سلام
در دنیای واقعی هیچ آدم سالمی نیست که از حس های منفی مثل ترس و عصبانیت و شرم و ... خوشش بیاد. یا اینکه براش اتفاقات بدی بیفته. ولی وقتی یه داستان می خونیم از این مسائل در مورد شخصیت ها شاید لذت ببریم حتی. نمونه اش رمان های نغمه ای از یخ و آتش که پر از این مسائله طرفداران زیادی داره.
دلیل این مسئله چیه به نظرتون؟
خب، شاید برای اینکه تو زندگی روزمره زیاد باهاش روبرو نمی شیم. یه جورایی ناشناخته هست برامون و برای همین جذاب می شه. و خودمون هم اینجوری می خوایم که یه جورایی حسشون کنیم. فقط تو داستان. نه در زندگی واقعی.
خوب من دوسدارم.البته تو رمانا.چون خوب ببین اگه نقش منفی بترسه یا خجالت بکشه باعث خوشحالی میشه.یا اگه نقش مثبت بترسه و یه حس تشویش داشته باشه استرس و جذابیتو ب همراه داره.در کل تاحالا اصن به این سوال فکر نکردم .
به نظر من تمام حس های منفی داستانو جالب میکنن تازه اینا توی زندگی معمولی نیستن به علاوه داستانو کش میدن مثلا طرف از رو ی عصبانیت میزنه یکی رو میکشه اونوقت باید تا اخر داستان تقاص کارش رو بده و این به نظر من جالبه چون اینا اتفاقای معمولی نیستن برای همین داستانو جذاب و پر کشش میکنن و مردم داستان های پرکشش و جذاب رو دوست دارن