بحث در مورد عناصر مردم پسند: جومونگ!

خب جومونگ!چیزی که خیلی از مردم هنوزم که اونو میبینن کیف میکنن و برای قسمت بعدش مشتاقن.اما خوب چرا یکدفعه ایی اینقدر صدا کرد؟خوب به نظر من چون ما این چنین فیلماهایی نداشتیم یعنی صنعت فیلم سازی ما _یکم که نه_ اونقدری لق میزد که مردم برای اینجور فیلما ذوف میکردن.البته خود فیلم نامه و اون کشش و افسانه ایی هم که داشت قطعا تاثیر گذار بوده.البته باید اینم در نظر بگیریم که اون فیلم برای ما و دید ما نو بود . کره جنوبی _در اون زمان_اینقد از این فیلم افسانه ایی ها ساخته و پخش رده بود که برای مردمش عای شده بود.
حتما برای خیلی ها اون قسمت های جنگ و تیکه های احساسی حذاب بوده _ همونطور که گفتم هنوز هم هست_که نگاه میکردن و بعدشم به فیلم بسنده نمیکردن و تیشرت و کیفشو میخریدن.
در کل فبلم جذابی بود و من هنوز میبینمش.اگر ایرادی باشه که ما از فیلم های خارجی بیشتر از فیلم های ایرانی استقبال میکنیم به نظرم موضوع متفاوت و دید نو اون فیلمساز ها و قوه ی اکشن و جگیدنشون است .
مرسی واسه این تاپیک
خسته بناشی:53::53:

موضوع بحث خوبه
چرا یه سری فیلمها و سریالهای بی کیفیت در کشور ما طرفدار پیدا میکنه؟
اونم نه فقط خارجی هایی مثل جومونگ ، سریالهای ضعیف داخلی مثل کیمیا و امثالهم هم در این بین هستن که بی جهت با استقبال روبرو میشن.
جواب مشخصه:
1-کمبود اطلاعات
ملت گاهی اونقدر اطلاعات کمی دارند که تو یک سریال ساخت داخل نمیتونن تحریف های تاریخی یا ضعف های ساختی رو ببینن یه چیزی مثل معمای شاه ساخته میشه که بیشترش تخیل نویسنده هست. حالا بماند از طراحی لباس و پوششها اما داستان احمقانه و تحریف گسترده تاریخ واقعا برای ادم سوال ایجاد میکنه که چرا
خب از بحث خارج نشم گفتی جومونگ

دلیلش مشخصه
رسانه ملی دقیقا چه سریالی داره که پخش کنه؟ چهار تا شبکه با بودجه میلیاردی ساخته شده که در چند سال گذشته وظیفه شون تکرار خاطرات دوران کودکی پدر بزرگ بنده ، پدرم و خود من برای ما بوده. از فیلمهای سینمایی ابکی بگیررررررررررر تاااااااااااااااااااااااااااااااااااا سریالهایی که مال دوران خدابیامرز ناصرالدین شاهه یعنی نمیکنن حداقل اگه کاری نمیسازن چهار تا کار درست رو دوبله کنن. بعد بودجه مملکت رو حروم امثال معمای شاه میکنن

2- محدودیت وحشتناکی که توی رسانه ملی هست که چپ و راست حرکات سازندگان محدود میشه جوری که این یکی دوساله رسانه های مستقل فروش فیلم و سریال راه افتاده
3- یه مدت خیلی فیلمها و سریالهای ترکی رو بورس بود. التبه نه از نوع دوبله شدش اما از اونجایی که همه مون میدونیم مسیر این فیلم و سریالها به کجا میرسه ملت خسته شدن خیلی ها
4-ساعت پخش سریال یه جوریه که اکثر خانواده ها در منزل دور همند و خب دیدن سریالهای شبکه های ماهواره ای دور هم یه کم مشکل سازه. پس خیلی ها میشینن پای تلویزیون وطنی و تلویزیون وطنی هم از سر وظیفه شناسی اولین مزخرفی که دستش میرسه پخش میکنه
5-شبکه های قشنگمون چپ و راست میان از خودشون تعریف میکنن نمونش همین شبکه ای فیلم یه جوری از خودش تعریف میکنه که فکر میکنی الان دررحد جهانیه و چپ و راست از قول بینندگانش از خودش تشکر میکنه و سریالهایی که تو برنامه داره دوباره پخش کنه رو از قول بینندگان درخواست میده. اما وقتی میری فیس بوک و توئیتر همین شبکه مثلا جهانی رو چک میکنی میبینی امارشون از یوزر یه ادم عادی کمتره و جالب اینکه هرگز انتقادی رو پخش نمیکنن و هی برای خودشون نوشابه باز میکنن که ال و بل....همین الان دو روز تعطیلی هستش داره فیلمی رو برای بار دهم پخش میکنه که مال سی و شش سال قبله...و حداقل سی بارم تکرار شده.
به طور کلی اکثرا جوانها به سریالهای دانلودی رو اوردن اما والدین که براشون سخته فیلم با زیرنویس یا زبان اصلی ببینن (خیلی از پدر و مادرهای ما تسلط زبانیشون کامل نیست) مجبورن سر خودشون رو با سیما بند کنن و فرقی نمیکنه جومونگ، دونگی، افسانه ماه و خورشید............کلی سریال کره ای بی سر وته هست که همشون به ملت جانبازی در راه شاه و حاکم رو یاد میده و با مهارتی خارق العاده هم فیلمنامه بعضی هاشون تغییر میکنه و روابط به خواهر برادر میرسه که خود سازندگان فیلم حیرون میمونن
6- نکته بعدی اینکه به شدت در حکومت ما با اسطوره و افسانه مخالفت میشه. این میشه که یکی میاد یه کار از شاهنامه میسازه که اونجور مایه ننگ میشه. ما کار تاریخی و افسانه ای خوب نداریم. در حقیقت تلاش میکنیم بودجه رو برای سریالهای سیاسی و تبلیغاتی بذاریم یا سریالهایی که به نوعی ازشون حمایت میشه از طرف ارگانها. اما در زمینه قهرمان پروری و .... عملا چیزی نداریم. این میشه که بچه ما به سوپر من :53: و بن تن :31: و امثالهم علاقه مند میشه چون نمونه وطنی نداره. خب جومونگم یکی مثل اون یه مدت حتی رو کیف و کفش مدرسه بچه ها اومده بود. قبلا میگفتن مواظب باشید غرب زده نشید الان عمدا دارن ملت رو شرق زده میکنن البته نه شرق شرق ها اونجور که خودشون میخوان شرقی میکنن
میتونم ده صفحه دیگه هم بنویسم

دلیل اصلی محبوبیت جومونگ همون ضعف رسانه ی ملیه
وگرنه کیفیتی نداشت :/ ملت اینقدر سریالای خیلی مزخرف دیدن که وقتی یه سریال کمتر مزخرف پخش شد جوگیر شدن. اینایی هم که دوباره میبینن دلشون اون حس جوگیری اولیه رو میخواد دوباره تجربه کنه 🙂

بنظرم نویسنده نباید هنر خودشو بر اساس سلیقه ی مردم تغییر بده. این اشتباه بشدت بزرگیه به نظرم.
نویسنده باید هنر خالص خودشو بزاره روی کار تا سلیقه ی مردم رو تغییر بده. خودش ایجاد کننده ی سلیقه ی عمومی برای کارای خودش باشه

بانو سمیه تقریبا توضیح کاملی دادند ولی منم یه چیزی بهش اضافه کنم اونم اینکه همین سریال ها و فیلم های سینمایی غربی رو که صدا و سیما داره پخش میکنه این قدر سانسور کردن( چه از لحاظ حذف سکانس ها چه تغییر دادن دیالوگ ها ) که کسی که فیلم رو نگاه میکنه اصلا نمیفهمه داستان چیه و خوب بعضی ها هم مثل من اصلا نگاه نمیکنن. اما از اون طرف سریال های شرقی که صدا و سیما پخش میکنه زیاد احتیاج به سانسور ندارن پس بیشتر این فیلم هارو نشون میده همون طور که دوباره شروع کرده فیلم های جومونگ و دونگ یی و امپراطور بادها(یا سرزمین بادها دقیقا یادم نیست) دوباره پخش میکنه.
حالا روند سانسور کردنش رو هم که نگاه میکنی تو فیلم های غربی برای اینکه لباس زنه کامل معلوم نباشه روی تصویر زوم میکنه طوری که کیفیت فیلم میاد پایین یا کسی که ندونه میگه چقدر فیلمبردارش بده که حتی کله اون آدمه کامل تو صفحه نیست. یا وقتی توی یه کلاب میرن حتی برای این که بخوان از اون جا رد بشن و برن داخل یکی از اتاق ها مثلا، میاد کلا اون سکانس داخل کلاب رو با تمام صحبت ها و صحنه ها و جنگ و دعواها و .... حذف میکنه یا جدیدا چون حال ندارن که لباس زنا رو تو فیلم بپوشونن میان وسیله هایی مثل آباژور و چیزهای دیگه جلوش میزارن . وقتی که از یه طرف دیگه اون قسمت رو نشون میدن اصلا همچین وسایلی اون جا وجود نداره (کلا مردم رو .....فرض کردن). این جوری فیلم های غربی که از لحاظ داستان و کیفیت عالی هستن رو جوری نابود میکنن که اونی که شبکه های ایران رو نگاه میکنه به همون فیلم های کره ای زضایت میدن. یه خط قرمز هایی رو برا خودشون رسم کردن که آدم نمیدونه چی بگه. ( این قدر درباره سانسور کردن حرف دارم که ......)
جدیدا هم سریال هایی که خود ایران برای صدا و سیما میسازه، بیشتر قسمت ها و دیالوگ ها و نحوه بازی بازیگران به حدی مصنوعیه که آدم از فیلم دیدن نا امید میشه.

خب در بین بزرگان من کوچولو پا برهنه اومدم وسط سفره.
خب نظرات رو قبول دارم، ضعف رسانه ملی چیز بزرگیه.
ولی فراموشم نکنیم برنامه خوب هم داره.
خندوانه اصول برنامه حرفه ای رو رعایت میکنه و کیفیت برنامه های شبکه چهار و بعضی از برنامه های شبکه افق فوقالعاده اند!
همچنین یه سری ایده خوب بود که متاسفانه به فنا رفتند.
آسمان من سریالی بود که میتونست خیلی خوب باشه ولی به دلیل یه داستان به شدت ضعیف بودش.
داستان های پلیسی قشنگ هم میشد داشته باشیم، ولی متاسفانه یا اکشن هست، داستان نیست، یا داستان هست اکشن نیست. و در برخی اوقات از هر دو تهیند.
البته این حرفم باهات دارم مرتضی جان:

با بیشتر نظرات موافقم.
به نظر منم بزرگترین دلیل محبوبیت جومونگ ضعف رسانه ی ملی بود. فیلم خوب نداشتیم که مردم ببینن و معیاراشون بره بالا! و یکی دیگه از دلایلش اکشن بودنش بود.
بازیگرای خوبمون هم به خاطر ضعف فیلمنامه ها، بازی نمیکنن و سازنده ها مجبور میشن از بازیگرای آماتور استفاده کنن که واقعا آدم از بازیشون حیروون میمونه!
و کاملا مخالفم که نویسنده باید طبق سلیقه ی مردم بنویسه. اگه منی که با سلیقه ی مردمم مخالفم، داستانی مطابق سلیقه شون بنویسم، خودم و قلمم رو نابود کردم و مطمئن باشید هیچ وقت نمیتونم از نوشته هام رضایت قلبی داشته باشم! تو اون تاپیک بحثشو کردم، اگه بخوام مطابق سلیقه ی مردم امروز بنویسم باید یه سری داستانای بی محتوا و مزخرف بنویسم. مثل سریال کیمیا، بیننده ی میلیونی داشت ولی بی محتوا بود و پر از تحریف و کلیشه و شستشوی مغزی!
@proti اون کاری که گفتی واسه شاهنامه ساختن چیه؟

اشوزُشت سپید;22816:
با بیشتر نظرات موافقم.
به نظر منم بزرگترین دلیل محبوبیت جومونگ ضعف رسانه ی ملی بود. فیلم خوب نداشتیم که مردم ببینن و معیاراشون بره بالا! و یکی دیگه از دلایلش اکشن بودنش بود.
بازیگرای خوبمون هم به خاطر ضعف فیلمنامه ها، بازی نمیکنن و سازنده ها مجبور میشن از بازیگرای آماتور استفاده کنن که واقعا آدم از بازیشون حیروون میمونه!
و کاملا مخالفم که نویسنده باید طبق سلیقه ی مردم بنویسه. اگه منی که با سلیقه ی مردمم مخالفم، داستانی مطابق سلیقه شون بنویسم، خودم و قلمم رو نابود کردم و مطمئن باشید هیچ وقت نمیتونم از نوشته هام رضایت قلبی داشته باشم! تو اون تاپیک بحثشو کردم، اگه بخوام مطابق سلیقه ی مردم امروز بنویسم باید یه سری داستانای بی محتوا و مزخرف بنویسم. مثل سریال کیمیا، بیننده ی میلیونی داشت ولی بی محتوا بود و پر از تحریف و کلیشه و شستشوی مغزی!
@proti اون کاری که گفتی واسه شاهنامه ساختن چیه؟

راستش من نمیخوام بحث کنم، چون بلد کار نیستم.
ولی با این حرف در حد نظر(نه اجبار، نه تحمیل، نه باید، نه فلان، دوستان دارم نظر میدم فحش مادر نمیدم. و اینم دارم جدی میگم.) مخالفم
چون اینطور چیزا به جایی نمیرسه.
مثال میزنم:
فیلمx را در سینمای ایران دیدم، بله، تا حدی فیلمش دلی بود. و همین دلی بودن زارت زد فیلمو پوکوند.
ما فیلمو برای یه عده روشنفکر باحال نمیسازیم.
داستانو واسه یه عده نمینویسیم.
داستان و فیلم اگر جوری باشند که از بیسواد ته کوچش تا استاد دانشگاه هارواردش بفهمه هنره.
گرچه اینا حد داره. نشه فیلم های xو y و ... که زیادی دیگه مردم پسند شدن!
یا علی

almatra;22803:
خب در بین بزرگان من کوچولو پا برهنه اومدم وسط سفره.
خب نظرات رو قبول دارم، ضعف رسانه ملی چیز بزرگیه.
ولی فراموشم نکنیم برنامه خوب هم داره.
خندوانه اصول برنامه حرفه ای رو رعایت میکنه و کیفیت برنامه های شبکه چهار و بعضی از برنامه های شبکه افق فوقالعاده اند!
همچنین یه سری ایده خوب بود که متاسفانه به فنا رفتند.
آسمان من سریالی بود که میتونست خیلی خوب باشه ولی به دلیل یه داستان به شدت ضعیف بودش.
داستان های پلیسی قشنگ هم میشد داشته باشیم، ولی متاسفانه یا اکشن هست، داستان نیست، یا داستان هست اکشن نیست. و در برخی اوقات از هر دو تهیند.
البته این حرفم باهات دارم مرتضی جان:

Hermit@
مرتضی جان داداش حرفی که شما میگید نباید اعتنا کرد هم درسته و هم اشتباه.
درست از این نظر که نظر عمومی مردم اصولا زیاد حرفه ای نیستند و کمک نمیکنند و حتی گاهی داستان رو مبتذل میکنند.
و از طرفی غلطه چون ما داستانو واس خودمون که نمینویسیم حال کنیم، برای بقیه مینویسیم، پس باید اونا رو هم در نظر داشت.
البته میشه مردم رو در نظر نداشت و با یه هنر فوقالعاده شما جذبشون کنید، نه اونا شما رو.

نه منظور منو بد گرفتی.
نمیگم علیه سلیقشون باید نوشت. میگم اصول نوشتن رو نباید سلیقه ی مردم گذاشت. این یعنی محدود کردن نویسنده. نویسنده اگه خودش باشه و خوب بنویسه، جلب مخاطبش هم خوبه. مردم هم خوششون میاد.
"و از طرفی غلطه چون ما داستانو واس خودمون که نمینویسیم حال کنیم، برای بقیه مینویسیم، پس باید اونا رو هم در نظر داشت."
این جمله کاملا اشتباهه. یه نویسنده وقتی برای خودش مینویسه بهترین اثر رو بجا میذاره و بهترین بازخورد هارو داره.
نمیدونم منظورت از برای دیگران نوشتن چیه؟ یعنی عناصری مثل چیزایی که جومونگ داشت رو وارد کنیم؟ :))
همونطور که گفتم، خود هنرمند سلیقه رو ایجاد میکنه 🙂
یه زمانی چیزی به اسم ژانر علمی تخیلی نبود و وجود نداشت. کم کم کلا ژانرش ایجاد شد. این یه جور سلیقه ساختنه 🙂 البته چیزی بالاتر از سلیقه ساختنه ولی خب نمونس.

Hermit;22819:
نه منظور منو بد گرفتی.
نمیگم علیه سلیقشون باید نوشت. میگم اصول نوشتن رو نباید سلیقه ی مردم گذاشت. این یعنی محدود کردن نویسنده. نویسنده اگه خودش باشه و خوب بنویسه، جلب مخاطبش هم خوبه. مردم هم خوششون میاد.
"و از طرفی غلطه چون ما داستانو واس خودمون که نمینویسیم حال کنیم، برای بقیه مینویسیم، پس باید اونا رو هم در نظر داشت."
این جمله کاملا اشتباهه. یه نویسنده وقتی برای خودش مینویسه بهترین اثر رو بجا میذاره و بهترین بازخورد هارو داره.
نمیدونم منظورت از برای دیگران نوشتن چیه؟ یعنی عناصری مثل چیزایی که جومونگ داشت رو وارد کنیم؟ :))
همونطور که گفتم، خود هنرمند سلیقه رو ایجاد میکنه 🙂
یه زمانی چیزی به اسم ژانر علمی تخیلی نبود و وجود نداشت. کم کم کلا ژانرش ایجاد شد. این یه جور سلیقه ساختنه 🙂 البته چیزی بالاتر از سلیقه ساختنه ولی خب نمونس.

1-ممد وقت داره نظر های منو یه دور ویرایش کنه، فن بیان تلپ پوکیده.
2-حرفت حقه
3-منظورم اینه که اینم باید در نظر گرفت مردمم باید بپسندن، روابط قوی بایدب اشه برای سلیقه مدرم. داستان قوی. شخصیت ها جدی گرفته بشن و ..
4-دمت گرم
5-یا علی مدد
6-خداحافظ
7-سولو رو بهش برسه، افسرده نشه.

بنظرم نویسنده نباید هنر خودشو بر اساس سلیقه ی مردم تغییر بده. این اشتباه بشدت بزرگیه به نظرم.
نویسنده باید هنر خالص خودشو بزاره روی کار تا سلیقه ی مردم رو تغییر بده. خودش ایجاد کننده ی سلیقه ی عمومی برای کارای خودش باشه

دقیقا
سلیقه ملت هر روز تغییر میکنه نویسنده باید کار خودشو بکنه

م اینکه همین سریال ها و فیلم های سینمایی غربی رو که صدا و سیما داره پخش میکنه این قدر سانسور کردن( چه از لحاظ حذف سکانس ها چه تغییر دادن دیالوگ ها ) که کسی که فیلم رو نگاه میکنه اصلا نمیفهمه داستان چیه و خوب بعضی ها هم مثل من اصلا نگاه نمیکنن.

بیاد سریال مرحوم پرستاران و سریال پرمیوال افتادم.... یعنی سه سال سانسور به خورد ملت دادن.

جدیدا هم سریال هایی که خود ایران برای صدا و سیما میسازه، بیشتر قسمت ها و دیالوگ ها و نحوه بازی بازیگران به حدی مصنوعیه که آدم از فیلم دیدن نا امید میشه.

معمولا دو قسمت رو که ببینی تا ته سریال رو میتونی پیشبینی کنی

@proti اون کاری که گفتی واسه شاهنامه ساختن چیه؟

یه سریال بود چند سال قبل.تن فردوسی هنوزم داره تو قبر میلرزه...حالا اونم ندید بگیریم سری به انیمیشن هایی که ساختن بزنی گریت میگیره

و کاملا مخالفم که نویسنده باید طبق سلیقه ی مردم بنویسه.

بله منم مخالفم. اصولا نویسنده تولید کننده تفکره نه یک مقلد مسئله اینه که اگر نگاه کنی در چند سال اخیر خیلی از نویسندگان بزرگ کشور ما (خارج از جناح فکری و سیاسی) معترض اوج سانسور هستند. مثلا میتونید ببینید این چند ساله اقای شجاع نوری چقدر شاکی هست به سانسور کتابهاش درحالیکه کتابهای این ادم کلا یه ربطی به مذهب و انقلاب داره.
وقتی شما نتونی تو کتاب خودت یک کلمه رو اونجور که میخوای بنویسی بترسی که بنویسی این میشه. یه لیست بلند بالا از کلمات ممنوعه در کتابها وجود داره.بوسه، بغل کردن، بوسیدن، مشروب، و..............
یه سری خط قرمز هم هست که دیگه والا خطوط قرمز سرت رو گیج میبره در بهترین حالت شما میتونی از خوب بودن همه چیز تعریف کنی.
این مسائل و امثالهم یه سری مسیر ثابت رو ایجاد میکنه که نویسنده ها مجبورن برن توش و خب دور باطل داستان مشابه میاره

یه سری کارگردان خوب هم داریم اونقدر به پر و پاشون پیچیدن کلا صدا و سیما رو ول کردن رفتن تو رسانه های تصویری
دقیقا کاری که الان دوبلورها دارن میکنن
کاری که نویسندگان هم میکنن یعنی میرن جایی کار میکنن که محدودیت کمتری براشون هست
اعتراضات چپ و راست انجمن هنرمندان و خانه هنرمندان و خانه تئاتر در سالهای اخیر همشون مرتبط با همین محدودیتهاس.

ه نویسنده وقتی برای خودش مینویسه بهترین اثر رو بجا میذاره و بهترین بازخورد هارو داره.

بیگ لایک مرتضی دقیقا موافقم
چیزی که نویسنده رو از بقیه جامعه جدا میکنه قدرت تخیل و خلق کردنشه اگه قرار باشه نویسنده ها هم تسلیم بشن که واویلاس
در طول تاریخ شاعرا و نویسنده ها شاید تنها صداهایی بودن که هیچ وقت راحت تسلیم زورگویی سانسورها نشدن چون یه جورایی حرفشون رو لای استعاره و کنایه و صنایات ادبی میچپونن و بلاخره حرف رو میزنن

یه مشکل اینه که کلا با اسطوره سازی مخالفن
با هرچیزی که به تاریخ کشور باشه مخالفن هرچیزی که درش از شاهان نام برده شده باشه یا قهرمانان ازادی بخش داشته باشه که از یه حدی فراتر برن مخالفن
البته نباید تعجب کنیم چون ذره ذره دارن تاریخ رو از کتابهای درسی هم حذف میکنن دیگه مشخصه که از فیلم و سریالها هم حذف میشه (اینی که میگم مال شش هفت سال اخیره قبل اون حداقل یه سری سریال تاریخی داشتیم)
از پادشاهیهای ایران، قهرمانان ایران، اسطوره ها و همه چیزهایی که از دوره رضاشاه به قبل بوده شما نمیتونید چیزی بسازید. دوره رضاشاه و محمدرضا رو میتونید با سریالهای شعاری ابکی و تخریبی کار کنید. بعدشم وارد هشت سال جنگ و دوران انقلاب میشیم که شمامیتونید تا میتونید سریال بسازید.........

نه اینقدر
مثلا منصور ضابطیان، رامبد جوان، احسان علیخانی
و....
کلا شبکه چهار واقعا شبکه خوبیه
البته جدیدا دارن بهتر میکنند کارا رو
ولی نه چندان
همچنین به نظرم باید روی فیلمنامه ها نگاه دقیق بندازن
بعضی از چیزا رو باید قبل از تولید به شدت زیر نظر بگیرن
خب یه سری فیلمنامه ها واقعا بدن، نمیدونم چرا اجازه ساخت میدن.

بحث تاپیک رسانه ی ملی نیست! عناصر عامه پسنده 🙂
و امیر من هرچی بگم قانع نمیشی. کلا قبول نمیکنی حرفارو.
نویسنده باید ذهنشو آزاد بزاره
حتی اگه کسی طرفدار سبکش نباشه.
خیلی از نویسنده ها بعد مرگشون تازه شناخته شدن و سبکشون رونق پیدا کرد
نویسنده هایی که عاشق کارشون هستن حداقل برای خودشون مینویسن، سلیقه ی مردم هیچ جایی نداره در زمان نوشتن داستان. وقتی مردم میخونن خوششون میاد. وقتی بحث این میشه که اول یه عنصری به اسم سلیقه ی مردم داشته باشیم، بعد اینک بچپونیم توی داستان، کلا به نظرم این کار غلطه

Hermit;22840:
بحث تاپیک رسانه ی ملی نیست! عناصر عامه پسنده 🙂
و امیر من هرچی بگم قانع نمیشی. کلا قبول نمیکنی حرفارو.
نویسنده باید ذهنشو آزاد بزاره
حتی اگه کسی طرفدار سبکش نباشه.
خیلی از نویسنده ها بعد مرگشون تازه شناخته شدن و سبکشون رونق پیدا کرد
نویسنده هایی که عاشق کارشون هستن حداقل برای خودشون مینویسن، سلیقه ی مردم هیچ جایی نداره در زمان نوشتن داستان. وقتی مردم میخونن خوششون میاد. وقتی بحث این میشه که اول یه عنصری به اسم سلیقه ی مردم داشته باشیم، بعد اینک بچپونیم توی داستان، کلا به نظرم این کار غلطه

اگر اینطور باشه نقدم از بین میره مرتضی.
من میگم فلانی فلان جای کارت مشکل داره
من نباید بذارم نظر تو وارد کارم بشه چون مشکل دارم و اینا
نظر مردم خیلی مهمه مرتضی!
من خواستم یه کاری رو انجام بدم، بردم پیش یه بنده خدایی گفتش مردم اینو ببینند حوصلشون سر میره
برای تاثیر گذاری به خوندن در لحظه نیازه
تاثیر صد سال بعد به کاری نمیاد. چون تفکر صد سال پیشه.
البته نمیگم اشتباه میگیا
در حد نظر
البته مرتضی جان الان مغلطه میکنم(چقدر بدم میاد از این کار)
مرتضی منم هرچی باتو بحث میکنم تو قانع نمیشی:دی

تودوتا چیز نامربوط رو داری قاطی میکنی :)))
منتقد اصلا اگه بخواد بر اساس نظر عوام نقد کنه که منتقد نیست. تازه اون ساختار داستان و نوع پیشروی رو میبینه. اصلا ربطی نداره چیزی که گفتی :)) 😐
کلا چیزی که من میگم رو اشتباه برداشت کردی انگار. تو چیزی که به سلیقه ی فعلی مردم نباشه رو هم خوب بنویسی. این سلیقه ی جدید در اونها ایجاد میشه و خوششون میاد. سلیقه ی آثاری شبیه به آثار تو.

اصلا بحث تاثیر گذاری نبود :)) بحث این یود که سلیقه ی جدیدی توی جامعه ایجاد میشه.
آیا ژانر علمی تخیلی یه نوع تفکر قدیمیه؟ 🙂

برای بحث کردن هم بگم که من همیشه سعی میکنم توی بحث کردنام از دید طرف مقابل هم نگاه کنم. با دلیل و منطق پیش برم و فکر کنم روی بحث. بحثی که داشتیم هیچکدوم از دلیلات ذره ای قانع کننده نبود.
توی این بحث هم نیست 🙂
سلیقه ی مردم رو مقدم نذار،خودت بنویس حتی اگه جزیی از سلیقه ی مردم نبود. موقعی که خوب نوشتی، جذاب بود، مردم بهش علاقه مند میشن و نوع نوشتنت میشه سلیقه