هرکاری یه اصولی داره ویراستاری اما اصول زیادی داره
از محل دقیق قرار گرفتن نقطه و کاما گرفته تا استفاده از فعل و ضمیرها در داستان
به طور کلی ذره ذره با قواعد ویرایش در این تاپیک آشنا میشیم
ویرایش reza379:
ما نشستیم خیلی فکر کردیم دیدیم دو تا راه بیشتر نداریم. یا یه تاپیک مخصوص بزنیم، یا از همین فایل دوستای پیشتازی عزیز استفاده کنیم. بعد گفتیم خب چرا از دوتاش استفاده نکنیم؟ نهایتاً بنده به این نتیجه رسیدم که فعلا - تا وقتی که تاپیک و فایل مخصوص سایت فراهم بشه، یا اصلا همین فایل برادران و خواهران پیشتازی رو تکمیل و تصحیح کنیم - از همین فایل پیشتاز استفاده کنیم تا کارمون راه بیفته و بعدا یه فکر چاره کاریتر بکنیم.
اینم لینک فایل که آقا امیرحسین لطف کردن توی پستهای همین تاپیک هم گذاشتنش:
آموزش قواعد تایپ و نگارش از پرتال پیشتازان کتاب
تشکر فراوان از پیشتاز
بچه ها، موقع غلط گیری حتما از ترک چنجز استفاده کنید، زمانی که صرف میشه این جوری به نصف تقلیل پیدا می کنه! اما خب، یه چیزایی هست که نیازی نیست با ترک چنجز تغییر بدین.
مثلا زدن نیم فاصله برای «ها، می، تر، و امثالهم) اجباریه، خب اینا رو همون اول کار می تونید با یه ریپلیس کردن جایگزین کنید. سعی کنید در این جور مواقع از نویسنده، مترجم بخواید یه روند داشته باشه، مثلا حتما یه فاصله قبلش بذاره که کار راحت تر بشه. بعد برای تغییرات جمله ای که فکر می کنید لازم هست، از ترک چنجز استفاده کنید.
براى نگارش چه باید کرد؟
خواندن و اندیشیدن: هر نویسنده اى باید هر روز صفحه اى به صفحات خوانده خود بیفزاید و روزهاى این رویّه را با پشتکار ادامه دهد. این که چه بخوانیم، تابع آن است که بیشتر به کدام موضوعات علاقه داریم. امّا فراموش نکنید که یک چیز براى همه نویسندگان ضرورت دارد: خواندن آثارى که شاهکارهای ادبی محسوب می شوند. در این میان، نقش «شعر نو» و دیگر آثار امروزى، در کنار آثار کهن، فراموش نشود; حتّى اگر به دلایلی در مورد پیدایش و عوارض هنر امروز، سئوالات جدّى داشته باشید.
نوشتن و نوشتن و نوشتن: فراموش نکنید که اگر نویسنده حتّى یک روز از قلم زدن دست کشد، ذوف هنرى خود را به اندازه همان یک روز دچار افسردگى مى کند. نکته مهم این است که هرگز صرفاً منتظر سفارش کار نگارشى نباشیم. بخشى از زندگى هنرمند باید وقف گرایش هاى هنرى اش شود، حتّى اگر در لحظه، کسى مشتاق و خریدار اثرش نباشد.
رعایت مراحل نگارش
(1) تفکّر.
(2) تهیّه طرح: طرح چهار چوبى است براى یک نوشته که در آن، چشم انداز آینده نویسنده روشن مى شود.
(3) گردآورى و دسته بندى اطّلاعات.
(4) تهیّه سیاهه آزمایشى: در سیاهه آزمایشى، مطالب به ترتیب زمان تهیّه مى شوند و به حسب دسترسى به منابع، بر کاغذ مى آیند؛ بى آن که درباره تقدّم و تأخّر یا کلّیّات و جزئیّات آن ها تصمیم گرفته شود.
(5) تهیّه سیاهه نهایى: در سیاهه نهایى، پس از تأمّل و بازنگرى کافى، هم در ترتیب مطالب تجدید نظر مى شود و هم برخى از مطالب غیر لازم حذف مى گردند.
(6) تهیّه پیش نویس: در این مرحله، سیاهه نهایى قلمى مى شود، یعنى تبدیل به یک نوشته منسجم می شودو قواعد خاصّ نگارش و ویرایش در آن، اعمال مى گردد.
(7) نقد و نظر و بازبینى: نویسنده خوب همواره از شتاب مى پرهیزد. یکى از اصول پیشرفت در نویسندگى، همین است که نویسنده مرتّباً خود را مَحَک زند و پس از تهیّه پیش نویس، آن را به دقّت بازبینى کند و نقائص کار خود را پیدا کندو در صورت نیاز، با اهل نظر به مشورت بپردازد.
(8) ویرایش: اگر نویسنده اى توان ویرایش دارد، مى تواند ویراستار اثر خود باشد. امّا معمولا بهتر است که حتّى نویسندگان توانا، آثار خود را به قلم ویراستار دیگرى بسپارند; ویراستارى که توانایی خود را در این زمینه به اثبات رسانده باشد.
پرسش هاى مهم پیش از نگارش
نویسنده باید پیش از دست به قلم بردن، به این چهار پرسش اساسى پاسخ دهد و به تناسب پاسخى که براى آن ها مى یابد، کار خود را آغاز کند:
1. چه مى نویسیم(؟): در این مرحله باید موضوع را به خوبى بشناسیم و قلمرو آن را معلوم کنیم.
2. چرا مى نویسیم (؟): آیا در پى اثبات مدّعایى هستیم یا وصف رویدادى یا گزارش تجربه اى؟ این، در زبان نگارش و شیوه داخل شدن به بحث و نتیجه ی آن کاملا اثر مى گذارد.
3. براى که مى نویسیم (؟): مخاطب خود را، خواه حاضر و خواه غایب، خوب بشناسیم و مقتضیّات روحى او را بفهمیم و آن گاه دست به قلم ببریم.
4. در چه وضعیّتى مى نویسیم(؟): وضعیّت ما و روزگار ما چه اقتضا مى کند; براى انجام کار خویش چه اندازه مهلت داریم؛ اثر ما در چه محیطى به دست مخاطب مى رسد؟
- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -
براى نگارش چه باید کرد؟
خواندن و اندیشیدن: هر نویسنده اى باید هر روز صفحه اى به صفحات خوانده خود بیفزاید و روزهاى این رویّه را با پشتکار ادامه دهد. این که چه بخوانیم، تابع آن است که بیشتر به کدام موضوعات علاقه داریم. امّا فراموش نکنید که یک چیز براى همه نویسندگان ضرورت دارد: خواندن آثارى که شاهکارهای ادبی محسوب می شوند. در این میان، نقش «شعر نو» و دیگر آثار امروزى، در کنار آثار کهن، فراموش نشود; حتّى اگر به دلایلی در مورد پیدایش و عوارض هنر امروز، سئوالات جدّى داشته باشید.
نوشتن و نوشتن و نوشتن: فراموش نکنید که اگر نویسنده حتّى یک روز از قلم زدن دست کشد، ذوف هنرى خود را به اندازه همان یک روز دچار افسردگى مى کند. نکته مهم این است که هرگز صرفاً منتظر سفارش کار نگارشى نباشیم. بخشى از زندگى هنرمند باید وقف گرایش هاى هنرى اش شود، حتّى اگر در لحظه، کسى مشتاق و خریدار اثرش نباشد.
رعایت مراحل نگارش
(1) تفکّر.
(2) تهیّه طرح: طرح چهار چوبى است براى یک نوشته که در آن، چشم انداز آینده نویسنده روشن مى شود.
(3) گردآورى و دسته بندى اطّلاعات.
(4) تهیّه سیاهه آزمایشى: در سیاهه آزمایشى، مطالب به ترتیب زمان تهیّه مى شوند و به حسب دسترسى به منابع، بر کاغذ مى آیند؛ بى آن که درباره تقدّم و تأخّر یا کلّیّات و جزئیّات آن ها تصمیم گرفته شود.
(5) تهیّه سیاهه نهایى: در سیاهه نهایى، پس از تأمّل و بازنگرى کافى، هم در ترتیب مطالب تجدید نظر مى شود و هم برخى از مطالب غیر لازم حذف مى گردند.
(6) تهیّه پیش نویس: در این مرحله، سیاهه نهایى قلمى مى شود، یعنى تبدیل به یک نوشته منسجم می شودو قواعد خاصّ نگارش و ویرایش در آن، اعمال مى گردد.
(7) نقد و نظر و بازبینى: نویسنده خوب همواره از شتاب مى پرهیزد. یکى از اصول پیشرفت در نویسندگى، همین است که نویسنده مرتّباً خود را مَحَک زند و پس از تهیّه پیش نویس، آن را به دقّت بازبینى کند و نقائص کار خود را پیدا کندو در صورت نیاز، با اهل نظر به مشورت بپردازد.
(8) ویرایش: اگر نویسنده اى توان ویرایش دارد، مى تواند ویراستار اثر خود باشد. امّا معمولا بهتر است که حتّى نویسندگان توانا، آثار خود را به قلم ویراستار دیگرى بسپارند; ویراستارى که توانایی خود را در این زمینه به اثبات رسانده باشد.
پرسش هاى مهم پیش از نگارش
نویسنده باید پیش از دست به قلم بردن، به این چهار پرسش اساسى پاسخ دهد و به تناسب پاسخى که براى آن ها مى یابد، کار خود را آغاز کند:
1. چه مى نویسیم(؟): در این مرحله باید موضوع را به خوبى بشناسیم و قلمرو آن را معلوم کنیم.
2. چرا مى نویسیم (؟): آیا در پى اثبات مدّعایى هستیم یا وصف رویدادى یا گزارش تجربه اى؟ این، در زبان نگارش و شیوه داخل شدن به بحث و نتیجه ی آن کاملا اثر مى گذارد.
3. براى که مى نویسیم (؟): مخاطب خود را، خواه حاضر و خواه غایب، خوب بشناسیم و مقتضیّات روحى او را بفهمیم و آن گاه دست به قلم ببریم.
4. در چه وضعیّتى مى نویسیم(؟): وضعیّت ما و روزگار ما چه اقتضا مى کند; براى انجام کار خویش چه اندازه مهلت داریم؛ اثر ما در چه محیطى به دست مخاطب مى رسد؟
یه نکته ای تو این فایل هایی که هی میاد روی سایت می بینم، چه تو ترجمه، چه تایپ. اونم بحث درباره نقل قوله.
نقل قول رو به دو صورت بنویسیم. اگر کلمه گفت، پرسید و امثالهم، در جمله وجود داشت: او گفت: «بلانبتلانبل» و بعد می توان بقیه جمله را اورد.
اگر نداشت:
- سلامیالم
- لسیلیل
- لسلبیی
این دو روش، درسته. اما در روش اول، اگر توضیحات رو به خط بعد منتقل کردید هم میشه از گیومه استفاده نکرد.
لطف می کنید، این مسئله چه در تایپ ها و چه در ترجمه استفاده کنید؟ مرسی
در زبان فارسی دوتا کلمه داریم، خوب و خب.
خوب یه صفته که یعنی مثلا هوا خوب است. حالم خوب است دختر خوبی است. که معادلش در انگلیسی میشه good.
خب، رو در فارسی به جای ok، استفاده می کنم: خب باشه. خببابا، خب!!!! که معادل در انگلیسی میتونه well، ok باشه!
لطفا اینا رو در ترجمه ها و نگارشتون دقت کنید!
تایپیستهای محترم توجه داشته باشن به پست اول. برای استفاده از سرویس تبدیل عکس به متن گوگل درایو حتما باید از این نکات استفاده کرد. در غیر این صورت اگر فایلی که تحویل میدین خیلی پرت باشه، متاسفانه متاسفانه متاسفانه مجبوریم امتیاز کسر کنیم. منتهی حتما حتما استفاده از گوگل درایو رو پیشنهاد میکنیم. سرعت کار تایپ رو خیلی بالا میبره و البته امتیازگیری رو فوق العاده آسون میکنه.