Header Background day #27
آگاه‌سازی‌ها
پاک‌کردن همه

بهترین مکان‌ برای نوشتن

31 ارسال‌
25 کاربران
23 Reactions
13.5 K نمایش‌
ahoora
(@ahoora)
Estimable Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 48
شروع کننده موضوع  

درصورتی که اتاقی بدونِ سر و صدا در دسترس‌تان نبود، کجا می‌نویسید؟ اگر اهلِ نوشتن هستید، لابد با این معضل روبه‌رو شده‌اید. ویرجینیا ولف، همینگوی، جی. کی. رولینگ، استفن کینگ و چند نویسندهٔ حرفه‌ای دیگر پیشنهادهایی برای مکانِ نوشتن ارائه می‌کنند.
ویرجینیا ولف اصرار دارد برای اینکه یک زن بتواند به صورت حرفه‌ای بنویسد، باید یک اتاقِ شخصی داشته باشد! در عینِ حال نویسندهٔ فرانسوی، ناتالی ساروت ترجیح می‌دهد که برای نوشتن در ساعتِ به خصوصی در صبح به کافهٔ همسایه برود و روی صندلی ثابتی بنشیند. او در موردِ کافه می‌گوید که آنجا مکانی معمولی است که هیچ چیز تمرکزش را به هم نمی‌ریزد، تلفنی وجود ندارد.
مارگارت درابل رمان نویس، ترجیح می‌دهد در اتاقِ یک هتل بنویسد؛ جایی که می‌تواند در زمانِ به خصوصی از روز بدون هیچ مزاحمی در آنجا تنها باشد.
بهترین مکان برای نوشتن کجاست؟ دستِ کم علاوه بر قدری استعداد و مطلب قابل توجهی برای گفتن، نوشتن احتیاج به تمرکز دارد و این تمرکز معمولاً با تنهایی حاصل می‌شود. استفن کینگ در کتابی با عنوان «در مورد نوشتن» چند پیشنهاد کاربردی ارائه می‌کند:
«اگر امکان دارد، تلفن و مطمئناً تلویزیون یا دستگاهِ ویدیوییِ بازی‌ای که باعث شود وقتتان تلف شود، در اتاقی که می‌نویسید وجود نداشته باشد. اگر پنجره‌ای در اتاق است، پردهٔ آن را بکشید یا سایه‌ها را از بین ببرید، مگر این‌که روی دیوارِ خالیِ بیرون نمایان باشد. برای هر نویسنده‌ بالاخص نویسندگانِ مبتدی، عاقلانه است تمامِ عواملی را که باعث حواس‌پرتی در حین نوشتن می‌شود ارزیابی کنند.»
اما در این زمانهٔ شلوغ، ارزیابیِ تمام عواملِ حواس‌پرتی ممکن است کارِ خیلی سختی باشد.
مثلاً، برخلاف مارسل پروست، که از نیمه شب تا صبح در اتاقی بدون هیچ سر و صدا می‌نوشت، بیشترِ ما هیچ انتخابی به جز نوشتن در هر مکان و زمانی که بتوانیم، نداریم. اگر وقتِ آزاد و نقطه‌ای خلوت برایِ نوشتن پیدا کنیم از خوش‌شانسی ماست. زندگی همواره عادت به مانع شدن دارد.
آنه دیلارد در حالِ تلاش برای نوشتنِ نیمهٔ دوم کتابش با عنوان «در وصال زائر کریک» است. به گفتهٔ او حتی مطالعه در اطاقکِ چوبیِ کتابخانه هم ممکن است حواسِ انسان را پرت کند. مخصوصاً اگر آن اتاقکِ کوچک پنجره هم داشته باشد:
«روی سقفِ شیروانیِ بیرون پنجره، گنجشک‌ها به شن‌ها نوک می‌زنند. یکی از آن‌ها یک پا ندارد، دیگری پایش در رفته است. اگر من بایستم و با دقت اطراف را زیر نظر داشته باشم می‌توانم چرندگان جویبار را که در کنارهٔ میدان در رفت و آمدند ببینم. درونِ نهر حتی از فاصلهٔ زیاد هم می‌توانم موش‌های آبی و لاک‌پشت‌های بزرگِ آبزی را ببینم. به سمتِ طبقهٔ پایین و خارج از کتابخانه می‌دوم تا آن‌ها را تماشا کنم یا با آن‌ها بازی کنم.»
برای حذف کردن این سرگرمی‌های دلپذیر، دیلارد در نهایت طرحی بر روی نمای بیرونی پنجره‌اش کشید و پس از آن برای داشتن یک روز خوب نوشتاری، تمام پرده‌ها را کشید و رویِ طرحِ پرده‌ها را با نوار چسباند. او می‌گفت: «اگر مصداقی از جهان بخواهم، می‌توانم به طراحیِ سبک‌دارِ پیرامونم نگاه کنم.» فقط در آن زمان بود که او توانست کتابش را تمام کند.
به عقیدهٔ جی. کی. رولینگ، نویسندهٔ مجموعه‌های هری پاتر، ناتالی ساروت ایدهٔ درستی دارد. این موضوع بر کسی پوشیده نیست که بهترین مکان برای نوشتن به عقیدهٔ من یک کافه است. شما در آنجا لازم نیست برای خودتان قهوه درست کنید. لازم نیست احساس کنید که در یک سلول انفرادی هستید. اگر حس کردید ذهنتان دیگر کار نمی‌کند می‌توانید بلند شوید و به کافهٔ دیگری بروید و انرژی دوباره بگیرید و به مغزتان فرصت دهید تا فکر کند. بهترین کافه برای نوشتن کافه‌ای است که به اندازهٔ کافی شلوغ باشد جایی که شما با شلوغی آنجا یک‌دست شوید. اما نه آن‌قدر شلوغ که مجبور شوید میزتان را با شخص دیگری شریک شوید.
البته همه با این موضوع موافق نیستند. توماس مان ترجیح می‌دهد برای نوشتن روی یک صندلی از جنس بید و در کنار دریا بنشیند. کرین گرسون رمآن‌هایش را زیر سشوار در سالن آرایش نوشته است. ویلیام تاکری همانند درابل، اتاق هتل را برای نوشتن ترجیح می‌دهد. و جک کراس رمان «دکتر ساکس» خود را در توالت آپارتمان ویلیام برو دوم نوشته است.
پاسخ محبوبِ من به این سؤال را جان کنت گالبرایت اقتصاددان داده است. پیشنهاد او این بود:
بهترین مکان برای نوشتن، تنهاییِ خودتان است. زیرا نوشتن راهی می‌شود برای فرار از خستگیِ وحشتناکِ شخصیتِ خودتان. این تا حد زیادی کمک می‌کند تا از همراهی با کسانی که منتظر لحظه‌ای طلایی هستند،کناره‌گیری کنید.
اما معقول‌ترین پاسخ ممکن است پاسخ ارنست همینگوی باشد که به سادگی گفته است: «بهترین مکان برای نوشتن در سرِ خودتان است.»


   
نقل‌قول
sina.m
(@sina-m)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 390
 

یه لپ تابم ندارم برم کنار دریا از این جیقوله بازیا در بیارم:دی:دی
همون جمله اخری از ارنست به نظر من بهترین جمله بود
باید دید خود فرد کجا احساس راحتی بیشتری داره


   
barsavosh reacted
پاسخنقل‌قول
لینک دانلود
(@linkdownload)
Noble Member
عضو شده: 5 سال قبل
ارسال‌: 952
 

به نظرم بهترینش واسه استفن کینگ بود
همه چیزای حواس پرت کنو بذاریم کنار
(خیلی خوب میشه اگر بتونم موقع نوشتن اینترنت رو ساکت کنم)
اون موقع به نظرم سرعتو کیفیت میره بالا.


   
پاسخنقل‌قول
crakiogevola2
(@crakiogevola2)
Noble Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 690
 

جالب بود
مرسی:53:


   
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Famed Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1002
 

واقعا استفن کینگ راست گفته، میلی حواس آدم پرت میشه موقع نوشتن
متمرکز بودن گاها آسونه ولی وقتی ازون حالت غرق شدن توی داستان خارج میشی با یه چیزی که حواستو بهم میریزه، باز برگشتن به اون حالت وقت حروم میکنه و سخته :/


   
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Reputable Member
عضو شده: 2 سال قبل
ارسال‌: 187
 

سلام
اگر به من بود، میرفتم در یک کلبه وسط جنگل و با صدای با در بین درختان و زوزه گرگها مینوشتم.
اما حالا که نمیتوانم یک همچین جایی برم برای نوشتن یا درس خواندن و... تنها جای راحت برای من جلوی تلویزیون (ترجیحاً روشن) و یا در یک اتاق با در بسته است.
البته کلبه در جنگل نشد و داخل کوهستان هم بود مشکلی ندارم.:دی


   
پاسخنقل‌قول
Aragon
(@p_sh)
Reputable Member
عضو شده: 2 سال قبل
ارسال‌: 187
 

اومممم من با ایده رولینگ موافقم.


   
پاسخنقل‌قول
ابریشم
(@harir-silk)
Noble Member
عضو شده: 5 سال قبل
ارسال‌: 471
 

من هیچوقت نمی تونم جای خاصی رو برای نوشتن انتخاب کنم.
چون لحظه های نوشتن من کم هستن. یه دفعه یه موجی از ایده به من برخورد می کنه و من هرجا که باشم باید شروع به نوشتن کنم. حتی اگه موقعیت مناسب نباشه یادداشت برمی دارم که یادم نره.
من تا وقتی حس نوشتن تو وجودم پر نشه شروع به نوشتن نمی کنم، و این تنها چیزیه که نیاز دارم. چون زمان های مشخصی نداره، در نتیجه مکانش برام حداقل اهمیت رو داره. برای من نوشتن در هرجایی به خوبی همدیگه ست!!!


   
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Famed Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1002
 

Harir-Silk;21987:
من هیچوقت نمی تونم جای خاصی رو برای نوشتن انتخاب کنم.
چون لحظه های نوشتن من کم هستن. یه دفعه یه موجی از ایده به من برخورد می کنه و من هرجا که باشم باید شروع به نوشتن کنم. حتی اگه موقعیت مناسب نباشه یادداشت برمی دارم که یادم نره.
من تا وقتی حس نوشتن تو وجودم پر نشه شروع به نوشتن نمی کنم، و این تنها چیزیه که نیاز دارم. چون زمان های مشخصی نداره، در نتیجه مکانش برام حداقل اهمیت رو داره. برای من نوشتن در هرجایی به خوبی همدیگه ست!!!

کسایی که شغلشون نویسندگیه مثل تو حسی نمینویسن، اونها باید یه جای مناسب پیدا کنن :)) چون همیشه اون موج ایده ها براشون نمیاد نیاز دارن روی حداکثر تمرکز باشن. تازه حجم نوشتن تو خیلی کمه. در حجم زیاد بخوای بنویسی چیزایی که حواستو پرت میکنن زیاد میشه.


   
ابریشم reacted
پاسخنقل‌قول
ابریشم
(@harir-silk)
Noble Member
عضو شده: 5 سال قبل
ارسال‌: 471
 

Hermit;21995:
کسایی که شغلشون نویسندگیه مثل تو حسی نمینویسن، اونها باید یه جای مناسب پیدا کنن :)) چون همیشه اون موج ایده ها براشون نمیاد نیاز دارن روی حداکثر تمرکز باشن. تازه حجم نوشتن تو خیلی کمه. در حجم زیاد بخوای بنویسی چیزایی که حواستو پرت میکنن زیاد میشه.


شاید حق با تو باشه، اما حتی در حجم های بالا هم حس می کنم نیاز به حالت روحی مناسب از شرایط مکانی مناسب اولویت داره. قبول نداری؟


   
پاسخنقل‌قول
lord.1711712
(@lord-1711712)
Famed Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 1002
 

Harir-Silk;21996:

شاید حق با تو باشه، اما حتی در حجم های بالا هم حس می کنم نیاز به حالت روحی مناسب از شرایط مکانی مناسب اولویت داره. قبول نداری؟

درسته منم میگم اینا نیازه
ولی برای یه نویسنده که مثلا توی ۱۰ روز باید یه بخش کتابشو تموم کنه، این شرایط ها بایدی هستن، منتظر نمیتونه بشینه حس نوشتنش بیاد. باید حس روبیاره :)) برای همین به حداکثر تمرکز نیاز پیدا میکنه و جای مناسب براش خیلی مهمه 🙂


   
ابریشم reacted
پاسخنقل‌قول
carlian20112
(@carlian20112)
Noble Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 638
 

خب من با ارنست همینگوی موافقم
یه نظر شخصیه برای من درست در میاد :دی


   
lord.1711712 reacted
پاسخنقل‌قول
envelope
(@envelope)
Honorable Member
عضو شده: 5 سال قبل
ارسال‌: 392
 

من با اون فردی که شب تا صبح مینوشت موافقم(ببخشید که تنبلم و حال ندارم برم ببینم کی بوده).

اولا که هیچ صدایی نمیاد.دوما که نت هم تقریبا تعطیله و حواس رو پرت نمی کنه.سوما، من کلا نقل مکان کردم طبقه سوم که جای آرومیه.خر پر نمیزنه(واقعا هم خر پر نمیزنه).

جای آروم خوبه در صورتی که نت لعنتی اجازه بده.


   
AmbrellA reacted
پاسخنقل‌قول
AmbrellA
(@ambrella)
Famed Member
عضو شده: 5 سال قبل
ارسال‌: 1038
 

من معمولا کوچکتریم صدایی از بیرون بیاد توجهم رو از نوشتن از دست میدم یا یه نفر توی خونه یا اداره در باره یه چیزی سوال کنه ذهنم منحرف میشه از موضوعم.
معمولا موقعی که مینویسم یا از ساعت یازده یا یک شبه بعد ساعت یک دیگه خواب نمیزاره موخم رد میده !!
اما روش دیگه ای که ابداع کردم و ممکنه به نظر دوستان جالب نیاد استفاده از موسیقیه، زمانهایی که دارم صحنه های حماسی مینوسم که کشت و کشتار توش زیاده موسیقی تند میزارم
موقع صحنه های رمانتیک یه موسیقی و صحنه های درام داستانم یکی دیگه ، اونم با هنزفری با ولوم اخر توی گوش، (البته به کر شدن منجر میشه اینطوری!!)
اما زقتی اینطوری گوش میدم صدای بیرون مزاحم ندارم و تمام مرکزم روی موسیقی و صحنه داستانه و بهتر مینویسم ولی توصصیه میکنم شما اینطور ننویسید چون برای شنوایی ضرر داره.


   
پاکت reacted
پاسخنقل‌قول
soren.kt2342
(@soren-kt2342)
Prominent Member
عضو شده: 6 سال قبل
ارسال‌: 415
 

مکانش خیلی برای من مهم نیست، تاثیر داره ولی هرجایی می تونم بنویسم. مهم اون حس و حالشه. این که اون موقع چطوری ام؟ گاهی اصلا نمیشه نوشت، حالا هر چقدر هم که ساکت باشه خونه. گاهی هم تو شلوغی به راحتی می نویسی.


   
پاسخنقل‌قول
صفحه 1 / 3
اشتراک: