما مطیعانه نشستم. به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم. با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ تمام آرزوهایم، تمام برنامه هایی که داشتم ...

ورژنی با کم شدن فاصله ی دو دیالوگ:
ادوارد و ناتالی رفته بودند تا برایمان بستنی بخرند و من و سوزان را تنها گذاشتند. سوزان هم همانند من کمی شرم داشت. با صدایی آرام گفت:
- فرانک، چرا نمیشینی؟
کمی استرس داشتم، اما مطیعانه نشستم. چقدر دلم میخواست از او برای قراری دعوت کنم. به او زل زدم و قبل اینکه از او چیزی بپرسم با صدای بلند گفت:
- من نامزد دارم!
- چی؟
احساس کردم از درون شکستم. تمام باور هایم درحال نابود شدن بود. چ ... چطور امکان داشت؟ به یاد اولین دیدارمان افتادم. سوزان ۱۵ ساله تازه به دبیرستانمان منتقل شده بود و من در نگاه اول احساس کردم که او را میشناسم. نه شناختن لفظ درستی نبود. گویی تکه ای گمشده از خود را یافته بودم. اخلاقش، ظاهرش و علایقش همه چیز هایی بودند که من به عنوان دختری ایده آل میدانستم. تمام آرزوهایم ... تمام برنامه هایی که ریخته بودم نابود شد؟

البته به عنوان یک متن وسط داستان به این نگاه کنین، نه یه متنی که تازه اولین باره که میخونین، فرض کنین همه ی شخصیتا و محیط توصیف شده و با تمام افراد آشنایین. نحوه ی حرف زدن و ... حالا اگه اون متن بلند وسط بیاد بهتر میشه؟ من فکر نکنم. البته بازم میگم که احتمالا اشتباه میکنم. چون قشنگ نمیتونم فکر کنم الان :دی غلط املایی هم دیدین ببخشین. تمرین وار بود این نوشتمون.
دوباره میگم اگه غلط داره بگین و یه متن درست بدین میزارم رو پست اول همه رو. اگرم اشتباه متوجه شدم توضیح بدین.

تقریبا میشه گفت نکته ی هشتو فهمیدم :دی (یکم فهمش برام سخته!! :دی) یعنی توصیفات باشه مال بعد از دیالوگ ها متن قشنگ تر میشه؟؟؟ واقعا؟؟!!
خیلی خوب توضیح داده بودی. مثال هات عالی بودن. مرسی!