خیام فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و رباعی‌سرای ایرانی در دوره‌ی‌ سلجوقی است. گرچه جایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست و لقبش «حجّةالحق» بوده‌است ولی شهرت جهانی وی بیشتر با دلیل نگارش رباعیاتش است. یکی از برجسته‌ترین کارهای وی را می‌توان سر و سامان دادن تقویم ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک، که در دوره‌ی پادشاهی ملک‌شاه سلجوقی بود، دانست. شماری از تذکره‌نویسان، خیام را شاگرد ابن سینا و شماری نیز وی را شاگرد امام موفق نیشابوری می‌دانند.