همه آدما و همه حيوانات عصباني ميشن. خشمگين شدن يه حس طبيعيه و بودنش اصلا بد نيست. ولي مثل همه عواطف نه زيادش خوبه، نه استفاده بيجا ازش درسته. آدما بعد از ميليونها قرن زندگي و تغييراتي که کردن موفق شدن اين عواطف رو رام و کنترل کنن و طبق فرهنگي که دارن از اين عواطف استفاده ميکنن، ولي با توجه به حجم عصبانيتي که دور و برمون ميبينيم به نظر ميرسه هنوز براي کنترل اين حس قرمز و آتشين بايد کارايي انجام بديم.
وقتي از يه چيزي به شدت عصباني ميشيد چيکار ميکنيد؟ جواب اين سئوال هر چي که باشه قدرت شما رو در کنترل خشم نشون ميده. ديدن دعواي دو تا غريبه که سر يه موضوع بياهميت داد ميزنن، موجي از استرس رو وارد زندگي ما ميکنه ولي آيا هيچوقت موقع عصبانيت و پرخاش به اين فکر کرديم که چقدر ديگران رو با رفتارمون ناراحت ميکنيم؟
الان اطلاعات خيلي زيادي درباره واکنش بدن به عصبانيت، يا دليل عصباني شدن و خشونت و … منتشر شده که هر کدوم ميتونن کمکمون کنن که نه اين حس طبيعي رو تو خودمون سرکوب کنيم و نه اجازه بديم همين طور رام نشده و ياغي بمونه و حساب کتاباي زندگيمون رو بهم بريزه.
يه کتاب خوب هم تو ايران ترجمه شده که يک قدم از اين بحثها جلوتر رفته و بهمون ياد ميده چطور از حس و قدرت خشم استفاده مفيدي بکنيم. کتاب “بهرهگيري مثبت از خشم” تو ليست کتاباي پرفروش روانشناسي و علوم رفتاري دنياست و به زبان سادهاي نوشته شده که خوندش آدمو خسته نميکنه. با يادگيري کنترل خشم يه قدرت به قدرتهامون اضافه ميکنيم. به جاي اينکه اون بمب عصباني رو با داد و بيداد يا رفتار خشونتآميزي تخليه کنيم، ياد ميگيريم از اين بمب پر انرژي تو مسير مفيدتري استفاده کنيم.