خلاصه کتاب «کتاب خونین»:

مردگان هم بزرگراه دارند. بزرگراه هایی که صف پیوسته ی اشباح و درشکه های رؤیا را از میان برهوت آن سوی زندگانی ما می گذرانند و عبور بی وقفه ی ارواح درگذشته را بر خود تحمل می کنند صدای تپ تپ تکان هایشان در ویران گوشه های جهان از میان شکاف هایی که خشونت، سنگدلی و شرارت پدید می آورندشان، شنیده می شود. انتفال آن مردگان سرگردان را آن گاه که قلب در شرف از هم پاشیدن است می توان به یک نظر دید، آن زمان که آن چه باید پنهان باشد آشکارا در معرض دید قرار می گیرد. این بزرگراه ها تابلوهای راهنما دارند، و پل و نوار شنی، حتی تقاطع و عوارضی هم دارند. در این چهار راه ها است که خیل مردگان به هم می رسند و انگار همان جا این شاهراه ممنوعه ممکن است به دنیای ما سرریز کند. ترافیک در تفاطعات زیاد است؛ در تقاطع ها صدای مردگان بیداد میکند و در اینجا سدی که یک واقعیت را از دیگری جدا می کند، به دلیل عبور و مرور بی شمار رو به نازکی و سستی میگذارد. چنین تقاطعی از دنیای مردگان مقارن است با خانه ی پلاک 65 در دنیای ما، تولینگتون پلیس. خانه ای با نمای آجری و به سبک معماری سبک گرگوری که تک و تنها جدا افتاده است. خانه ی پلاک 65 هیچ چیز به خصوص و قابل توجهی ندارد. خانه ای قدیمی و فراموش شده؛ نماینده ی نالایقی از جلال و شکوه دوره ای که زمانی قرار بود معرف آن باشد. این ملک برای مدت 10 سال یا بیشتر خالی و متروک بوده است.

کلایو بارکر

کلایو بارکر، نویسنده، کارگردان و هنرمند هنرهای تجسمی در ژانرهای خیال‌پردازی و وحشت اهل انگلستان است. از داستان‌های وی اقتباس‌هایی صورت گرفته است که معروف‌ترینش هل‌رایزر و کندی‌من هستند. نقاشی‌ها و تصاویر ساخته‌شده توسط بارکر در گالری و همین‌طور کتاب‌های خود بارکر متمایز و برجسته است. هنگامی‌که کتاب‌های او برای اولین بار در کتاب‌فروشی‌ها منتشر […]
مشاهده بیوگرافیِ کلایو بارکر