لزوم تداوم قرمه سبزی در سفره ایرانی

دوران بچگیمو، با خاطراه هایی کوچک و محو از یه خونه قدیمی که حتما برای بابا بزرگم بوده یادمه. اما وقتی بیشتر تمرکز میکنم میبینم یه صداهایی هم به ذهنم میاد. وقتی بیشتر از قبل تمرکز میکنم .یه بوی اشنا هم حس میکنم. این بوی، مورد علاقه ترین غذای یک ایرانیه .<< قرمه سبزی>>..
اون موقع انبوه خانواده پدری و بعضا خانواده مادری توی خونه بچگی هام جمع میشدن . یه بخشی از این گرد همایی بزرگ، دید و بازدید بود. ولی میدونستم که خود من، بیشتر برای قرمه سبزی اونجام.. با اون رنگ سبز غلیظ و بوی معطعر سبزی و سرخی لوبیا ، روغنی که رو خورشت جا خوش کرده بود،برنج سفید و زعفرونی.. بی شک این رئال ترین نقاشی دنیاست. بی شک این دل نشین ترین عطر دنیاست. قدیما خانوما ی خونه ،تبحر خاصی تو پختش داشتن. و این سبب جمع شدن کلی ادم دور یه سفره بود. این توانایی پخت قرمه سبزی نبود . این خود قرمه سبزی بود که ادمارو یه جا جمع میکرد. وقتی مردی خسته از سر کار میومد. وقتی میفمید شام قرمه سبزیه بی شک تمام خستگیش در میرفت.
احتمالا ادمایی هستند که وقتی شما از لزوم قرمه سبزی در سفره ایرانی براشون بگی. شروع به لیست کردن غذاهایی میکنن که براشون محبوب تره . اما اگر برای غذای ایرانی اصالت در نظر بگیریم . قرمه سبزی ما ایرانیها اصیل ترین غذای دنیاست. من خودم اینو میدونم که خیلی غذا ها هستند که عطر و طمعشون از قرمه سبزی بهتره ولی ما قسمتی از خاطراتتمون رو مدیون قرمه سبزی هستیم.
وقتی به چهره خندون مادر بزرگ فکر میکنم وقتی به اون شور و شوق فکر میکنم . نارحت میشم از این که جای قرمه سبزی رو تو سفره ما فست فود و غذای حاضری گرفته. حتی منزوی ترین ادم روی زمین هم دوست داره قورمه سبزیو دوره همی بخوره. چرا ما هیچ وقت این نعمت به این بزرگی رو جهانی نکردیم. شاید اونور ابیا قدرشو بیشتر بفمن . به هر حال شاید این نبود یه قرمه سبزی خوب توی سفره ما ایرانی ها دلیل جمع نشدن ما دور همه . مثل قدیما.

mey.h