محفل شعرا

هوم این یکی نمیدونم از کجا اومد ولی خوب نوشتمش!

این در مورد امام زمانه:65:

بچه ها زود تر بياين شعر هاتون رو بزاريد
اگه خدا قسمت كنه مي خوايم شعر هاتونو توي يه فايل پي دي اف كنيم و بزاريم براي دانلود......

یه مسابقه بود که در مورد تغییر سال نو بود و اینو در موردش نوشتم:9:

نــاکـ ـامــ مـیمــانـ ـد
هـَر خـنـ ـده بـ ـه لـبــ ِ مـن
آتــ ـش اسـتــــ کـه مـی بـ ـارد
سـیـاه و سـُرخ
چــِشـمـــ و لـبـــــ
بــَخــتـــ و خــون
مـن حـرامـــ تــرین اتـ ِــفـاق تـوامـــ

گر گیری هر چیزی را از دیگری............. ..گر فراموش کنی هر حد دیگری
هرچند باشد کامل او.......................... ...هرگز نشوی مانند او
آن وقت درآغاز خدایت خلق کرد تورا........آفرید متفاوت از هرچیزی، فقط تورا
تا گیری یاد راه رسالت خویش را.............تا بدانی که متفاوت نهاده هر راه رسالتی را
رسالتی که باشد برای تو......................هرگز نیست رسالت دیگر کسی غیر از تو
دریغ نکرده از هرراهنمایی .....................تابیابی و برسی به کامیابی
تا هرگز فراموش نکنی..........................از هرکجا که امده ای
فراموش کنی هرآنچه در تو نهاده است.........چون سرانجام هر تقلیدی جز این نیست

از ضرب المثل زیر من این شعر را نوشتم ....
کبک اومد راه رفتن رو از کلاغ یادبگیره که راه رفتن خودش رو هم فراموش کرد

آنــقــدر دروغ مـی بـافــنـد بـ ـه هـمـــ

کــ ــه زنـجــ ــیـری مـی شـ ـود بـه گـ ـردنـ ـتـــــ

و تـ ـو کـ ـه پـ ـاکـ ـی اتــ ــــ را

آسـ ـمــ ـان بـه اثبـ ـاتــــ ــ می نــ ــشـیــند

در تـ ـقـ ـلـای نـ ـفـ ـس کـ ـشیـ ـدن

تــ ــســ ـلــ ـیــ ـمــــ مـ ـیـ ـشـ ـوی

درد دارد هـ ـ ِـمـَـتـــــ ِ تــ ـو

دریـ ـا و تـُـهــمــَتــ ــ ِ آلـ ــودگــ ـی ؟

این روز ها قدم هایت در مسیر سرنوشت هم باید تصنعی باشد...
نباید بلنگی...
نباید گاهی زانو بزنی...
نباید گاهی هق هقت دل سنگ را ذوب کند...
باید ساکت بود...آرام...
بی هیچ گونه اعتراضی در برابر این همه فراز سرنوشت...ما که نشیب از این مسیر ندیدیم..
باید لبخند بزنی...لبخند،به آسانی های هرگز ندیده شده ی دنیـــــــــــــا....
همه این ها تظاهر است و بســــــــــــ.......

بچه ها من این شعر رو چند سال پیش نوشتم.کلا نمیدونم چرا انگلیسی به ذهنم رسید امیدوارم ایراد دستور زبانی نداشته باشه.

The moon is crying،tears are silver
rolling into the earth
..now،the earth is shining
cry،cry my sad moon
make my life shiny،make your life empty
let the silvers shin in my heart
((.you dont understand))_
the moon answered me
((!...my tears are silver،but my smiles are gold))_

ماه گریه می کند،اشک هایش نقره است
به روی زمین می غلتند
اکنون زمین در حال درخشیدن است
گریه کن،گریه کن ماه غمگینم
زندگیم را درخشان،زندگیت را خالی کن
بگذار تا نقره ها در قلبم بدرخشند
ماه جواب داد:((تو نمی فهمی،))
((اشک هایم نقره است،،اما لبخند هایم طلاست...!))

حریر حیدری_17/3/1391

لطفا اين قطعه را با اين موزيك بخوانيد
listen to music:Download
لينك دريافت:Hossein Ali bidgoli – Drowned
من سکوتی بعد از یک انفجار هستم
ولی طولی نخواهد کشید که سکوتی قبل از یک انفجار شوم
زیرا این اولین شش روزی نبود که در ان بودم
سکوتی شکسته شده میان هزاران در شش روز تکراری
و تنها گناه من بودن بود
خواستن بود
شدن بود
اغازی سرد
تولدی پوچ
ننگی زیبا
تولدی دوباره
فراموشی تنها هدیه ای بود که در ابتدا نصیبمان شد
فراموشی هر حقیقتی که از قبل میدانستیم
پس باز هم عشق ورزیدیم
باز هم و باز هم وباز
زیبایی پرده ای روی تمام زشتی ها
همه چیز در دستانمان بود و ما غرق در زیبایی
غرق در عشق
روشن بین هایی کور
شنوندگانی کر
منتخبینی بدون حق انتخاب
مردگانی متحرک
پس رفته رفته همه چیز تکراری شد و تکرار اغازی برای نابودی
چیزی فرای این تکرار لازم بود
چیزی زاییده ی فکر
چیزی فرای باورهایمان
چیزی فرای باورهایمان امد
تصویری از گذشته
از حقیقت
تصاویری برای اثبات حضور قبلی ما در این روند تکراری
زمزه ای از گذشته
از سراغاز
از چشمه
قدرتی بینهایت عظیم همه جا را احاطه کرد
قدرتی بنام شک
شک به اغاز
شک به خود
شک به پایان
هزاران چرا
هزاران افکار
هزاران شرط
هزاران انکار
هزاران شش روز
و در اخر گمشدگی
نه در میان تنهایی
گم شده ای میان هزاران فکر
گم شدنی که باعث فراموش شدنش شد
هیچ چیز ارزش نداشت جز حقیقت
ما چیزی را میخواستیم که باید باشد نه چیزی که هست
پس راه مخالف انتخاب شد
مسیر تکامل
جاده ای بسوی نا امیدی از چشمان او
نه بلکه جاده ای بسوی امیدواری-حقیقت
ما برگزیدگانی برای پایان دادن به این روند بودیم
برگزیدگانی برای فاش کردن حقیقت
برگزیدگانی برای اتمام دادن به این سیر تکراری
اشک های او از دلسوزی بود یا از ترس یا از حسرت
نمیدانم
ولی میدانم ارزشی نداشت
تنها حقیقت با ارزش بود
تنها حقیقت است که تو را کامل میسازد
حتی اگر بینهایت تلخ باشد
حتی اگر به نابودی بیانجامد باز با افتخار است
اری
اغاز تکامل – پایان از پیش تایین شده ای داشت
تکاملی روبرو شده با نابودی
تکاملی برای ارتباط با اینده و گذشته ی خود
جنبشی بینهایت قدرتمند و بی مرز که راهی به جز نابودیمان برای او نگذاشت
دوباره و دوباره
ما چند قدمی چیزی بودیم که میخواستیم
پایانی با افتخار
مرگی با افتخار
رد دنیایی بدون چرا
نابودی
ولی نابودی پایان کار نبود
من سکوتی بعد از این انفجار هستم
سکوتی بعد از این افتخار
سکوتی تکامل یافته
حقیقت چیزی فرای باورهایمان بود
حقیقت هیچگاه خود را نشان نمیدهد
تکامل نیافتگان دوباره متولد شدند با یادگاری فراموشی
حقیقت کاش فقط به تلخی زهر بود
من سکوتی بعد از یک انفجار هستم
سکوتی اشتباه
سکوتی تکامل یافته
یکی از هزاران سکوت
یکی از هزاران تکامل یافتگان
یکی از هزاران خالقان در شش روز
یکی از هزاران در شش روز
من همان او هستم

حسین علی بیدگلی

یه دوبیتی:

ننشین تا که ببینی تعریف گویند ز تو ..................... بنگر به آنچه در درونت داری تو

راست نگوید هر چیزی را به تو ... ...........................هرچیز بهتری گویند برای خود به تو

سال اول بود درس , درس املاء
در کلاس چرخی زد معلم و گفت ناگاه :
"بچه ها بنویسید : آب"

" آ....ب _خط فاصله _ با....با "

می نوشتیم و گاه ترسان
نگه می کردیم به دست هم پنهان

"بنویسید : باران "
معلم گفت , نگه کرد سوی ما خندان
گمانم گفت "مادر"
که شنیدیم صدای گریه احسان

"نخوانده ای درست را ؟ "
معلم گفت "احسان؟"

همه سرها گشت سوی احسان
او هم میگریست آرام

املاء تمام شد
تصحیح کرد معلم آن را
آنروز فقط احسان
"بیست" گرفته بود در املاء

خط آخر , زیر املاء
اضافه کرده بود احسان :

"بچه ها مادر , زیر باران رفت "