آشنایی با شو،ایزد مصری هوا...

شو، خدای هوا (الوهیت) شو (خدا از هوا)
در هیروگلیف های مصری شو به چند معنا است که عبارتند از:
1- شو، صعود به معنای صعود کردن
2- شو، نور خورشید، انعکاس نور خورشید
3- شو، خشک، خشکیده
4- شو ،رول پاپیروس خالی، ورقه سفید رول پاپیروس (منظور پاپیروس های خام است)
اما هیروگلیف مورد نظر ما در این بحث شو خدای هوا است که از ترکیب مفهوم نگاشتهایی چون یک پر شتر مرغ + جوجه بلدرچین + دترمینیتیو تعیین خدا ساخته می شود تا هیروگلیف خدای شو را نمایان کند.
شو مردی است با یک پر شتر مرغ بر بالای سرش که نگار نام اوست.
شو از دسته خدایان نه گانه iwnw اونو (هلیوپولیس = این شهر چندی پایتخت دولت مصر سفلی بود و نام یونانی هلیوپلیس هم معنای شهر خورشید را میدهد) است که یونانی ها به آن انئاد (نهگانه، نه تایی) و مصری ها به آن NTR psḏw نتر پسچو (نتر = خدا، پسچ و یا پسچو = عدد نه) می گفتند.
شو آفریده آتوم (خورشید غروب) که به همراه خواهرش تف - نوت زاده شد. در اساطیر مصری آمده است که شو مامور جدا کردن جب (خدای زمین) و نوت (الهه آسمان) بود این روایت به دلیل حسادت رع نسبت به عشق این دو بود و رع دستور داد تا شو نوت و جب را جدا کند و در تصاویر مصری می بینیم که شو نوت را بر بلندای دستانش گرفته است. این اتفاق زمانی رخ داد که نوت در زمان تابش نور خورشید که همچون ماده گاوی نمایان شده بود و گیج بود و شو توانست از این گیجی استفاده کند و جب را از نوت جدا سازد.
(مصری ها برای اینکه به مردمانشان توضیح دهند که اگر آسمان و زمین از هم جدا نباشند و بین آنها هوا نباشد نور خورشید نخواهد توانست به مصر برسد).
شو و خواهر دو قلوی او تفنوت نخستین جفت از خدایان نه گانه هلیوپولیس و آفریده رع بودند. شو نمود هوا و سپهر و نام وی به معنی بر افراشتن و جدا کننده و بر گرفته شده از مهمترین نقش اسطوره ای وی یعنی جدا کردن فرزندان خود (جب، زمین و نوت آسمان) از یکدیگر به فرمان رع یا که به سبب حسادت شو انجام یافت، و در روایتی این جدایی هنگام اوج گرفتن رع و زمانی که نوت در هیات ماده گاوی از تابش خورشید نیمروز گیج بود انجام یافت در بسیاری از تصاویر شو را می توان در هیات مرد ریشداری دید بر فراز جب ایستاده یا زانو زده و با دست های خود جب و نوت را از یکدیگر دور نگه داشته است. در این تصاویر بر سر شو پر شتر مرغی قرار دارد که همانا نماد هیروگلیف نام وی و در برخی از نقش ها شمار پر شتر مرغ به چهار پر و نماد چهار ستون آسمان است .در برخی روایات شو یاور آتوم و بخشی از قدرت او در آفرینندگی است. هم بدین روایت است که جهان با پیدایی حرکت پدیدار و با این حرکت آسمان و زمین از هم جدا می شوند