محفل شعرا

نفيسه جان اين شعر آخرت عالي بود بخاطر همين چند امتياز پيش من داري nafise

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

دوستان من اين تاپيك رو فقط براي چند نفر نزدم
شما هم بيايد يكي دوتا شعر حتي از دوستانتون بزاريد......

بال های کوچه پروانه ای زیبا
لابلای چرخدنده های ساعت بود
جیغ اورا غیر شاعر ها کسی نشنید
درد تنها روی درد شاعران افزود

شاعران دیوانه اند، آری شبیه من
من که پیش روی مردم میزنم فریاد
کوه خون افشان درون خانه اش دارد
هرکه شاعر شد و به دیوانگی تن داد

گوش های رفتگر ها مثل شاعر ها
از هیاهوی طبیعت کام میگیرند
دست هاشان برکه های کوچکی هستند
قرص ها در دستشان آرام میگیرند

رفتگر فریاد زد در عمق خاموشی
زندگی شاید همین عطر خوش نان است
شاعری فریاد زد در عمق خاموشی
زندگی شاید همین پرواز پروانست

بال های زنخمی ام را میکشم بر دوش
شب شدست و این خیابان رو به پایان است
خش خش برگ خزان پشت سرم مثل
آیه تطهیر در گوش خیابان است

قلب خود را هدیه خواهم داد به خورشید
زندگی سرشار زیباییست، باید دید
تا نیفتد چادر شب روی زیبایی
پرده ی حجب و حیا را می درد خورشید

سفره ی شامی بپینید ای برادر ها
شام آخر خون دل، خون جگر داریم
مست و دیوانه چنان باید شد امشب که
خویش را عینا خدای خود بینگاریم

شعر از سامان صاحبی یکی از دوستامه
حالا یه شعر هم از شخصیت محبوب خودم بگم:
با پوی پتی تنگیدی رو کمم، کممو پوکوندی
حالا کمم پوکوندی به درک دلمو شوکوندی

دوستان شاعر تشريف بياريد شعر يا دكلمه هاي خودتونو بزاريد

فشارم رفته بالا
چربیم شده هزار و قندم 2000
من خسته ام سکته قلبی کردن قرص زیرزبانی خوردن ورفتن .
خسته از فشار ماشین های باری که تهش م نویسن چقدر باحالی
منم معشوق خسته که برای دل او کردم دل مادر شکسته
سر از ناکجا ابادی در اوردم نمی دانم چه کردم از سر دسته .

فشارم رفته پایین
از دست بی پولی ها سوار بنز شدم
سوار بنز شدم همراه بی افم
نمی دانم فشار بود یا تب
نمی دانم چه کرده این گل من
سر وسامان گرففتن اشتباه است
بیا که این چاره کار است .

اگر چه سینه تو واژه واژه اش خشکید
سکوت را کسی از سینه های تو نچشید
قداست تو به عریانی تو بود ای عشق
که بود آن که حجاب کلام بر تو کشید؟
ببخش اگر که برای تو شعر میگویم
که ناگهان همه چشمه ها جوشید
نبود بال و دلم از زمین پر ازغم بود
که آسمان به دلم پر کشید و غصه رمید
برای من کفنی شو که مرگ نزدیک است
تو ای کتاب مقدس تو ای امید سپید

شعز از سامان صاحبی

واي خدا از دست اين جماعت بي ذوق و بي طبع شعرگويي چه كار كنم؟؟؟؟؟؟؟؟:01:

آه در این تاریکی شب
ماه تابان کامل مانند شب چهارده
تغییر در رفتارت دیدم
من خیلی ترسیدم
چهره ات شد پلید مانند گرگ خبیث
هر چه عشق داشتم پرید
واسه چی این طور شد عزیز !

من برادر کشتم
من خواهر کشتم
من هر که در دستم بود کشتم
و آخر خود را هم کشتم

در قفس بودم ولی
آزاد بودم ولی
عاشق بودم ولی
افسرده گشتم آخر ولی
احساساتم را کشتم ولی !
چه فایده که هیچ چیز جای تو را نمی گیرد ولی

حد اقل دوتا نظر بزنيد اگه شعر نميزاريد.....
بابا دكلمه گذاشتن هم مجازه.....

اين هم باز يه دكلمه كوتاه از من
قبلا توي تاپيك نويسنده مرتد گذاشته بودم
البته اين دكلمه شامل دو بخشه(بخش اول اون چيزي كه بعضي از ما ها ميبينيم)(بخش دوم حرف فرد با خداست)
با ويرايش سهيل.......اون جا هايي كه سهيل درست كرده با قرمز معلومه

دست هايش در بند
چشم هايش بسته
فریادهایش بي صدا
اشك هايش بیهوده
خنده هايش بي رمق
بر صليب آويخته
در میان آتش
سوخته ميشود آرزو هايش
اما آزاد ميشود
از دنيایي بي رحم
از دنيايي كه افراط گران
بر آن جولان ميدهند

اي خدا مرا آزاد كن
مرا نجات بده از اين
دنياي فساد
دنياي بد بختي
دنياي بي كسي
مرا رها كن
از بند صلیبی كه
بر گردن پدران دروغين آويخته شده
مرا رها كن
آزادم کن

خوب این اولین شعر من بوده در اصل به عنوان یه ترانه دوم متال نوشته شده پس خیلی انتظار نداشته باشید :19: