نقد دیدن نیمه خالی و پر لیوان است و مبتنی بر معیارهای جمعی و عقل است و کمتر دچار اشکال می شود. نقد دیدن نقاط قوت و ضعف به طور همزمان است. نقد یک طرفه نیست و می خواهد مشکلی را حل کند.
نقد، یکی از روش های مهم به منظور ارزیابی مفاهیم، پدیده ها و داده های مختلف در فرایند تولید و آفرینش است.
“فوکویاما” در باره ی نقد می نویسد:”نقد، روش بررسی، در فرایند گیرنده گی و دهنده گی ذهن است که در ارتباط دو سویه با نگرش نقادانه و ماهیت اثر شکل می گیرد.
مهمترین نکته یی که در فرایند نقد،ضروری پنداشته شده و از شمار رویکردهای سازنده در عرصه ی نقد انگاشته می شود، توجه ویژه به فرهنگ نقد و سپس فرهنگ نقد پذیری است
یک مدرس دانشگاه گفت: یکی از نشانههای رشد و پویایی یک ملت فراهم آمدن بستری مناسب برای تبادل افکار و نقد اندیشهها و عملکردهاست.
جامعه ای میتواند به آینده خود در مسیر شکوفایی و پیشرفت امیدوار باشد که نقد افکار و عملکردها بعنوان یک اصل در آن جامعه تعریف شده و مورد پذیرش و تأیید همگان قرار گیرد و بدون نقد علمی و فراهم کردن زمینهی آن در جامعه نمیتوان افقهای روشنی برای پیشرفت یک جامعه ترسیم کرد.
بدون شک اولین شرط فراهم شدن زمینه نقد سالم در جامعه بها دادن به نظرات و افکار متخصصین و دانشمندان آن جامعه در حوزه تخصصی است. در جامعهای که رو به پیشرفت و ترقی است و در برهههای مختلف زمانی شاهد اجرای طرحهای نو است قطعا بها دادن به نظرات اندیشمندان و متخصصان در حوزههای تخصصی و پذیرش نقد آنان علاوه بر اینکه باعث تسریع در پیشرفت جامعه میشود جلوی بسیاری از شکستها و خسارات خواهد گرفت. این امر مصداق کامل آیه شریفه "وشاورهم فیالامر" است و مهمتر اینکه باعث مشارکت اندیشمندان در سازندگی و پیشرفت جامعه خواهد شد.
بیتردید بی توجهی به نقدها و نظرات صاحبان اندیشه و یا احیانا خودرأیی و استبداد در امور باعث انزوای اندیشمندان و عدم دخالت آنان در امور جامعه خواهد شد و این امر خود به خود جامعه را از مشارکت و بهرهمندی از عقول صاحبان اندیشه محروم خواهد کرد و اگر زمانی در حوزههای مدیریتی افراد نالایق و ناصالحی ورود پیدا کنند بدون نقد و بدون بهرهمندی از اندیشههای صاحبنظران باید منتظر ایراد خسارات جبرانناپذیری به بدنه جامعه باشیم.
درباره معنای اصطلاحی نقد و انتقاد دیدگاههای مختلفی وجود دارد از جمله برخی از نویسندگان معتقدند در نقد و انتقاد صرفا باید به بیان خوبیها و محاسن اکتفا کرد و نباید به عیبجویی و بیان نارساییها پرداخت.
برخی دیگر معتقدند نقد و انتقاد فقط به معنای خردهگیری و بیان نارساییها و ضعفهای یک امر است و دلیلی برای بیان محاسن وجود ندارد.
ولی اگر ما نقد را بعنوان ابزاری برای پیشرفت و رشد یک جامعه در نظر بگیریم بدون شک ارزیابی منصفانه یعنی بیان خوبیها و مزایا در کنار بیان ضعفها و کاستیها میتواند زمینه رشد و پرهیز از انحراف و کجروی را در جامعه فراهم کند و این تعریف، نقد را در حوزه اخلاق قرار میدهد و با این تعریف میتوان مدعی وجود اخلاق نقد بود.
برداشت شما از نقد و انتقاد چیست ؟؟؟؟
توی بحث داستان، به نظر من که نه به نظر بیشتریا نقد تحلیلی از یک متنه که می تونه به نویسنده کمک کنه. کسی که می نویسه، چشمش به عیب های متن کوره و نمیتونه اشکالات رو ببینه. شاید هم ببینه اما نتونه رفعشون کنه اینجاست که نقد وارد میشه و کار اون رو آسون تر میکنه. برای من همچین چیزی وجود داشت.
توی بحث داستان، به نظر من که نه به نظر بیشتریا نقد تحلیلی از یک متنه که می تونه به نویسنده کمک کنه. کسی که می نویسه، چشمش به عیب های متن کوره و نمیتونه اشکالات رو ببینه. شاید هم ببینه اما نتونه رفعشون کنه اینجاست که نقد وارد میشه و کار اون رو آسون تر میکنه. برای من همچین چیزی وجود داشت.
دقیقا همینه
ولی خب نباید خهلی کوبنده باشع که نویسنده رو ناامید کنه از متن یا داستانش . شاید بهتر باشع بین یکم از انتقادات یکمی هم نقاط مثبت بگیم . من که فک میکنم یه همچین نقدی سازنده تره . بخاطر همین کوبنده بودن اکثرا نقداس نویسنده هامون از نقد میترسن (انگار امپوله) . شاید بهتر باشع با ملایمت بیشتری نقد کرد .
دقیقا همینه
ولی خب نباید خهلی کوبنده باشع که نویسنده رو ناامید کنه از متن یا داستانش . شاید بهتر باشع بین یکم از انتقادات یکمی هم نقاط مثبت بگیم . من که فک میکنم یه همچین نقدی سازنده تره . بخاطر همین کوبنده بودن اکثرا نقداس نویسنده هامون از نقد میترسن (انگار امپوله) . شاید بهتر باشع با ملایمت بیشتری نقد کرد .
من خودم داستان منتشر میکنم. و درسته که اوایل خیلی گارد می گرفتم و ناراحت میشدم در مقابل نقد اما الان برای خودم یک پا مازویسخت شدم. بیشتر نویسنده های بوک پیج هم مازوخیستن (می تونید ازشون بپرسید) پس تا می تونین بکوبین 🙂