بررسی انیمیشن نان آور(پروانه)

چرا باید انیمیشن نان آور را دید؟
نان آور انیمیشنی بلند به کارگردانی نورا تومی هست که براساس رمانی به همین اسم(نویسنده رمان نان آور: دبورا الیس) ساخته شده است. رمان نان آور یکی از پرفروش ترین رمان های جهان می باشد. اما در مورد فیلم: از اسم فیلم می شود سختی و تلاش را متصور شد. داستان از جایی شروع می شود که پروانه همراه پدرش در بازار کابل مشغول فروش لباس پروانه هستند. پروانه از این کار دلخور است و این را میشود از حالت ساده چهره او فهمید. در ادامه داستان پسری که عضو طالبان است برای او و پدرش مزاحمت ایجاد میکند و پسر که بنظر می رسد با پدر پروانه خصومتی دارد او را به جرم داشتن کتاب های غیر قانونی به زندان طالبان می اندازد. از اینجا موضوع اصلی شروع میشود، در خانه پروانه بغیر از پدرش مرد بزرگ دیگری زندگی نمی کند و حالا او با برادر کوچکش و خواهر بزرگش و مادرش مجبور است حیات فقیرانه خود را ادامه دهند. طبق عقاید جاهلانه طالبان دختران و زنان نباید به تنهایی بیرون روند و اگر این اتفاق صورت پذیرد آن ها مجازند آن زنان را تنبیه و حتی زندان بفرستند. زندگی در این شرایط برای یک زن تنها و فرزندانش دشوار است و تدابیری که پروانه برای حفظ خانواده اش انجام میدهد این دشواری را در طول داستان گاهی برای ما شیرینی و گاهی تلخ میسازد. برای فهمیدن ادامه داستان شما را به تماشای فیلم تشویق میکنم.
گرافیک انیمیشن نان آور: انیمیشن نان آور یک انیمیشن دوبعدی است با طراحی های ساده و نور پردازی نسبتا مناسب با نوع انیمیشن اما این باعث نمی شود در سطح انیمیشن افتی اتفاق بیوفتد بلکه به شرایط فیلم کمک شایانی میکند و همچنین می شود آن را یک انیمیشن با کیفیت بالا در نظر گرفت. طراحی های ساده به خوبی میتواند نشانگر زندگی ساده و فقیرانه افغان های در دوران طالبان باشد. نماهای باز از شهر بشدت زیبا اما محنت انگیز هستند. فضای خاک گرفته فیلم و استفاده از عنصر خاک در طراحی صحنه های فیلم بشدت در مورد داستان فیلم برای بیننده ابهام زدایی میکند، در این خاک میشود غربت افغان ها را در کشور خودشان متصور شد. در کل چون از طراحی انیمیشن زیاد چیزی سرم نمیشه نمی تونم بیشتر از این توضیح بدم.
نظر شخصی:
انیمیشن فوقالعاده ای بود. در اوج سادگی مفهوم القا میکرد. اما شاید مهمترین کاری که این انیمیشن با من کرد این بود که عقیده من رو در مورد مهاجران افغانی تغییر داد. همیشه افغانی ها را سربار جامعه ایرانی میدیدم و با نگاه شک و تردید به آن ها نگاه میکردم اما حالا میفهمم که مردم شریفی هستند که شرایط بد کشورشان آن ها را مجبور به مهاجرت کرده است. از این که قبلا این دیدگاه را در مورد افغانی ها داشتم متاسفم و حالا تصمیم گرفتم با حداقل کاری که می توانم انجام دهم به آن ها کمک کنم. در حال حاضر تنها میتوانم شما را به دیدن فیلم راهنمایی کنم تا اگر شما هم مانند بنده دیدگاه خطایی داشتید آن را اصلاح کنید.

از این که به متنی که فرستادم توجه کردید متشکرم. برای این که انیمیشن رو اسپویل نکنم و شما از تماشای آن لذت کافی را ببرید، از زیبایی های موضوعی و بصری داستان چیزی نگفتم.
در پناه خدا باشید.

پ.ن: اگه شما دوستان هم این فیلم رو تماشا کردید بیایید و دیدگاه شخصیتون رو در مورد این انیمیشن بیان کنید.