اهميت نبرد های عظیم

به نام خدا
یکی از چیز هایی که همواره در کتاب های فانتزی مطرح است، یکی خود داستانه و دیگر مبارزاتش. در واقع مبارزات فانتزی برای خیلی ها یک مقدار زیادی آدرنالین بالا هستش. مطلب زیر هم در مورد یکی از بازی های فانتزی هستش که کلش بر اساس نبرده! نکته جالب هم اینجاست، این مقدار عظیم از نبرد خیلی هم داستان قشنگی رو از آب در آورده!
منبع: سایت خبری بازی های کامپیوتری گیمفا
http://gamefa.com/?
معنای شجاعت چیست؟ بعضی ها شجاعت را در نترسیدن از هیچ کس و هیچ چیز خلاصه می کنند… بعضی دیگر شجاعت را در مقابله کردن با سختی ها می شناسند… برای من، شجاعت در تنهایی معنی می شود… شجاعت یعنی برای هدفی والا، یکه و تنها با شانزده موجود عظیم الجثه مقابله کردن… شجاعت یعنی نهراسیدن از مرگ… این داستان مبارزی است که برای رسیدن به هدف و انجام ماموریتش، حاظر به انجام کاری شد که هیچ کس جرئت انجامش را نداشت… این داستان از بین بردن سایه های سنگین مرگ است…سال ۲۰۰۵ برای بازیبازانی که از عناوین تکراری و از بین بردن دشمنانی معمولی در بازی ها خسته شده بودند، یک سال طلایی به شمار می آمد. در این سال عنوانی منتشر شد که یک تفاوت بزرگ در سبک اکشن ماجراجویی پدید آورد. در این عنوان تنها باید ۱۶ غول را از بین می بردید. همین! گرچه این کار به ظاهر آسان بود ولی در عمل از بین بردن هر یک از این ۱۶ هیولا کاری بود که از دست همه بر نمی آمد. در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا گذری بر این عنوان خاطره انگیز داشته باشیم.

کاور رسمی بازی در سال ۲۰۰۵

نام: Shadow of the Colossusسازنده: Team Icoناشر: Sony Computer Entertainmentکارگردان: Fumito Uedaتهیه کننده: Kenji Kaidoآهنگساز: Kō Ōtaniسبک: Action Adventureسال انتشار: ۲۰۰۵پلتفرم: PlayStation 2

تصویری از ۱۶ Colossie موجود در بازی.

Valus

Quadratus

Gaius

Phaedra

Avion

Barba

Hydrus

Kuromori

Basaran

Dirge

Celosia

Pelagia

Phalanx

Cenobia

Argus

Malus

به جرئت می توان گفت که گیم پلی این عنوان، بی نقص و منحصر به فرد است. در این بازی تنها ۱۶ دشمن دارید. ۱۶ باس فایت تمام عیار که هر کدام به صورت جداگانه در ذهنتان نقش می بندد. سلاح اصلی شما در بازی شمشیر و تیر کمان است. علاوه بر نوار سلامتی شما، یک دایره صورتی رنگ در سمت راست تصویر بازی مشاهده می شود که استقامت Wander را نشان می دهد. هنگامی که از یک محیط آویزان هستید و یا در حال ضربه زدن پیاپی به هیولاها، شعاع این دایره به تدریج کم می شود. اسب شما Agro نام دارد که در بعضی از باس فایت ها باید با اسب خود حرکت کنید و گاهی اوقات نیز باید به تنهایی به نبرد بروید. نحوه حرکات و نگاه های هیولاها بی نظیر است. به عنوان مثال هنگامی که در جلوی صورت آخرین هیولا (Malus) قرار می گیرید، غول عظیم الجثه با هیبت خود سرش را خم کرده و به نحوی به شما زل می زند که گویی Wander را هیچ فرض کرده و دلش برای او می سوزد. در اینجا، تنها یک نگاه، تمام حرف ها را به مخاطب منتقل می کند. این نوع بیان احساسات در بازی بی نظیر است.
داستان بازی فوق العادست. ایده اصلی طراحی داستان بسیار زیباست و بازی پایانی را به شما نشان خواهد داد که هیچگاه از یادتان نمی رود. عظمت در ظاهر تمامی غول ها کاملا مشخص است. هنگامی که به هزار زحمت از پیکر عظیم آنها بالا می روید، میتوانید دنیا را از بالا و از دید هیولاها مشاهده کنید. این مسئله به نحوی تاثیر گذار است که مطمئنا هنگامی که بالای سر و یا بر روی بال هیولاهای پرنده قرار میگیرید، امکان ندارد به مدت چند ثانیه سر جای خود نایستید و محیط اطراف را از بالای پیکر آنها مشاهده نکنید. همین نکات کوچک است که باعث شده SotC هنوز هم ارزش بازی کردن را داشته باشد.
در دنیای این بازی، شما کوچکترین عضو هستید. اما همین کوچکترین عضو است که می تواند تمامی هیولاها را از میان بردارد. Wander یک انسان معمولی نیست. شخصیتی است که هدفش باعث می شود تا هیولاهایی که هزاران برابر خودش هستند را از میان بردارد و یک لحظه هم به خاطر هدف والایش تسلیم سختی ها نشود. این مسئله شخصیت پردازی عمیق بازی را به رخ ما می کشد.

این تصویر تا همیشه در تاریخ بازی های رایانه ای جاودانه خواهد ماند. فقط به نحوه نگاه Malus نگاه کنید که چگونه به Wander تحقیر آمیز نگاه میکند.

نجوای Colossusآهنگ ساز این عنوان، آقای Kō Ōtani بوده که مسئولیت خود را به بهترین شکل ممکن به انجام رسانده. موسیقی های متن این بازی آنچنان شما را به فضا و حس و حال بازی پیوند می زند که گاهی اوقات خود را به جای Wander فرض خواهید کرد و محیط بازی برای شما واقعی خواهد شد! افکت های صدایی نیز بسیار عالی و بی نقص کار شده. از صدای دویدن اسب شما گرفته تا صدای نعره هیولاها و نجوای Dormin، همه و همه خوب کار شده و حس و حال واقعیت را به بازیباز القا می کند. موسیقی و صداگذاری این عنوان به ما یادآور می شود که در سال ۲۰۰۵ نیز صداگذاری های بی نقصی وجود داشته است. این مسئله بی شک یکی از بزرگترین نقاط قوت بازی است.عظمتی به اندازه دنیایی بی پایانمحیط SotC بسیار بزرگ است. پهناور بودن محیط باعث شده که حتی با وجود نور راهنما که مکان هیولاها را به ما نشان می دهد، باز هم پیدا کردن بعضی از آن ها مشکل باشد و ممکن است گاهی اوقات در محیط گم شویم. جزییات بدن هیولاها و شخصیت اصلی بازی به فراخور سال انتشار بازی بسیار عالی بوده و تنها ضعفی که می شود از کل این عنوان بزرگ گرفت، کم بودن کیفیت بافت هایی همچون درخت ها و چمن ها آن هم در بعضی از نقاط بازی است. در کل این عنوان ضعف دیگری ندارد.
نکته جالبی که در بازی وجود دارد، این است که اگر یکی از غول ها را شکست دهید و سپس به محیط مبارزه با آن بازگردید، خواهید دید که هیولا به سنگ تبدیل شده و هنوز در محیط به شکل یک مجسمه سنگی بزرگ پابرجاست.

یکی از بهترین لحظه های بازی در اینجا اتفاق می افتد. صدای کشیده شدن بال Phalanx بر روی شن واقعا زیباست. پریدن از روی اسب بر بال او همیشه در خاطره بازیباز باقی خواهد ماند.

سخن پایانیایده این بازی یک ایده ناب و تکرار نشدنی است که تا پیش از آن در هیچ عنوان دیگری ندیده بودیم. تیم سازنده به شدت برای این بازی زحمت کشیده اند تا در نهایت، عنوانی با مشکلات بسیار کم و گیم پلی بی سابقه در تاریخچه بازی های رایانه ای ساخته شود. مطمئنا SotC عنوانی است تکرار نشدنی و تمام بازیبازها باید حداقل یک بار به صورت کامل آن را تجربه کنند. SotC تنها یک بازی نیست، عنوانی است که با تفکر در آن می توان درس های زیادی آموخت.